قانون اساسی آلمان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قانون اساسی جمهوری فدرال آلمان (آلمانی: Grundgesetz für die Bundesrepublik Deutschland) در ۸ مه ۱۹۴۹ تأیید شد و با امضای کشورهای غربی نیروهای متفقین در ۱۲ مه در نهایت در ۲۳ مه اجرایی شد. در قانون ابتدایی کشور آلمان شامل مناطق جمهوری فدرال آلمان غربی بود و برلین غربی بخشی از آن نبود.

منابع[ویرایش]

Wikipedia contributors, "Basic Law for the Federal Republic of Germany," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Basic_Law_for_the_Federal_Republic_of_Germany&oldid=578515508 (accessed November 2, 2013).

متن مربوطه در ویکی‌نبشته: قانون اساسی آلمان

ن ب و قانون اساسی کشورهای اروپایی
کشورهای مستقل	جمهوری آذربایجان آلبانی آلمان آندورا اتریش ارمنستان اسپانیا استونی اسلواکی اسلوونی اوکراین ایتالیا جمهوری ایرلند ایسلند بریتانیا بلاروس بلژیک بلغارستان بوسنی و هرزگوین پرتغال ترکیه جمهوری چک دانمارک روسیه رومانی سان مارینو سوئد سوئیس صربستان فرانسه فنلاند قبرس قزاقستان کرواسی گرجستان لتونی لوکزامبورگ لهستان لیتوانی لیختن‌اشتاین مالت مجارستان مقدونیه مولداوی موناکو مونته‌نگرو نروژ هلند یونان
واحدهای سیاسی کم‌رسمیت	آبخاز اوستیای جنوبی ترنسنیستریا قبرس شمالی جمهوری آرتساخ کوزوو
متعلقات و دیگر قلمروها	آزور جزایر آلند جبل طارق جرزی سوالبارد جزایر فارو گرنزی مادیرا جزیره من یان ماین
نهاد مرتبط	اتحادیه اروپا