پنیر نخل
| ارزش غذایی به ازای هر ۱۰۰ گرم (۳٫۵ اونس) | |
|---|---|
| انرژی | ۷۹٫۵ کیلوژول (۱۹٫۰ کیلوکالری) |
3.1 g | |
| قند | 0.0 g |
| فیبر خوراکی | 1.6 g |
0.39 g | |
1.55 g | |
| ویتامین‌ها | درصد ارزش روزانه |
| برابر ویتامین آ | ۳٪ 23.4 میکروگرم |
| ویتامین ث | ۲٪ 1.9 میلی‌گرم |
| مواد معدنی | مقدار درصد ارزش روزانه |
| کلسیم | ۵٪ 47 میلی‌گرم |
| آهن | ۱۶٪ 2.09 میلی‌گرم |
| سدیم | ۲۳٪ 349 میلی‌گرم |
| |
| †درصدهای تقریبی ارائه شده برای افراد بزرگسال از روی مرجع مصرف رژیم غذایی هستند. منبع: مرکز داده غذای وزارت کشاورزی آمریکا | |
پنیر نخل به ماده ترد، سفیدرنگ، خوردنی و شیرین بخش میانی سر یا تاج درخت خرما گفته می‌شود.[۱] پنیر نخل در جهرم کچ و در قیروکارزین بوکوم و در بلوچستان کوش یا کیش و در استان هرمزگان کور[۲] ، در بوشهر غاپ، در لارستان نیز «خَپ»[۳] و در شهر گراش پیزگ نامیده می‌شود.در زرین دشت ( شهر حاجی آباد) نیز پیل نامیده می‌شود. برای دستیابی به آن معمولاً سر درخت را می‌اندازند و برگ‌ها و لیف‌های دور برگ‌ها را تا رسیدن به میانه و پنیر نخل، جدا می‌کنند.
پنیر نخل در واقع ماده اولیه تشکیل تنه و برگ‌های نخل پیش از مرحله چوبی شدن است.
منابع
- ↑ «لغت‌نامه دهخدا». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ اوت ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۲.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ مارس ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۴ مه ۲۰۱۳.
- ↑ بفرمایید پنیر نخل!