فرهنگ هالشتات

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Salome mi (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۴ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۰:۲۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

فرهنگ هالشتات
مکاناروپا
دوراناروپای عصر آهن
تاریخ‌هاحدود ‎۸۰۰–۵۰۰ قبل از میلاد
محوطه شاخصهال‌اشتات
پس ازفرهنگ زمین خاکستردان
پیش ازفرهنگ له‌تن
نقاشی آبرنگ سفارشِ یوهان گئورگ رامزاوئِر (Johann Georg Ramsauer) یکی از حفاری‌های او در گورستان هالشتات را مستند می‌کند - هنرمند ناشناخته محلی

فرهنگ هالشتات (به انگلیسی: Hallstatt culture)، فرهنگ مسلط اروپای غربی و مرکزیِ اروپایِ عصر آهن از اوایل قرن هشتم تا ششم پیش از میلاد بود، که از فرهنگ زمین خاکستردان در قرن دوازدهم پیش از میلاد توسعه یافته بود و فرهنگ له‌تن از بسیاری از جنبه‌های آن پیروی کرد. این فرهنگ عموماً با زبان نیاسلتی و سلت‌ها در ناحیه غربی هال‌اشتات و با (پیش) ایلیری‌ها در ناحیه شرقی هال‌اشتات ارتباط دارد.[۱][۲]

این نام به دلیل محوطه شاخص آن هال‌اشتات، روستایی در سالزکامرگوت اتریش جنوب شرقی زالتسبورگ، نامگذاری شده‌است. در محوطه یک معدن نمک غنی قرار دارد و حدود ۱۳۰۰ جسد دفن شده به همراه آثار هنری در آنجا یافت شده‌اند. مواد بدست آمده از هال‌اشتات به ۴ دوره تقسیم شده‌است که از «هال‌اشتات A» تا «D» نامگذاری شده‌اند. هال‌اشتات A و B به عنوان اواخر عصر برنز در نظر گرفته شده‌است و اصطلاحات استفاده شده برای حوزه‌های وسیع‌تر مانند: «فرهنگ هال‌اشتات» یا «دوره»، «سبک» و غیره؛ و «C» و «D» مربوط به عصر آهن هال‌اشتات هستند.

تا قرن ششم قبل از میلاد، این فرهنگ گسترش یافته بود و شامل قلمروهای وسیع‌تری در دو ناحیهٔ شرق و غرب می‌شد که میان آن‌ها بسیاری از نواحی اروپای غربی و مرکزی تا آلپ قرار داشت، و تا شمال ایتالیا گسترش یافته بود. در گسترش نهاییِ فرهنگ، بخش‌هایی از بریتانیا و شبه‌جزیره ایبری را هم دربرگرفته بود.

فرهنگ هالشتات بر پایه کشاورزی بود، اما فلزکاری نیز در آن بسیار پیشرفته بود. در پایان این دورهٔ تاریخی، تجارتِ درازمدت در منطقه و با فرهنگ‌های مدیترانه ای از لحاظ اقتصادی قابل توجه بود. در این زمان تمایز اجتماعی به‌طور فزاینده‌ای با ظهور طبقهٔ نخبگان، رهبران و جنگاوران و احتمالاً کسانی با مهارت‌های دیگر اهمیت یافت و جامعه بر مبنای قبیله‌ای سازمان داده شد، گرچه اطلاعات بسیار کمی در این مورد بدست آمده‌است. تنها تعداد کمی از بزرگترین اقامتگاه‌ها مانند هوینِبورگ (آلمانی: Heuneburg) در جنوب آلمان با استانداردهای امروزین شهر محسوب می‌شدند تا روستا.

منابع

  1. Kohl, Philip L. (1996). Nationalism, Politics and the Practice of Archaeology (به انگلیسی). Cambridge University Press. p. 134. doi:10.1179/096576693800719301. ... in the 1940s. They were emphatically developed by S. P. Tolstov (1946; 1947b), whose original contribution was to include the Thracian- Illyrian population (the Hallstatt culture) ...
  2. Kuhn, Herbert (1976). Geschichte der Vorgeschichtsforschung (به انگلیسی). De Gruyter. p. 455. of the Middle Danube Urnfield group persisted in the eastern Alpine and the north and east Adriatic area where the Illyrian Hallstatt culture arose in the following centuries best known through its celebrated Hallstatt cemetery and the situla art.

برای مطالعهٔ بیشتر

پیوند به بیرون

پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به فرهنگ هالشتات در ویکی‌انبار