لشکر یکم پیاده‌نظام (ورماخت)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Mpnader (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۰۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

لشکر یکم پیاده‌نظام
1. Infanterie-Division
1. Infanteriedivision
— 1. InfDiv —
XX
فعالاکتبر ۱۹۳۴ تا مه ۱۹۴۵
کشور آلمان نازی
رستهنیروی زمینی
گونهپیاده‌نظام
اندازهلشکر
نام(های) مستعارپروس شرقی، فریدریش کبیر
نبردهاجنگ جهانی دوم
فرماندهان
فرماندهان برجستهگئورگ فون کوشلر

لشکر یکم پیاده‌نظام (آلمانی: 1. Infanterie-Division) یکی از نخستین و مهم‌ترین لشکرهای پیاده‌نظام رایشسور و ورماخت بود که در جنگ جهانی دوم نیز حضور داشت.

تاریخچه

لشکر یکم پیاده‌نظام در آغاز موج اول تسلیح مجدد آلمان پس از جنگ جهانی اول ایجاد شد. این لشکر اول اکتبر سال ۱۹۳۴ میلادی و در ابتدا تحت عنوان لشکر یکم فرماندهی توپخانه (Artillerieführer) در کونینسبرگ، پروس شرقی ایجاد گردید و سپس Wehrgauleitung Königsberg خوانده شد. این اسامی جهت مخفی نگاه داشتن قصد آلمانی‌ها برای گسترش نیروی نیروهای مسلح خود بر خلاف محدودیت‌های اعمال شده بر این کشور بر اساس پیمان ورسای مورد استفاده قرار می‌گرفت. بیشتر پرسنل این لشکر از اهالی پروس شرقی جذب شده بودند. میراث پروسی این افراد در نشان لشکر که نشان نظامی دودمان هوهن‌تسولرن، حاکمان این منطقه در قرون گذشته بود، عیان می‌شد.

پس از علنی شدن تشکیل ورماخت در اکتبر ۱۹۳۵، نام این لشکر به لشکر یکم پیاده‌نظام تغییر کرد. مرکز فرماندهی این لشکر در فوریه ۱۹۳۶ از اینستربورگ به کونیگسبرگ منقل گردید.

تهاجم به لهستان

در جریان تهاجم آلمانی نازی به لهستان در سپتامبر ۱۹۳۹ که به آغاز جنگ جهانی دوم منجر شد، لشکر یکم پیاده به فرماندهی سرتیپ یواخیم فون کورتزفلایش متشکل از سه تیپ ۱، ۲۲ و ۴۳ پیاده در قالب سپاه بیست و ششم از ارتش سوم با گذر از مرز پیشروی خود را به سمت ورشو آغاز کرد و در نبرد بر سر شهر مواوا مشارکت نمود که با توجه به استحکامات و مقاومت شدید مدافعان چندین روز به طول انجامید. سپس با گذر از روده‌های باگ و نارف خود را به شهرهای ونگروو و گاروولین رساند و در همان محل در شرق ورشو به عملیات خود پایان داد.

لشکر یکم پیاده‌نظام نقش خاصی در حمله آلمان نازی به فرانسه و کشورهای سفلی نداشت و در پاییز سال ۱۹۴۰ به پروس شرقی بازگشت.

عملیات بارباروسا

در جریان حمله آلمان نازی به شوروی موسوم به عملیات بارباروسا در ژوئن ۱۹۴۱، لشکر یکم پیاده به فرماندهی سرلشکر فیلیپ کلفل در قالب سپاه بیست و ششم از ارتش هجدهم از گروه ارتش شمال در منطقه بالتیک بود که وظیفه پیشروی در جانب شمالی جبهه غربی به سمت لنینگراد را داشت. این لشکر تا سال ۱۹۴۳ و پایان محاصره لنینگراد در این منطقه حضور داشت و پس از آن با الحاق به ارتش یکم زرهی از گروه ارتش جنوب به اوکراین در جانب جنوبی جبهه منتقل شد و حوالی وینیتسا مستقر گردید.

تشکیلات

تشکیلات لشکر بین سال‌های ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۵ میلادی
۱۹۳۹ ۱۹۴۰ ۱۹۴۱ ۱۹۴۲ ۱۹۴۳ ۱۹۴۴ ۱۹۴۵
تیپ ۱ پیاده‌نظام تیپ ۱ گرندیر
تیپ ۲۲ پیاده‌نظام تیپ ۲۲ فوسیلیر
تیپ ۴۳ پیاده‌نظام تیپ ۴۳ گرندیر
تیپ ۱ توپخانه
تیپ ۱ مهندسی
گردان ۱ ضدزره گردان ۱ پنزریگر
گردان ۱ شناسایی گردان ۱ دوچرخه سوار گردان ۱ شناسایی گردان ۱ فوسیلیر
گردان ۱ دیدبان
گردان ۱ جایگزینی گردان ۱ جایگزینی گردان ۱ جایگزینی
گردان ۱ مخابرات
تیپ ۱ تدارکات فرماندهی ۱ تدارکات تیپ ۱ تدارکات

فرماندهان

فرماندهان
نام درجه آغاز فرماندهی پایان فرماندهی
گئورگ فون کوشلر سرتیپ ۱ اکتبر ۱۹۳۴ ۱ آوریل ۱۹۳۵
والتر شروت انتصاب با درجه سرتیپ
ارتقا به درجه سرلشکر
(۱ آوریل ۱۹۳۶)
۱ آوریل ۱۹۳۵ ۴ فوریه ۱۹۳۸
یوآخیم فون کورتسفلایش انتصاب با درجه سرتیپ
ارتقا به درجه سرلشکر
(۱ مارس ۱۹۴۰)
۴ فوریه ۱۹۳۸ ۱۴ آوریل ۱۹۴۰
فیلیپ کلفل انتصاب با درجه سرتیپ
ارتقا به درجه سرلشکر
(۱ ژوئن ۱۹۴۱)
۱۵ آورل ۱۹۴۰ ۱۲ ژوئیه ۱۹۴۱
فریدریش آلتریختر سرتیپ ۱۲ ژوئیه ۱۹۴۱ ۴ سپتامبر ۱۹۴۱
فیلیپ کلفل سرلشکر ۴ سپتامبر ۱۹۴۱ ۱۶ ژانویه ۱۹۴۲
مارتن گراز سرلشکر ۱۶ ژانویه ۱۹۴۲ ۱ ژوئیه ۱۹۴۳
ارنست-آنتون فون کروسیک انتصاب با درجه سرهنگ
ارتقا به درجه سرتیپ
(۱ سپتامبر ۱۹۴۳)
ارتقا به درجه سرلشکر
(مه ۱۹۴۴)
۱ ژوئیه ۱۹۴۳ ۱۰ مه ۱۹۴۴
هانس-یوآخیم بائُرمایستر سرهنگ ۱۰ مه ۱۹۴۴ ۸ ژوئن ۱۹۴۴
ارنست-آنتون فون کروسیک سرلشکر ۸ ژوئن ۱۹۴۴ ۱ اکتبر ۱۹۴۴
هانس شیتنیگ انتصاب با درجه سرتیپ
ارتقا به درجه سرلشکر
(روز سال نو ۱۹۴۵)
۱ اکتبر ۱۹۴۴ ۲۷ فوریه ۱۹۴۵
هنینگ فون تادن سرلشکر ۲۷ فوریه ۱۹۴۵ ۲۶ آوریل ۱۹۴۵
ایگون اووِربک سرهنگ ۲۶ آوریل ۱۹۴۵ پایان جنگ

منابع

  • ویکی‌پدیای آلمانی و انگلیسی، روسی