اتونیتازن

اتونیتازن
داده‌های بالینی
کد ATC	None;
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	CA: رده یک ; UK: کلاس آ ; US: رده یک ;
شناسه‌ها
	نام آیوپاک 2-(p-Ethoxybenzyl)-1-diethylaminoethyl-5-nitrobenzimidazole;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	۹۱۱-۶۵-۹ ;
پاب‌کم CID	۱۳۴۹۳;
IUPHAR/BPS	۱۶۲۴;
دراگ‌بنک	DB01462 ;
کم‌اسپایدر	۱۲۹۰۸ ;
UNII	9U3GT3353T;
ChEMBL	ChEMBL۳۱۲۰۴۰ ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID6048919 ;
ECHA InfoCard	100.011.827
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C22H28N4O۳
جرم مولی	۳۹۶٫۴۹۱ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES CCOC1=CC=C(CC2=NC3=C(N2CCN(CC)CC)C=CC(N(=O)=O)=C3)C=C1;
	InChI InChI=1S/C22H28N4O3/c1-4-24(5-2)13-14-25-21-12-9-18(26(27)28)16-20(21)23-22(25)15-17-7-10-19(11-8-17)29-6-3/h7-12,16H,4-6,13-15H2,1-3H3 ; Key:PXDBZSCGSQSKST-UHFFFAOYSA-N ;
	(این چیست؟) (صحت‌سنجی)

اتونیتازن(به انگلیسی: Etonitazene) یک داروی ضد درد است که برای اولین بار در سال ۱۹۵۷ گزارش شد.^[۱] مشخص شده‌است که تقریباً هزار تا هزار و پانصد برابر مورفین در حیوانات قدرت اثر دارد.^[۲]

از آنجایی که مشخص شده‌است که این ماده پتانسیل وابستگی قوی و تمایل به ایجاد هیپوونتیلاسیون دارد، در انسان استفاده نمی‌شود. با این حال، در مدل‌های حیوانی برای مطالعات اعتیاد مفید است، به‌ویژه آن‌هایی که حیوانات را مجبور به نوشیدن یا بلعیدن عامل می‌کنند، زیرا به تلخی نمک‌های مواد افیونی مانند مورفین سولفات نیست.^{^{[نیازمند منبع]}}

منابع

↑ US patent 2935514, Karl Hoffmann et al, "BENZIMIDAZOLES", published 1957-09-19, issued 1960-05-03
↑ Wikler A, Martin WR, Pescor FT, Eades CG (October 1963). "Factors Regulating Oral Consumption of an Opioid (Etonitazene) by Morphine-Addicted Rats". Psychopharmacologia. 5 (1): 55–76. doi:10.1007/BF00405575. PMID 14082382.

[1] US patent 2935514, Karl Hoffmann et al, "BENZIMIDAZOLES", published 1957-09-19, issued 1960-05-03

[2] Wikler A, Martin WR, Pescor FT, Eades CG (October 1963). "Factors Regulating Oral Consumption of an Opioid (Etonitazene) by Morphine-Addicted Rats". Psychopharmacologia. 5 (1): 55–76. doi:10.1007/BF00405575. PMID 14082382.

[۱]

[۲]