کردهای لبنان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط MmJshd (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۳۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

کردهای لبنان بخشی از طوایف کرد هستند که از اواخر قرن نوزدهم و آغاز قرن بیستم در دوران عثمانی بر ترکان شوریدند و سرکوب و فراری شدند. این طوایف از سرزمینهای کردستان ترکیه و کردستان سوریه (امروزین) به سرزمین لبنان (امروزین) مهاجرت کردند و امروزه تقریباً همگی در بیروت ساکن شده‌اند. معروفترین این طوایف طوایف جان پولاد (طوایف جنبلاط) هستند که چهارصد سال پیش به دره شوف گریختند و به مذهب دروزی درآمدند و نوادگانشان اکنون، خاندان معروف جنبلاط اند. کردها اکنون خواهان آن اند که همچون ارمنیان و آشوریان در لبنان به عنوان اقلیت قومی به رسمیت شناخته شوند.[۱]

پیشینه کردها در لبنان

آنچه با قطع و یقین در مورد حضور کردها در خاک لبنان ثبت شده به قرن دوازدهم میلادی (ششم هجری) باز می‌گردد که صلاح الدین ایوبی، سردار کرد، فرماندهی سپاه مسلمان را در جنگهای صلیبی در دست داشت. صلاح الدین، حکومت فاطمیان را بر مصر و شام برانداخت و دولت ایوبیان را تشکیل داد و برخی خانواده‌های کرد را به عنوان حکام مناطق مختلف شام گمارد.[۲]

منابع