بخش قطور: تفاوت میان نسخهها
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
افزودن زبان برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بخش قطور''' یکی از بخشهای تابعه [[شهرستان خوی]] در [[استان آذربایجان غربی]] در شمال غربی ایران است.<ref>اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.</ref> |
'''بخش قطور''' یکی از بخشهای تابعه [[شهرستان خوی]] در [[استان آذربایجان غربی]] در شمال غربی ایران است.<ref>اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.</ref> و مردم این بخش به زبان [[کردی کرمانجی]] سخن میگوید.<ref name="zaban"/> |
||
== نام گذاری == |
== نام گذاری == |
نسخهٔ ۱۸ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۲۰
بخش قطور یکی از بخشهای تابعه شهرستان خوی در استان آذربایجان غربی در شمال غربی ایران است.[۱] و مردم این بخش به زبان کردی کرمانجی سخن میگوید.[۲]
نام گذاری
نام قطور در گویش محلی ساکنان این منطقه «کوتول» نیز خوانده میشود.[نیازمند منبع] ریشه نامگذاری این شهر به روایتی به دوران تسلط امپراتوری عثمانی بر این منطقه برمی گردد که در آن زمان حاکم این منطقه سرداری به نام «قطور» بودهاست.[نیازمند منبع]
قطور در پهنه تاریخ
مهمترین مسئله در مورد تاریخ شهر قطور این است که حتی تا سالها پس از پایان جنگ میان حکومت صفوی و امپراتوری عثمانی، این شهر در تملک حکومت عثمانی باقی مانده و جزء خاک کشور کنونی ترکیه محسوب شدهاست.[نیازمند منبع] الحاق مجدد این شهر به کشور ایران به دوران رضاشاه برمی گردد.[نیازمند منبع] از نشانههای جالب در این مورد نام پل هوایی قطور میباشد که هنوز در بین اهالی محلی به نام «سینر» خوانده میشود[نیازمند منبع] که در زبانهای ترکی و کردی به معنی مرز میباشد[نیازمند منبع] و به این مسئله اشاره دارد که زمانی مرز ایران و ترکیه در این مکان بودهاست.[نیازمند منبع]
تاریخچه
کمیسیون مرزی ایران و دولت عثمانی که در سالهای ۱۹۱۴–۱۹۱۱ میلادی تشکیل شد در مورد مسائل مرزی در محدوده آرارات به یک تفاهم کلی رسیدند و همین تفاهم سنگ بنای مرزهای کنونی قرار گرفت، البته جنگ جهانی اول تصویب نهایی رأی این کمیسیون را به تعویق انداخت. با پایان یافتن جنگ جهانی اول و فروکش کردن آشوبهای داخلی، ایران و ترکیه از ۱۳۰۱ش مجدداً به مذاکره بر سر مسئله مرزها پرداختند. توافقهای مرزی شوروی و ترکیه در ۱۹۲۱ که طی دو نشست در قارص (عهدنامه قارص) و مسکو (عهدنامه مسکو (۱۹۲۱)) با مبادله اراضی مرزهای خود را تغییر دادند، موجب تسلط ترکیه بر منطقه راهبردی آرارات شد.
در ۱۳۱۰ش در دیدار وزیران خارجه ایران و ترکیه، کمیسیون مرزی دیگری شکل گرفت و قرار شد بخشی از اراضی دو کشور مبادله شود. بدین ترتیب آرارات کوچک به ترکیه واگذار شد و ترکیه از بخشی از ادعاهای خود در بخش قطور دست برداشت و این پایه شکلگیری بعدی مرزهای دو کشور شد. در سالهای ۱۳۱۳–۱۳۱۱ش کمیسیونی تحت سرپرستی مظفر اعلم این توافقنامه را به تصویب رساند.[۳]
جمعیت
بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت بخش قطور شهرستان خوی در سال ۱۳۸۵ برابر با ۲۷۰۰۰ نفر بودهاست.[۴]
تقسیمات کشوری
دهستانهای بخش قطور
- دهستان زری
- شهر قطور
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref>
غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامzaban
وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ سخنرانی: شکلگیری مرزهای ایران و ترکیه (۱۳۰۰ تا ۱۳۱۲)، سخنران:کاوه بیات؛ مجله: کتاب ماه تاریخ و جغرافیا» اسفند ۱۳۸۰ - شماره ۵۳
- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.
- جغرافیای استان آذربایجان غربی جلد دوم ص ۳۴۴