کهریز صلاح‌الدین

مختصات: ۳۴°۱۹′۱۵″ شمالی ۴۸°۱۰′۴۵″ شرقی / ۳۴٫۳۲۰۸۳°شمالی ۴۸٫۱۷۹۱۷°شرقی / 34.32083; 48.17917
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Miladyazdanpanahi1996 (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۶ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۰:۴۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

کهریز صلاح‌الدین
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانهمدان
شهرستاننهاوند
بخشبخش خزل
دهستانخزل شرقی
نام محلیکهریز بالا یا کهریز اول
نام‌های دیگرکهریز
نام‌های قدیمیکهریز صفی خانی
سال بنیاددارای پیشینهٔ تاریخی
کهریز صلاح‌الدین بر ایران واقع شده‌است
کهریز صلاح‌الدین
۳۴°۱۹′۱۵″شمالی ۴۸°۱۹′۱۵″شرقی / ۳۴٫۳۲۰۸۳۳°شمالی ۴۸٫۳۲۰۸۳۳°شرقی / 34.320833; 48.320833
مردم
جمعیت١٠٣٠ نفر
رشد جمعیت۲٪
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا۱۵۰۰متر از سطح دریا
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانهدر فصل تابستان ۳۲درجه و در فصل زمستان ۰درجه ویژگی زمین شناسی : واقع بر روی گسل و مکز زلزله های مهم اخیر در منطقه . در سال 1336 مرکز زمین لرزه نهاوند و ویران شدن روستا. 30 سال بعد یعنی 1366 زلزله ای با 4/7 ریشتر واقع شد وموجب ویرانی روستا و جان باختن دو نفر از اهالی روستا بود.
بارش سالانه۶۵میلیمتر
روزهای یخبندان سالانه۰
اطلاعات روستایی
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۸۱۳۳۶۵

کهریز صلاح‌الدین، روستایی از توابع بخش خزل شهرستان نهاوند در استان همدان ایران است.

جمعیت

این روستا در دهستان خزل شرقی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال۱۳۹۵، جمعیت آن۱۰۳۰نفر (۳۲۰خانوار) بوده‌است.[۱]

جستارهای وابسته

روستای کهریز صلاح الدین از توابع خزل شهرستان نهاوند میباشد که در 21 کیلومتری جاده نهاوند کرمانشاه واقع شده این روستا دارای جمعیت حدود ۱۰۳۰ نفر میباشد که بیشتر مردم آن به کشاورزی و دامداری مشغولند. وجه تسمیه این روستا ؛ کهریز برگرفته از واژه کاریز به معنای قنات آب است و نام این روستا نیز از آن گرفته شده است . روستای کهریز صلاح الدین دارای یک قنات که متشکل از سلسله چاهایی است که از گذشته های دور جهت تامین آب شرب و کشاورزی استفاده میشد. اما چندسالی است که بخاطر تغییرات اقلیمی و آب و هوایی از یک سو و بی توجهی و غفلت از سوی دیگر موجب خشک شدن و ازبین رفتن چاهای آن گشته است. آب کشاورزی این روستا علاوه بر قنات از طریق چاه های عمیق تامین می شود. محصولات عمده ؛ گندم و جو چغندر قند و ذرت و یونجه و کشنیز و ... می باشد . در چند سال گذشته کشت جارو به سبب کمبود آب و درآمد مناسب به صرفه بودن بیشتر رواج یافته است.

منابع

  1. «درگاه ملی آمار > سرشماری عمومی نفوس و مسکن > نتایج سرشماری > جمعیت به تفکیک تقسیمات کشوری سال 1395». www.amar.org.ir. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۴-۰۱.