متروی باکو
متروی باکو | |
---|---|
اطلاعات | |
مکان | باکو، جمهوری آذربایجان |
نوعی ترابری | قطارشهری |
تعداد خطوط | ۳[۱] |
تعداد ایستگاهها | ۲۶[۱] |
مسافران روزانه | ۶۲۹٬۳۱۵ (۲۰۱۵)[۲] |
مسافران سالانه | ۲۲۹٫۷ میلیون (۲۰۱۵)[۲] |
وبگاه | Metro.gov.az |
اداره | |
آغاز بهرهبرداری | ۶ نوامبر ۱۹۶۷[۱] |
ادارهکننده(ها) | متروی باکو QSC[۳] |
تعداد قطارها | ۲۲۸ |
فنی | |
طول سیستم | ۳۸٫۰۳ کیلومتر (۲۳٫۶ مایل)[۱] |
اندازه ریل | ۱٬۵۲۰ mm (4 ft 11 27⁄32 in)[۱] |
سیستم برق | Third rail، 825V جریان مستقیم |
حداکثر سرعت | ۹۰ کیلومتر بر ساعت (۵۶ مایل بر ساعت) |
مترو باکو (به ترکی آذربایجانی:Bakı Metropoliteni) سامانه قطار شهری باکو٬پایتخت جمهوری آذربایجان است.
مترو باکو در ۶ نوامبر ۱۹۶۷ در زمان اتحاد جماهیر شوروی افتتاح شد.[۴] تا قبل از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، مترو باکو شباهت زیادی به سیستم مترو شوروی داشت. ایستگاههای مرکزی عمیق و دکوراسیونهای نفیس آن تلفیقی از ارزشهای ملی و سنتی آذربایجان و ایدئولوژی شوروی بود. در حال حاضر طول متروی باکو ۳۸/۳ کیلومتر (۲۳٫۶ مایل) مسیر دو طرفه میباشد و همچنین دارای ۳ خط و ۲۶ ایستگاه میباشد.[۱] این مترو در ۲۰۱۵ قریب به ۲۲۲ میلیون مسافر را جابجا کرد[۵] و میانگین مسافر روزانه آن تقریباً ۶۰۸۲۰۰ نفر میباشد.
شبکه حمل ونقل
خطوط
نام | خط | بخش | تاریخ افتتاح | طول | ایستگاه |
---|---|---|---|---|---|
خط۱ | ۱ | ایچَریشهر↔هزی آسلاناف | ۱۹۶۷ | ۲۰٫۱ km | ۱۳ |
خط۲ | ۲ | شاه اسماعیل خطایی ↔ درنهگۆل | ۱۹۶۷ | ۱۴٫۵ km | ۱۰ |
خط۲ | ۳ | معمار عجمی-۲ ↔ اوتوگزل | ۲۰۱۶ | ۲٫۱ km | ۲ |
جدول زمانی
بخش | تاریخ افتتاح | طول |
---|---|---|
ایچَریشهر-نریمان نریماناف | ۶نوامبر۱۹۶۷ | ۶٫۵ km |
۲۸ مای -شاه اسماعیل خطایی | ۲۲ فوریه ۱۹۶۸ | ۲٫۳ km |
نریمان نریماناف-اۇلدوز | ۵ می ۱۹۷۰ | ۲٫۱ km |
نرمیان نریماناف-باکیملی | ۲۵ سپتامبر ۱۹۷۰ (بازسازی۷۹–۱۹۷۸) | ۰٫۵ km |
اۇلدوز-نفتچیلر | ۷ نوامبر ۱۹۷۲ | ۵٫۳ km |
۲۸ مای-نظامی گنجوی | ۳۱ دسامبر ۱۹۷۶ | ۲٫۲ km |
نظامی گنجوی-معمار عجمی | ۳۱ دسامبر ۱۹۸۵ | ۶٫۵ km |
نفتچیلر-احمدلی | ۲۸ آوریل ۱۹۸۹ | ۳٫۳ km |
جعفرجبارلی | ۲۷ دسامبر ۱۹۹۳ | ۰٫۱۵ km |
احمدلی-هزی آسلاناف | ۱۰ دسامبر ۲۰۰۲ | ۱٫۴ km |
معمار عجمی-نسیمی | ۹ اکتبر ۲۰۰۸ | ۲٫۱ km |
نسیمی-آزادلیق پروسپئکتی | ۳۰ دسامبر ۲۰۰۹ | ۱٫۳ km |
آزادلیق پروسپئکتی-درنهگۆل | ۲۹ ژوئن ۲۰۱۱ | ۱٫۵ km |
معمار عجمی-۲-اوتوگزل | ۱۹ آوریل ۲۰۱۶ | ۲٫۱ km |
کل: | ۲۵ ایستگاه | ۳۶٫۷ km |
تغییر نام ایستگاهها
قدیم | جدید |
---|---|
شاومیان | خطایی |
قیزیل اوْردو مئیدانی | ۲۰یانوار |
۲۸ آپرئل | ۲۸مای |
اروپا | قارا قارایئو |
الکتروزاوود | باکمیل |
۲۶ باکی کومیساری | ساحیل |
باکی سووئتی | ایچَریشهر |
مشهدی عزیزبایاف | کوْراوغلو |
طرح توسعه
منابع
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ متروی باکو موجود است.
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ "Tarix". Metro.gov.az. Bakı Metropoliteni. ۲۰۱۶. (ترکی آذربایجانی) "History". Metro.gov.az. متروی باکو. ۲۰۱۶. Archived from the original on 14 May 2017. Retrieved 27 September 2016. (انگلیسی)
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "Ötən il Bakı metrosu ilə 222 mln. sərnişin daşınıb". Apa.az. Azəri Press Agentliyi (APA). 2016-01-21. Archived from the original on 7 August 2016. Retrieved 27 September 2016. (ترکی آذربایجانی)
- ↑ "About "متروی باکو" CJSC". Metro.gov.az. ۲۰۱۵. Archived from the original on 5 October 2016. Retrieved 27 September 2016. (انگلیسی)
- ↑ "Baku Metro - History". Bakı Metropoliteni. Archived from the original on August 18, 2013. Retrieved September 16, 2013.
- ↑ "Conveyance of passengers in transport sectors". The State Statistical Committee of the Republic of Azerbaijan. Archived from the original on May 10, 2017. Retrieved 4 May 2017.
پیوند به بیرون
- وب سایت رسمی (ترکی آذربایجانی) (روسی) (انگلیسی)
- Urbanrail - Baku Metro (انگلیسی)