نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحه است که توسط Benyamin(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۱۲ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۲۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۱۲ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۲۸ توسط Benyamin(بحث | مشارکتها)
در مورد صحت نظرسنجیهای برگزارشده در ایران، ابهامهای بسیاری وجود دارد[۱] و گاه نظرسنجیهایی با نتایج کاملاً خلاف هم منتشر میشود.[۱] بسیاری از کارشناسان، نتایج ابن نظرسنجیهای انجام شده در آستانه انتخابات را به دلایل متعدد اعتمادپذیر نمیدانند.[۲]
یکی از چالشهای برگزاری نظرسنجی انتخاباتی در ایران، احساس عدم امنیت و بیاعتمادی پرسششوندگان در پاسخ به نظرسنجیهاست.[۱][۲][۳] پرسششوندگان ممکن است به دلیل عدم احساس امنیت روانی یا ترس از ابراز عقیده خود، دست به خودسانسوری بزنند[۱] و این ضریب خطای نظرسنجیها را بالا میبرد.[۲] بهطور نمونه، در یک نظرسنجی تلفنی به سفارش بنیاد آمریکای نوین که مؤسسه فردای بدون ترور پیش از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ از میان ۱٬۷۳۱ نفر در روستاها و شهرهای سراسر ایران انجام داده، ۴۵٫۶% از پرسششوندگان از دادن هر گونه پاسخی خودداری کردهاند و از میان حدود نیمی از کسانی که به سؤالات پاسخ دادهاند، ۲۷% گفتهاند نمیدانند به چه کسی رای خواهند داد.[۳]
برخی نظرسنجیها نیز به دلیل وجود شبهه در میزان علمیبودن روش و انتخاب جامعه آماری نامناسب، امکان تعمیم ندارند.[۱]
برخلاف کشوری مانند آمریکا که بیشتر مؤسسات نظرسنجی مستقل و متعلق به بخش خصوصی هستند، در ایران مراکز نظرسنجی وابسته به مراکز دولتی و شبهدولتی هستند. تنها چند مؤسسه خصوصی کوچک در ایران فعال بودهاند که با محدودیت روبرو شدهاند. بهطور نمونه، مؤسسه پژوهشی آینده پس از این که در سال ۱۳۸۱ نتایج یک نظرسنجی مشترک با ۲ مؤسسه دیگر را درباره میزان علاقه مردم ایران به مذاکره ایران و آمریکا منتشر کرد، تعطیل شد و مدیران آن بازداشت و زندانی شدند.[۲]
به گفته عباس عبدی، ارتزاق مؤسسات نظرسنجی فعال در ایران از بودجههای دولتی، بر نحوه انجام نظرسنجی آنها اثرگذار است.[۲]سعید مدنی معتقد است در بسیاری موارد، نظرسنجیها برای ایجاد جنگ روانی استفاده میشوند.[۲]
مراکزی که در ایام انتخابات در ایران نظرسنجی انجام میدهند، معمولاً در ۴ دستهٔ مراکز تخصصی نظرسنجی، خبرگزاریها، ستادهای انتخاباتی و وبسایتهای خبری جای میگیرند. در این دستهبندی، ۲ دستهٔ آخر اغلب کماعتبارتر دانسته میشوند؛ مشخصاً نظرسنجیهای اینترنتی که اعتباری ضعیف دارند.[۴]
نظرسنجیهای نتیجه انتخابات بر حسب نوع جمعآوری اطلاعات به صورتهای میدانی، تلفنی، پیامکی و اینترنتی تقسیم بندی شدهاست. نتایج حاصل از این نظرسنجیها در این قسمت به شرح زیر آمدهاست.
نظرسنجیهای میزان مشارکت در انتخابات بر حسب نوع جمعآوری اطلاعات به صورتهای میدانی، تلفنی، پیامکی و اینترنتی تقسیم بندی شدهاست. نتایج حاصل از این نظرسنجیها در این قسمت به شرح زیر آمدهاست.