هسته خورشیدی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Mpj7 (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۲ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۰۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

ساختار خورشید هسته در ۰٫۲ تا ۰٫۲۵ شعاع خورشید

هسته؛ که از مرکز و حدود ۰٫۲ تا ۰٫۲۵ شعاع خورشید در نظر گرفته شده،[۱] بخش مرکزی خورشید، گرمترین چگالترین بخش خورشید و سامانهٔ خورشیدی است. واکنش‌های موسوم به گرماهسته‌ای تنها در این بخش خورشید روی می‌دهند. برآورد می‌شود که دمای آن ۱۵٬۰۰۰٬۰۰۰ درجهٔ کلوین (۱۵ میلیون درجه سانتیگراد، ۲۷ میلیون درجه فارنهایت) و چگالی آن g/cm3) ۱۵۰) گرم بر سانتی‌متر مکعب باشد.[۲]

هسته که از پلاسمای گرم و متراکم (یون‌ها و الکترون‌ها) ساخته شده، در فشاری که در حدود ۲۶۵ میلیارد بار (۳٫۸۴ تریلیون psi یا ۲۶٫۵ پتاپاسکال PPa) در مرکز آن تخمین زده شده‌، قرار دارد.[۳]به دلیل همجوشی، ترکیب پلاسمای خورشیدی از 68-70 hyd هیدروژن جرم در هسته خارجی، به ۳۴٪ هیدروژن در هسته / مرکز خورشید کاهش می‌یابد.[۴]

منابع

  1. García, Ra; Turck-Chièze, S; Jiménez-Reyes, Sj; Ballot, J; et al. (Jun 2007). "Tracking solar gravity modes: the dynamics of the solar core". Science. 316 (5831): 1591–3. Bibcode:2007Sci...316.1591G. doi:10.1126/science.1140598. ISSN 0036-8075. PMID 17478682.
  2. "NASA/Marshall Solar Physics".
  3. "NASA Space Science Data Coordinated Archive Sun Fact Sheet".
  4. "New Jersey Institute of Technology Solar System Astronomy Lecture 22".