پرش به محتوا

کشتار دیسکوتک دلفیناریوم

مختصات: ۳۲°۰۴′۰۲″ شمالی ۳۴°۴۵′۴۲″ شرقی / ۳۲٫۰۶۷۲۲°شمالی ۳۴٫۷۶۱۶۷°شرقی / 32.06722; 34.76167
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بمب‌گذاری انتحاری دلفیناریوم
بخشی از انتفاضه دوم
صحنه حمله
محل حمله در تل‌آویو واقع شده
محل حمله
محل حمله
محل حمله در Israel واقع شده
محل حمله
محل حمله
نام بومیהפיגוע בדולפינריום
موقعیتتل آویو، اسرائیل
مختصات۳۲°۰۴′۰۲″ شمالی ۳۴°۴۵′۴۲″ شرقی / ۳۲٫۰۶۷۲۲°شمالی ۳۴٫۷۶۱۶۷°شرقی / 32.06722; 34.76167
تاریخ۱ ژوئن ۲۰۰۱؛ ۲۳ سال پیش (۲۰۰۱-01}})
۲۳:۲۷ (UTC+3)
گونه حمله
حمله انتحاری
اسلحهبمب ۲٫۵ کیلوگرم (۵٫۵ پوند)
کشته‌ها۲۱ (+۱ بمب‌گذار)
زخمی‌ها۱۰۰+
مرتکبانحماس
مهاجمسعید هوتاری
کتیبه انگلیسی در پشت بنای یادبود قتل‌عام دلفیناریوم

در ۱ ژوئن ۲۰۰۱، یک تروریست وابسته به حماس خود را در خارج از دیسکوی دلفیناریوم در ساحل تل آویو اسرائیل منفجر کرد و ۲۱ اسرائیلی را کشت که ۱۶ نفر از آن‌ها نوجوان بودند.[۱][۲][۳] اکثر قربانیان دختران نوجوان اسرائیلی بودند که خانواده آن‌ها اخیراً از شوروی سابق مهاجرت کرده بودند.

دلفیناریوم[ویرایش]

دلفیناریوم که در سال ۱۹۸۱ افتتاح شد، در اصل یک مکان تفریحی چند منظوره بود که جاذبه اصلی آن نمایش دلفین‌ها بود. این پروژه ابتکار معمار ناهوم زولوتوف بود که ایده نمایش دلفین‌ها در تل آویو را مطرح کرد و تجار اسرائیلی و سرمایه گذاران آفریقای جنوبی را برای حمایت از طرح خود به صف کرد. پس از اینکه مشخص شد سرمایه گذاران آفریقای جنوبی از آن به عنوان یک عملیات پولشویی استفاده می‌کنند، این تجارت با مشکل مالی مواجه شد. بدون حمایت مالی آنها، هزینه اجرای نمایش‌های گران‌قیمت دلفین‌ها ناپایدار بود و کسب و کار در سال ۱۹۸۵ بسته شد. این ساختمان سپس توسط مشاغل مختلف از جمله کلوپ‌های شبانه، سالن‌های سینما، سالن‌های پذیرایی و فروشگاه‌های ورزشی مورد استفاده قرار گرفت، اما هر کدام موفقیشتت محدودی دا. تا سال ۱۹۹۳، شهرداری به دنبال تخریب این سازه بود.

حمله[ویرایش]

بمبگذار انتحاری سعید هوتاری جمعه شب در مقابل دلفیناریوم در صف ایستاده بود؛ منطقه‌ای مملو از نوجوانان بود. اکثر جمعیت را جوانانی از خانواده‌های روسی زبان از اتحاد جماهیر شوروی سابق تشکیل می‌دادند که منتظر ورود به یک مهمانی رقص در دیسکو دلفین بودند و دیگران در صف ورود به کلوپ شبانه مجاور بودند.[۴] بازماندگان این حمله بعداً توضیح دادند که چگونه بمب‌گذار جوان فلسطینی قبل از انفجار به قربانیان خود طعنه می‌زند و با لباس مبدل در میان آنها پرسه می‌زد و باعث شد قربانیان او را با یک یهودی ارتدوکس آسیایی اشتباه بگیرند. قبل از منفجر کردن بمب خود، او بر طبلی مملو از مواد منفجره و بلبرینگ کوبید، در حالی که به زبان عبری به قربانیانش با عبارت «چیزی قرار است اتفاق بیفتد» طعنه زد.[۵] ساعت ۲۳:۲۷ او بمب خود را منفجر کرد.[۶] شاهدان گفتند که اعضای بدن انسان‌ها در سراسر منطقه پخش شده بود و اجساد قبل از جمع‌آوری یکی روی دیگری در پیاده‌رو انباشته شده بودند. بسیاری از غیرنظامیان در مجاورت محل بمب‌گذاری برای کمک به قربانیان شتافتند.

این بمب‌گذاری انتحاری در حالی انجام شد که پنج ماه قبل هم تلاش شده بود تا به این هدف حمله شود، اما ناموفق بود.[۷]

عاملان[ویرایش]

هم جهاد اسلامی و هم گروهی که خود را «حزب‌الله فلسطین» می‌خواند، در ابتدا مسئولیت این بمب‌گذاری انتحاری را بر عهده گرفتند، اما بعداً این ادعا را پس گرفتند.[۸] بعداً مشخص شد که این حمله توسط سعید هوتری، ۲۲ ساله، ستیزه‌جوی مرتبط با گروه شبه نظامی اسلامگرای فلسطینی حماس انجام شده است.[۹]

واکنش‌های رسمی[ویرایش]

مقامات اسرائیلی این حمله را «قتل عام» خوانده‌اند.[۱۰] یاسر عرفات، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، این حمله را محکوم کرد و خواستار آتش‌بس شد.[۱۱] کوفی عنان ، دبیرکل سازمان ملل متحد، گفت که «این حمله تروریستی بی‌رویه را به شدیدترین وجه ممکن محکوم می‌کند». و اینکه این حمله «فوریت شکستن چرخه خشونت را مشخص می‌کند.»[۱۲] رئیس‌جمهور ایالات متحده جورج دبلیو بوش اظهار داشت که او این حمله را با شدیدترین عبارات محکوم می‌کند و «هیچ توجیهی برای حملات بی‌معنی علیه غیرنظامیان بی‌گناه وجود ندارد.»[۱۳]

پیامد[ویرایش]

نمایش دلفین‌ها در دلفیناریوم در سال ۱۹۸۵

پس از این حمله، بسیاری از مردم اسرائیل خواهان تلافی شدید نظامی شدند. با این وجود، آریل شارون، نخست‌وزیر تصمیم گرفت که هیچ اقدام تلافی جویانه فوری انجام ندهد. ایالات متحده و سایر دولت‌ها فشار دیپلماتیک شدیدی را بر اسرائیل اعمال کردند تا از اقدام خودداری کند.[۱۱]

در رام‌الله ده‌ها فلسطینی در خیابان‌ها جشن گرفتند و به نشانه جشن تیراندازی هوایی کردند.[۴] پدر سعید هوتری از او به عنوان شهید تجلیل کرد.[۹] جرج دبلیو بوش، رئیس‌جمهور ایالات متحده، از یاسر عرفات خواست این اقدام تروریستی را محکوم کند، که یاسر عرفات نیز چنین کرد.[۱۴] روز بعد، اعراب اسرائیلی در مسجد حسن بیک روبروی دلفیناریوم سنگر گرفتند و اشیایی را به سوی پلیس پرتاب کردند.[۱۵]

به گزارش مرکز اطلاعات و اخبار تروریسم، در جریان عملیات سپر دفاعی، دو سند صادر شده از «خانواده شهدا و مرکز مراقبت از مجروحان» که زیر نظر وزارت امور اجتماعی تشکیلات خودگردان ملی فلسطین است، توسط ارتش اسرائیل کشف شد. این اسناد جزئیات انتقال ۲۰۰۰ دلار آمریکا به پدر بمب‌گذار انتحاری که در آن زمان در اردن زندگی می‌کرد (۱۸ ژوئن ۲۰۰۱) را فاش کرد. این انتقال پول علی‌رغم وابستگی بمب‌گذار انتحاری به حماس، حمایت علنی پدرش از حمله و محکومیت عمومی عرفات از این حمله انجام شده است.[۱۶][۱۷]

یادبود[ویرایش]

خرابه‌های دلفیناریوم در سال ۲۰۱۲ که بعداً در سال ۲۰۱۸ تخریب شد

پس از بمباران، دیسکوتک دلفیناریوم رها شد و در نهایت با گرافیتی پوشانده شد. استفاده نهایی آن به عنوان مدرسه موج سواری بود. این ساختمان تا زمان تخریب آن در مه ۲۰۱۸ در ساحل تل آویو باقی ماند.[۱۸]

برای سال‌ها، خانواده‌های قربانیان برای حفظ دائمی ساختمان ویران شده به عنوان یادبود تلاش کردند. در نهایت، ساختمان به منظور گسترش تفرجگاه در امتداد ساحل تخریب شد.[۱۹] مراسم یادبود قربانیان این حمله هر ساله توسط دوستان و خانواده قربانیان در این مکان برگزار می‌شد.[۱۵]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. O'Sullivan, Arieh (25 November 2001). "No. 1 Hamas terrorist killed. Followers threaten revenge in Tel Aviv". Jerusalem Post. Archived from the original on 23 October 2012. Retrieved 30 January 2009.
  2. Fisher, Ian (29 January 2006). "In Hamas's Overt Hatred, Many Israelis See Hope". The New York Times. Retrieved 30 January 2009.
  3. Ynet – פיגוע בדולפינריום –, ynet.co.il; accessed 2 September 2015.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ David Rudge (4 June 2001). "Bomb horror hits Tel Aviv disco". jpost.com. Archived from the original on 5 December 2006. Retrieved 3 June 2017.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link)David Rudge (June 4, 2001). . jpost.com. Archived from the original on December 5, 2006. Retrieved June 3, 2017.
  5. Chris McGreal,3,000 dead yet peace remains elusive, guardian.co.uk, 29 September 2003.
  6. Archived at Ghostarchive and the "6 years to Tel-Aviv suicide bombing at the Dolphin disco". YouTube. Archived from the original on 9 March 2016. Retrieved 21 June 2024.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link): "6 years to Tel-Aviv suicide bombing at the Dolphin disco". YouTube.
  7. "Bloody Terrorist Attack in Tel Aviv – 18 Youth Killed" (به عبری). Ynet. 2 June 2001. Retrieved 4 May 2008.
  8. Bomb horror hits Tel Aviv disco بایگانی‌شده در مه ۱۶, ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine, The Jerusalem Post, 4 June 2001.
  9. ۹٫۰ ۹٫۱ "Bomber went to West Bank for a better life". the Guardian. June 4, 2001. Retrieved 14 December 2014."Bomber went to West Bank for a better life". the Guardian. June 4, 2001. Retrieved December 14, 2014.
  10. Shalom, Silvan. "Q&A with Foreign Minister Silvan Shalom", Haaretz, 8 May 2008.
  11. ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ Deborah Sontag, "Arafat Calls for Cease-Fire, Deploring Tel Aviv Attack", The New York Times, 3 June 2001.
  12. Press Release SG/SM/7829 بایگانی‌شده در ژوئن ۹, ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine, domino.un.org, 1 June 2001.
  13. "Israeli police: Four dead in Tel Aviv bombing". CNN. 25 February 2005. Archived from the original on October 10, 2012.
  14. "Bush to Arafat: You Must Condemn This Terrible Attack" (به عبری). Ynet. 2 June 2001. Retrieved 4 May 2008.
  15. ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ 14 лет со дня чудовищного теракта в тель-авивском "Дольфи" 01.06.2015 22:41, 9tv.co.il
  16. "The Palestinian Authority's support of Hamas' suicide terrorism". October 2004. Archived from the original on December 1, 2008. Retrieved 4 May 2008.
  17. "The Palestinian Authority's support of Hamas' suicide terrorism". 10 October 2004. Retrieved 24 May 2017.
  18. Lidman, Melanie (16 May 2018). "Show's over for Tel Aviv's Dolphinarium eyesore". Times of Israel. Retrieved 12 September 2018.
  19. [Decided the fate of Tel Aviv Dolphinarium Решилась судьба тель-авивского дельфинария] 27-12-2014, 01:30, ЛЕОНИД РАБИН

پیوند به بیرون[ویرایش]