مامان گفت (ترانه متالیکا)

«مامان گفت»
ترانه متالیکا
از آلبوم لود (آلبوم)
بی-ساید	«شاه هیچ چیز/"Whiplash" (live)/"Mama Said" (edit) "So What?" (live)/"Creeping Death" (live)/"Mama Said" (early demo version)»
تاریخ پخش	۲۵ نوامبر ۱۹۹۶
فرمت	سی‌دی تک، صفحه گرامافون
تاریخ ضبط	۱ مه ۱۹۹۵ – ۱ فوریه ۱۹۹۶ دی پلانت استدیوز سائوسالیتو، کالیفرنیا
ژانر	کانتری راک، هارد راک
زمان	۵:۲۰
ناشر	الکترا رکوردز
ترانه‌نویس(ها)	جیمز هتفیلد لارس اولریش
تهیه‌کننده(ها)	Bob Rock جیمز هتفیلد لارس اولریش
موزیک ویدئو
"Mama Said" در یوتیوب

"مامان گفت" یک تصنیف توسط گروه هوی متال آمریکایی متالیکا ششمین آلبوم لودبا موسیقی و شعر توسط جیمز هتفیلد (کردیت موسیقی به اولریچ و هتفیلد) می‌باشد. شعر این ترانه نشان دهنده مرد یا پسری است پیدا کردن راه خود در زندگی به دور را یادمی‌گیرد. این آهنگ به‌طور مستقیم درباره رابطه مشکل دار هتفیلد با مادرش که زمانی که هتفیلد ۱۶ سال داشت بر اثر سرطان جان سپرد است.

این ترانه در بین ترانه‌های عمدتاً متال متالیکا خودنمایی می‌کند. ژانر آن نوعی-ترکیب سبک از موسیقی کانتری، بلوز و هارد راک است. «مامان گفت» با گیتار آکوستیک آغاز می‌شود و در طول اجرا کر به آهنگی با طعم موسیقی کانتری وکال تبدیل می‌شود. در اواخر آهنگ به آکورد پاور کورد در گیتار الکتریک ختم می‌شود.

«مامان گفت» هرگز به عنوان لیست زنده متالیکا عرضه نشده‌است. هتفیلد این آهنگ را به صورت زنده اجرا نموده‌است، اما تنها با استفاده از گیتار استیل آکوستیک بدون همراهی درام یا باس. او همچنین این آهنگ را به همراهی خوانندگان موسیقی کانتری همچون جسی کولتر در سی ام تی، کنسرتِ اوت لاو (یاغی) به همراهی پوشش هتفیلد از وایلون جنینگز اجرا نموده‌است.

نسخهٔ نمایشی

نسخه اولیه با نام "مامان گفت (داستان تا آنجاییکه)" در استودیو موسیقی با نام سیاهچال منزل لارس اولریچ در ۱۴ آوریل ۱۹۹۵ ضبط شد.

نماهنگ

کمتر در میان نماهنگ‌های متالیکا دیده شده که تمرکز نمآهنگ تنها بر شخص جیمز هتفیلد باشد، ولی در «مامان گفت» بر تنها تصویری از جیمز هتفیلد که در صندلی پشت اتومبیلی نشسته است و آهنگ را با گیتاری آکوستیک می‌نوازد متمرکز است. به نظر می‌رسد این خودرو در بزرگراهی در جنوب غرب ایالات متحده در حال حرکت است. هنگامی که آهنگ به پایان می‌آید معلوم می‌شود که هتفیلد بر صندلی ثابتی در داخل یک استودیو فیلم سازی نشسته است. او سپس پیاده به سمت اسبی می‌رود و افسار آن را می‌گیرد. کارگردانی نماهنگ بر عهده آنتون کوربیجن بود.