نامولوک

مختصات: ۵°۵۵′۲۲″شمالی ۱۵۳°۰۷′۰۱″شرقی / ۵٫۹۲۲۹°شمالی ۱۵۳٫۱۱۶۹°شرقی / 5.9229; 153.1169
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد


نامولوک (به معنی تالاب میانی) نام یک آب‌سنگ حلقوی در ایالت چوک، ایالات فدرال میکرونزی است.[۱]

نامولوک در اقیانوس آرام واقع شده
نامولوک
نامولوک
موقعیت نامولوک در اقیانوس آرام

نامولوک با تنها ۱۳ کیلومتر مربع مساحت[۲] و خشکی کمتر از ۱ کیلومتر مربع کوچک‌ترین آب‌سنگ حلقوی در سراسر میکرونزی است. این آب‌سنگ حلقوی در بخشی از جزایر مورتلوک علیا (با نام‌های دیگر جزایر خاوری یا جزایر شرقی) است و در ۱۸۵ کیلومتر جنوب خاوری تالاب چوک و ۵۰ کیلومتر شمال باختری آب‌سنگ حلقوی اتال قرار دارد.[۳]

تاریخچه[ویرایش]

تا پیش از استعمار اروپاییان، نامولوک در کنار اونیوپ و موچ، با لوکونوچ، ساتاوان، کوتو، و تا در جنگ بودند. در موارد محدودی نیز نامولوک در کنار ناما با لوساپ می‌جنگید. این جنگ‌ها باعث پیدایش حس هویت ملی بین اقوام ساکن جزیره‌های گوناگون شد.[۴]: 18 

نخستین تماس ثبت شده بین مردم این آب‌سنگ حلقوی و غربی‌ها در سال ۱۸۲۷ بود که "کاپیتان ریچارد میسی" با کشتی شکار نهنگ "هِنری" وارد آب‌سنگ حلقوی نامولوک شد. یک سال پس از آن، ناوبر روسی "فیودور لیتکه" نخستین تماس رسمی با مردم ساکن جزیره سِنویان را برقرار کرد. او نوشته که مردم محلی با کانوهای خود به کشتی نزدیک شده و درخواست ورود به کشتی را کردند. لیتکه و محلی‌ها با یکدیگر رابطه خوبی برقرار کردند و شکارچیان نهنگ و بازرگانان از آب‌های آن جزیره، بیشتر استفاده کردند.[۴]: 19–20 

آب‌سنگ حلقوی نامولوک از دید ماهواره اداره کل ملی هوانوردی و فضا (ناسا)

فرهنگ[ویرایش]

رژیم خوراکی[ویرایش]

تا پیش از کالاهای وارداتی در سال‌های آغازین سده ۲۰ (میلادی)، مردم نامولوک، خوراک دریایی و میوه‌های مانند نارگیل، درخت نان، و تارو می‌خوردند. پس از آغاز سده بیستم گوشت خوک، گوشت مرغ، و سیب‌زمینی شیرین نیز وارد رژیم خوراکی آنان شد. در دوره امپراتوری ژاپن، برنج سفید و ماهی کنسرو شده و در دهه ۱۹۶۰ (میلادی) آمریکایی‌ها دیگر گوشت‌های کنسروی و قارچ دم بوقلمون را به آنان شناساندند.[۴]: 55–58 

آبخوست‌ها[ویرایش]

نامولوک در گوشه شمال باختری آب‌سنگ حلقوی، آبخوست اصلی آن با ۳۱ هکتار مساحت است و هم‌اکنون تنها بخشی است که مردمی در آن زندگی می‌کنند. این مردم در سه دهکده زندگی می‌کنند:[۵]

  • ساپونوِل در شمال باختر
  • لوکولاپ در مرکز
  • پوکوس در جنوب خاور

دیگر آبخوست‌ها[ویرایش]

  • لوکِن: ۱/۵ هکتار
  • تُینُم: ۲۱ هکتار
  • اوماپ: ۱/۵ هکتار
  • آمِآس در گوشه جنوب خاوری، و ۲۸ هکتار مساحت. این آبخوست تا دهه ۱۹۳۰ و تا پیش از آنکه یک بیماری واگیردار مردم آن را از پا در آورد دارای ساکنانی بود. اما دیگر هیچ‌کس در آن ساکن نشد. بزرگترین جزیره، پر از درختان تارو است.[۶]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. "Municipalities of the Federated States of Micronesia". Statoids.com. Retrieved December 8, 2010.
  2. "Atoll Area, Depth and Rainfall" (PDF). The Geological Society of America. Retrieved August 30, 2015.[پیوند مرده]
  3. "Oceandots - Namoluk". Archived from the original on September 25, 2010.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ Marshall, Mac (2004). Namoluk Beyond the Reef: The Transformation of a Micronesian Community. Westview Press. ISBN 9780813341620.
  5. "Rosalind L. Hunter-Anderson: Indigenous fresh water management technologies of Truk, Pohnpei and Kosrea, Eastern Caroline Islands, and of Guam, Mariana Islands, Micronesia" (PDF). WERI Technical Report 65. October 1987. Archived from the original (PDF) on 24 October 2012. Retrieved 8 June 2018.
  6. "Mac Marshall: The natural history of Namoluk Atoll, Eastern Caroline Islands" (PDF). Atoll Research Bulletin (189). August 6, 1975.

منابع[ویرایش]