قانون اساسی بلغارستان
قانون اساسی جمهوری بلغارستان (بلغاری: Конституция на Република България یاKonstitutsia na Republika Balgaria) قانون عالی و اساسی جمهوری بلغارستان است. قانون اساسی فعلی در ۱۲ ژوئیه ۱۹۹۱ توسط هفتمین مجمع بزرگ ملی بلغارستان به تصویب رسید و در آن این کشور به عنوان یک جمهوری پارلمانی با حکومت متمرکز توصیف شده است. این قانون تاکنون پنج باز اصلاح شده (در سال‌های ۲۰۰۳،۲۰۰۵،۲۰۰۶،۲۰۰۷ و ۲۰۱۵) و چهارمین قانون اساسی بلغارستان محسوب می‌شود. اولین قانون اساسی تارنوو بود که در سال ۱۸۷۹ به تصویب رسید.
علاوه بر قانون اساسی دموکراتیک کنونی مصوب سال ۱۹۹۱ و قانون اساسی سلطنتی تارنوو، بلغارستان دو قانون اساسی دیگر داشت. یکی قانون اساسی دیمترو (برگرفته از نام گئورگی دیمیتروف) بین سال‌های ۱۹۴۷ تا ۱۹۷۱ و دیگری قانون اساسی ژیوکوف (برگرفته از نام تودور ژیوکوف) بین سال‌های ۱۹۷۱ تا ۱۹۹۱ بودند که هر دو قانون اساسی ماهیت سوسیالیستی داشتند. [۱]
منابع
- ↑ مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Constitution of Bulgaria». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۶.
پیوند به بیرون
| تاریخ |  | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| جغرافیا | |||||
| سیاست | |||||
| اقتصاد | |||||
| جامعه |
| ||||
قانون اساسی کشورهای اروپایی | ||
|---|---|---|
| کشورهای مستقل |
| .svg) |
| واحدهای سیاسی کم‌رسمیت | ||
| متعلقات و دیگر قلمروها | ||
| نهاد مرتبط | ||