گرفتوگیر
گرفت و گیر روشی در نگارگری ایرانی است که در آن نگارگر صحنه های خیالپردازانه و مملو از تخیل را در زمینه نزاع و درگیری حیوانات به تصویر میکشد. این روش را معمولاً در تشعیرسازی مورد استفاده قرار میدهند. عمده محققان و تاریخنگاران هنر ایران، میرک نقاش (روح الله میرک) که استاد تشعیرسازی و جانورنگاری بود را پیشگام و بنیانگذار این روش در نگارگری ایرانی میدانند. بنابراین پیدایش این روش به سده نهم هجری یا پانزده میلادی بازمیگردد. .[۱]
پانویس[ویرایش]
- ↑ پاکباز، ص۲۴۸
فهرست منابع[ویرایش]
پاکباز، روئین. دائرةالمعارف تاریخ هنر. نشر فرهنگ معاصر. چاپ ششم. ۱۳۸۶