روبر برسون: تفاوت میان نسخهها
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:کارگردانان برنده نخل طلا |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
|imdb_id =0000975 |
|imdb_id =0000975 |
||
}} |
}} |
||
'''''روبر برسون''''' {{رچ}}{{به فرانسوی|Robert Bresson}}{{رچ}} ([[۲۵ سپتامبر]] [[۱۹۰۱ (میلادی)|۱۹۰۱]] [[فرانسه]] - [[۱۸ دسامبر]] [[۱۹۹۹ (میلادی)|۱۹۹۹]] [[فرانسه]]) کارگردان و فیلمنامهنویس [[فرانسه|فرانسوی]] بود که فیلمهایش به سبک روحانی و پارسایانه شهرت داشت. او نفش بسزایی در ایجاد هنر |
'''''روبر برسون''''' {{رچ}}{{به فرانسوی|Robert Bresson}}{{رچ}} ([[۲۵ سپتامبر]] [[۱۹۰۱ (میلادی)|۱۹۰۱]] [[فرانسه]] - [[۱۸ دسامبر]] [[۱۹۹۹ (میلادی)|۱۹۹۹]] [[فرانسه]]) کارگردان و فیلمنامهنویس [[فرانسه|فرانسوی]] بود که فیلمهایش به سبک روحانی و پارسایانه شهرت داشت. او نفش بسزایی در ایجاد هنر فیلمسازی ایفا کرد و تأثیر بزرگی بر [[موج نوی فرانسه]] گذاشت. [[ژان-لوک گدار]] درباره برسون گفته که «برسون سینمای فرانسه است همانطور که [[فیودور داستایفسکی|داستایفسکی]] ادبیات روس است و [[ولفگانگ آمادئوس موتسارت|موتسارت]] موسیقی آلمان.» |
||
== زندگینامه == |
== زندگینامه == |
نسخهٔ ۳ آوریل ۲۰۱۸، ساعت ۱۶:۵۳
روبر برسون | |
---|---|
زادهٔ | ۲۵ سپتامبر ۱۹۰۱ پوی دو دوم، فرانسه |
درگذشت | ۱۸ دسامبر ۱۹۹۹ (۹۸ سالگی) |
ملیت | فرانسه |
پیشه | کارگردان |
سالهای فعالیت | ۱۹۳۳ - ۱۹۸۳ |
روبر برسون (به فرانسوی: Robert Bresson) (۲۵ سپتامبر ۱۹۰۱ فرانسه - ۱۸ دسامبر ۱۹۹۹ فرانسه) کارگردان و فیلمنامهنویس فرانسوی بود که فیلمهایش به سبک روحانی و پارسایانه شهرت داشت. او نفش بسزایی در ایجاد هنر فیلمسازی ایفا کرد و تأثیر بزرگی بر موج نوی فرانسه گذاشت. ژان-لوک گدار درباره برسون گفته که «برسون سینمای فرانسه است همانطور که داستایفسکی ادبیات روس است و موتسارت موسیقی آلمان.»
زندگینامه
برسون در پوی دو دوم به دنیا آمد. در ابتدا بیشتر حول و حوش نقاشی و عکاسی کار میکرد تا اینکه اولین فیلم کوتاهش را در سال ۱۹۳۴ ساخت. در طول جنگ جهانی دوم به مدت یک سال در زندانهای ارتش نازی به سر برد در سال ۱۹۴۳ برسون اولین فیلم بلند خود را (فرشتگان خیابان) ساخت .او در فیلم خانمهای بوا دوبولون (خانمهای پارک) آخرین همکاری خود را با بازیگران حرفهای انجام داد. با فیلم خاطرات یک کشیش روستا او شروع به ساختن آثاری مینیمالیستی کرد و از آن به بعد نیز این سبک برای بقیه فیلمهای او باقیماند. البته بدین تربیت چون فیلمهای او بسیار شخصی بودند و هیچ عنصر عامهپسندی در آنها وجود نداشت به زحمت میتوانست برای خود تهیهکنندهای پیدا کند و برای او ساختن بیش از یک فیلم در پنج سال تقریباً غیرممکن بود .اما در هر حال در اطراف کارهای او منتقدان متعصب بسیار زیادی وجود داشت. او در دهه هشتاد از فیلمسازی دست کشید و در سال ۱۹۹۹ به مرگ طبیعی در گذشت .
زمینه
رویکرد هنری ابتدایی برسون مبتنی بر جدا کردن زبان سینما از زبان تئاتر بود که اغلب متکی به نحوهٔ اجرای بازیگران است. بازیگران او با تنیک 'بازیگر-مدل' میبایست هر صحنه را چند بار تکرار میکردند تا جایی که نتیجه کار هیچ شباهتی به 'اجرا' نداشته باشد. او خود در مصاحبهای گفته است که «سعی دارم از بیان به وسیله چهره و ژست و لحن صدا امتناع کنم و بازیگران را به سمت اعمال ناخودآگاه سوق دهم.[۱]
برخی بر این باورند که تربیت و نظام اعتقادی کاتولیکی برسون در پس ساختار زمینهای اکثر فیلمهای او قرار دارد. زمینههای تکرار شونده در فیلمهای او شامل رستگاری، سعادت میشوند. یکی از نمونههای آن در فیلم یک متهم محکوم به مرگ گریخت قابل مشاهده است که در آن یک فیلمنامه ساده در مورد فرار یک زندان جنگی را میتوان به عنوان استعارهای از روند پر رمز و راز رستگاری بازخوانی کرد.
فیلمشناسی
- ۱۹۸۳ - پول
- ۱۹۷۷ - شاید شیطان
- ۱۹۷۴ - لانسلو دو لاک (جام مقدس)
- ۱۹۷۱ - چهار شب یک رویابین
- ۱۹۶۹ - زن نازنین
- ۱۹۶۷ - موشت
- ۱۹۶۶ - ناگهان بالتازار
- ۱۹۶۲ - محاکمه ژاندارک
- ۱۹۵۹ - جیببر
- ۱۹۵۶ - یک زندانی محکوم به مرگ گریخت (باد هر کجا که بخواهد می وزد)
- ۱۹۵۱ - خاطرات یک کشیش روستا
- ۱۹۴۵ - خانمهای جنگل بولونی
- ۱۹۴۳ - فرشتگان گناه
- ۱۹۳۴ - ماجرای همگانی(کوتاه)
پانویس
- ↑ «روبر برسون: درباره سینما». مجله ویدئویی رها فیلم.
پیوند به بیرون
- روبر برسون در IMDb