فریدون حافظی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hosseiniran (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
MammothBot (بحث | مشارکت‌ها) |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
| تولد = ۱۳۰۱ {{سخ}} [[کرمانشاه]] |
| تولد = ۱۳۰۱ {{سخ}} [[کرمانشاه]] |
||
| مرگ = ۱۶ خرداد ۱۳۹۲ {{سخ}} [[تهران]] |
| مرگ = ۱۶ خرداد ۱۳۹۲ {{سخ}} [[تهران]] |
||
| ملیت = [[ایرانی]] |
| ملیت = [[ایرانی‌ها|ایرانی]] |
||
| ساز = [[تار]]، [[سه تار|سه‌تار]] |
| ساز = [[تار]]، [[سه تار|سه‌تار]] |
||
| نوع_صوت = |
| نوع_صوت = |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
* [http://www.kanoon-chang.com/staff.html کانون موسیقی چنگ] |
* [http://www.kanoon-chang.com/staff.html کانون موسیقی چنگ] |
||
{{نوازنده-خرد}} |
{{نوازنده-خرد}} |
||
{{ترتیب‌پیش‌فرض:حافظی، فریدون}} |
{{ترتیب‌پیش‌فرض:حافظی، فریدون}} |
||
[[رده:نوازندگان تار اهل ایران|حافظی، فریدون]] |
[[رده:نوازندگان تار اهل ایران|حافظی، فریدون]] |
||
نسخهٔ ۱۸ دسامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۳:۰۲
| فریدون حافظی | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| زاده | ۱۳۰۱ کرمانشاه |
| درگذشته | ۱۶ خرداد ۱۳۹۲ تهران |
| ژانر | موسیقی سنتی ایران |
| ساز(ها) | تار، سه‌تار |
فریدون حافظی (۱۳۰۱ کرمانشاه - ۱۶ خرداد ۱۳۹۲ تهران) موسیقی‌دان، آهنگ‌ساز و نوازنده تار اهل ایران بود.
زندگی‌نامه و فعالیت هنری
او از نوجوانی شیفتهٔ نواختن تار بود و چندان این شیفتگی را به پشتکار و جدیت آراسته بود که هنگامی که برای آزمون ورودی هنرستان موسیقی نزد استادان این هنرستان تار نواخت، ستایش ایشان را برانگیخت و او را به رادیو معرفی کردند. او بعدها برای کامل کردن اندوخته‌هایش از موسیقی به ایتالیا رفت.[۱]
حافظی همچنین تحصیلات ش را در رشته حقوق پی گرفت و مدتی مدیر کل روابط عمومی وزارت راه بود اما به سبب اشتغالات ش در حوزه موسیقی، از این کار کناره گرفت.
حافظی پیشینه‌ای ۵۰ ساله در آموزش تار و سه‌تار داشت. گفته می‌شود خوش‌صداترین تار ساخته‌شده توسط استاد یحیی تارساز به رسم هدیه از سوی استاد موسی معروفی در اختیار ایشان قرار داده شده بود. او پس از مرتضا نی داوود و عبدالحسین شهنازی یکی از سه نوازنده‌ای است اجازه تک‌نوازی در رادیو داشتند. جلیل شهناز، فریدون حافظی و فرهنگ شریف این سه نوازنده بودند. تک‌نوازی‌ها و همچنین هم‌نوازی او همراه استادان و بزرگانی چون احمد عبادی، همایون خرم، حسن‌علی دفتری، محمد موسوی، جهانگیر ملک، اسدالله ملک، مجید نجاحی، رضا ورزنده، کامران داروغه، منصور صارمی و منصور نریمان به ویژه در مجموعه تک‌نوازان به یادگار مانده است.
گذشته از تار که ساز تخصصی او بود، در جوانی عود نیز می‌نواخت و در نواختن پیانو نیز چیره‌دست بود. حافظی همچنین جز نواختن سازهای گوناگون دستی هم در آهنگسازی داشت و از آن جمله تصنیف‌های بسیاری از او به یادگار مانده. از مشهورترین آثار وی می‌توان «رقص گیسو» را نام برد که با صدای زنده‌یاد دلکش جاودانه شده است.
از ویژگی‌ها و نکات ستودنی زندگی حافظی اشتغال داشتن اش به موسیقی تا سنین کهن‌سالی است. او حتی در ۹۰ سالگی همچنان به انتقال آموخته‌ها و اندوخته‌های اش از یک سو و آهنگسازی و تنظیم تصانیف از دیگر سو سرگرم بود و تا بازپسین روزهای زندگی اش دست از تلاش برای اعتلای موسیقی و پرورش استعدادهای نوظهور برنداشت. بازپسین ساخته‌های او با صدای سالار عقیلی و اجرای ارکستر ملی به رهبری فرهاد فخرالدینی ضبط و تنظیم شد.
درگذشت
فریدون حافظی به علت شکستگی استخوان ران در فروردین ۱۳۹۲ زیر عمل جراحی قرار گرفت. اما پس از مرخصی از بیمارستان در ۱۶ خرداد ماه همان سال درگذشت. پیکرش پس از تشییع در تالار وحدت در قطعه هنرمندان بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
منابع
 | این یک مقالهٔ خرد یک نوازنده موسیقی یا موسیقی‌دان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |