اورمی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Europe V (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۱ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۴۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

اورمی به معنای وجود اوره در خون است. سندرم اورمی را می‌توان آخرین نشانهٔ نارسایی کلیه دانست. اورمی و سندرم اورمی را می‌توان به معنای میزان بالای اوره در پلاسما در نتیجه نارسایی کلیوی دانست.[۱]

علائم بالینی

علائم بالینی در اورمی از علائم کمبود آب و کاهش حجم ادرار تا کاهش هوشیاری متغیر است.

تشخیص

جهت تشخیص آزمایش خون و سنجش BUN و Cr و Na و K و آزمایش ادرار ضروری است.

درمان

درمان از سرم تراپی جهت جبران حجم از دست رفته در مراحل اولیه تا دیالیز در مراحل پیشرفته بیماری است.

منابع

  1. Bishop, M.L.; Fody, E.P.; Schoeff, L.E. (2010). Clinical Chemistry: Techniques, Principles, Correlations (6th ed.). Lippincott Williams and Wilkins. p. 268.