کلیسای پائوای
| کلیسای پائوای | |
|---|---|
 | |
.svg)  کلیسای پائوای | |
| موقعیت | ایلوکوس شمالی |
| کشور | فیلیپین |
| مذهب | کاتولیک رومی |
| تاریخچه | |
| تأسیس | ۱۶۸۶ |
| موسس | پدر آنتونیو استاویو |
| معماری | |
| Designated | ۱۹۷۳, ۱۹۹۳ |
| معمار | پدر آنتونیو استاویو |
| نوع معماری | کلیسا |
| معماری مذهبی | باروک |
| شروع به ساخت | ۱۶۹۴ |
| اتمام ساخت | ۱۷۱۰ |
| مشخصات | |
| طول | ۱۱۰ متر (۳۶۰ فوت) |
| عرض | ۴۰ متر (۱۳۰ فوت) |
| تعداد برج‌ها | ۱ |
| تعداد مناره‌ها | ۱۵ |
کلیسای سنت آگوستین که معمولاً به عنوان کلیسای پائوای شناخته می‌شود، یک کلیسای کاتولیک رومی در منطقه ایلوکوس شمالی فیلیپین است. ساخت این کلیسا در سال ۱۷۱۰ به اتمام رسیده‌است. کلیسای پائوای به دلیل معماری متمایز با پشت بندهای بزرگش در مجاورت ساختمان مشهور است. این کلیسا در سال ۱۹۷۳ توسط دولت فیلیپین و در سال ۱۹۹۳ توسط میراث جهانی یونسکو به عنوان یک گنجینه فرهنگی ملی از کلیساهای باروک فیلیپین ثبت شد.
تاریخ[ویرایش]
اولین سابقه تاریخی این منطقه به سال ۱۵۹۳ برمی گردد، و در سال ۱۶۸۶ به یک کلیسای مستقل تبدیل شد.[۱] ساختمان کلیسای در حال حاضر در ۱۶۹۴ آغاز شده و در سال ۱۷۱۰ متوقف شده بود توسط برادر روحانی پدر آنتونیو استاویو در ۱۸۹۶ تکمیل گشت. .[۲][۳] برخی از قسمتهای این کلیسا در زلزله‌های ۱۸۶۵ و ۱۸۸۵ آسیب دید اما بعداً به ابتکار بانوی اول ایملدا مارکوس مرمت شد.[۴]
معماری[ویرایش]
کلیسای پائوآی اولین نمونه فیلیپینی از معماری باروک اسپانیایی است. این نوع از معماری با الگوبرداری از معماری باروک بوده و با توجه به شرایط لرزه‌شناسی کشور تطبیق داده می‌شود.[۲] این به دلیل بروز زلزله‌های فراوان در منطقه فیلیپین بود. همچنین در ساختمان اثراتی از سبک معماری جاوه ای نیز مشاهده می‌گردد.
پشت‌بندها[ویرایش]
بارزترین ویژگی کلیسای پائوای ۲۴ پشت‌بند عظیم[۵] در حدود ۱٫۶۷ متر (۵٫۵ فوت)[۴] ضخامت در کناره‌ها و پشت ساختمان کلیسا است. این پشت بندها احتمالاً برای جلوگیری از تخریب ساختمان توسط زلزله بنا گردیده‌اند.[۳]
دیوارها[ویرایش]
دیواره‌های آن از سنگهای مرجانی بزرگ در قسمت تحتانی و از آجر در سطح بالایی ساخته شده‌است.[۳] ملات مورد استفاده در کلیسا شامل شن و آهک با عصاره نیشکر است که با برگهای انبه، چرم و کاه برنج جوشانده می‌شود. دیوارهای آن سبک معماری جاوه ای را نشان می‌دهد.[۶]
نما[ویرایش]
نمای سنگی به صورت متمایل به جلو ساخته شده‌است. ویژگی‌های معماری گوتیک نیز از طریق استفاده از ریزه کاری‌ها نیز وجود دارد.[۵][۷][۳] نما در سطح پایین از آجر و در سطح بالا از سنگهای مرجانی ساخته شده‌است.[۸]
برج ناقوس[ویرایش]
در مجاورت نما، یک برج ناقوس سه طبقه ساخته شده‌است که جدا از ساختمان کلیسا در سمت راست ساخته شده‌است و شبیه پاگودا می‌باشد.[۳][۷] احداث برج ناقوس در سال ۱۷۹۳ آغاز شد.[۴][۸] این مرکز به عنوان پایگاه دیدبانی انقلابیون فیلیپینی علیه اسپانیایی‌ها در سال ۱۸۹۸ و چریک‌های فیلیپینی علیه سربازان ژاپنی در طول جنگ جهانی دوم استفاده گردید.[۵][۹] این برج همچنین به عنوان نمادی برای محلی‌ها ارزشمند است. در هنگام برگزاری مراسم ازدواج ناقوس این کلیسا به صدا در می‌آید.[۱۰]
مرمت[ویرایش]
چندین پروژه برای مرمت کلیسای پائوای توسط سازمانهای دولتی و غیردولتی تاکنون انجام پذیرفته‌است. دولت محلی ایلوکوس نورته با صدور قطعنامه ای به دنبال بازسازی صومعه کلیسا است که اکنون ویرانه است.[۲][۱۱]
پروژه حفاظت از نمای خارجی کلیسا توسط کمیسیون حفاظت میراث فرهنگی فیلیپین (NHCP) در سه‌ماهه دوم سال ۲۰۱۹ آغاز شد و در ژوئن سال ۲۰۲۰ به پایان رسید. تمرکز این پروژه بر روی نمای سنگی بیرونی ساختمان بود. برای جلوگیری از فرسایش سنگ و از بین رفتن دوغاب آهک، پوشش گیاهی پدید آمده در طی زمان از قسمتهای خارجی حذف شد. تعمیرات اساسی در پلکان برج ناقوس انجام گردید و کل سیستم سقف نیز بازسازی شد. تعمیرات داخلی ساختمان هنوز ادامه دارد و انتظار می‌رود تا پایان سال ۲۰۲۰ به پایان برسد.[۱۲]
ثبت[ویرایش]
طبق فرمان شماره ۲۶۰ ریاست جمهوری فیلیپین، کلیسای پائوآی در سال ۱۹۷۳ توسط دولت فیلیپین به عنوان یک گنجینه فرهنگی ملی شناخته شد.[۱۳] هم چنین این کلیسا به همراه کلیسای سن آگوستین مانیل و چند کلیسای دیگر فیلیپین در ۱۱ دسامبر ۱۹۹۳ به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شدند.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ "Paoay Church". Heritage Conservation Society. Retrieved on 2011-07-09.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ Lazaro, Freddie (June 28, 2014). "Retrofitting of Paoay church sought". Manila Bulletin. Retrieved September 19, 2014.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ Gaspar, Roger (1996). "Earthquake Baroque: Paoay Church in the Ilocos". Archived from the original on November 2, 2008. Retrieved September 19, 2014.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ Bagaforo, Nelson (April 20, 2011). "Historic churches of Ilocos Norte". Sun.Star. Archived from the original on October 14, 2014. Retrieved September 20, 2014.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ Aquino, Mike (May 15, 2013). "Touring the oldest churches in the Philippines". Yahoo News Philippines. Retrieved September 20, 2014.
- ↑ . digitaljournal.com http://www.digitaljournal.com/blog/3098. Retrieved November 21, 2018.
{{cite web}}: Missing or empty|title=(help) - ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Villalon, Augusto. "16th to 19th Century Church Architecture in the Philippines". National Commission for Culture and the Arts. Archived from the original on April 28, 2015. Retrieved September 20, 2014.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ "Baroque Churches of the Philippines". UNESCO World Heritage Site. Retrieved June 25, 2014.
- ↑ "Paoay church in Ilocos to get facelift". Balita.ph. March 16, 2011. Archived from the original on 1 December 2017. Retrieved September 20, 2014.
- ↑ . vigattintourism.com https://www.vigattintourism.com/tourism/articles/St-Augustine-Church-in-Paoay. Retrieved October 15, 2018.
{{cite web}}: Missing or empty|title=(help) - ↑ "Restoration of Paoay church pushed". The Philippine Star. June 23, 2014. Retrieved September 19, 2014.
- ↑ Magcamit, Yann (June 22, 2020). "This UNESCO heritage site just got restored, and now you can visit it via video". Nolisoli (به انگلیسی).
- ↑ "Presidential Decree No. 260 August 1, 1973". The Lawphil Project. Arellano Law Foundation. Retrieved September 5, 2014.