لی زی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

لی زی


لی زی
زبان‌های چینی列子
معنای تحت‌اللفظی"[The Writings of] Master Lie"

لی زی نام اصلی لیه دزو (Lieh-Tzu)، لی یوکو Lieh Yukou است.

(لیئه ـ تزو Lieh-tzŭ)، (Tzu)، (به انگلیسی: Liezi)

(دزو) به معنی استاد یا فرزانه (sage) است. انسانی با فضیلت اعلا که به او الهام می‌رسد.[۱]

لیه دزو (Lieh-Tzu)[ویرایش]

بعضی لیه دزو (Lieh-Tzu) را متعلق به قرن ۴ یا ۵ قبل از میلاد می‌دانند.

کتاب لیه دزو، دومین کتاب مهم در خصوص دائوئیسم هست که در آن آموزه‌های استادان خود یعنی "هو دزو Hu Tzu " و "پو هان Po hun" را به شاگردانش تعلیم می‌دهد. برخی از مهم‌ترین این آموزه‌ها عبارت‌اند:

۱- آشتی با مرگ یا درک مرگ هم‌چون همزاد زندگی.

۲- توجه به شگفتی‌های طبیعت و قدرت تخیل انسان. واسطهٔ میان جهان غیب و عالم شهادت فقط می‌تواند خیال باشد.[۲]

۳- تقابل رؤیا و واقعیت و جابجایی آسان آن‌دو.[۳]

آثار مربوطه[ویرایش]

The Book of Lieh-tzǔ: A Classic of Tao. New York: Columbia University Press. 1960, revised 1990. ISBN 0-231-07237-6

Liang Xiaopeng, tr. Liezi. Beijing: Zhonghua Book Company. 2005 (Library of Chinese Classics) ISBN 7-101-04273-2/K-1816

دزو، لیه (مجموعه آثار) برگردان مریم کمالی، مسعود شیر بچه، تهران: نشر میترا ۱۳۸۶ شابک ۴-۱۶-۸۴۱۷-۹۶۴

جستارهای وابسته[ویرایش]

در دائو، نور به خودشناسی تعریف شده‌است.[۴]

چوانگ ـ تزو (Zhuang Zhou) , (Chuang –Tzu)، با توجه به (وابستگی dependence) و (آزادگی independence) انسان، مردم را به چهار گروه تقسیم می‌کند.

حکیم تائوئی شهیر لیه تزو (Lieh-tzŭ)، در گروه سوم انسانی با (حکمت بزرگ great wisdom)، جای دارد.[۵]

منابع[ویرایش]

  1. دزو، لیه (مجموعه آثار) برگردان مریم کمالی، مسعود شیر بچه، تهران: نشر میترا 1386 شابک 4-16-8417-964صفحه 6
  2. هانری کوربن، تخیل خلاق در عرفان ابن عربی، ترجمه دکتر انشاءلله رحمتی – تهران: جامی 1384 - صفحه 288
  3. دزو، لیه (مجموعه آثار) برگردان مریم کمالی، مسعود شیر بچه، تهران: نشر میترا 1386 شابک 4-16-8417-964صفحه 6
  4. توشی‌هیکو ایزوتسو، صوفیسم و تائوئیسم، ترجمه دکتر محمدجواد گوهری – تهران روزنه 1385 -صفحه 295
  5. ایزوتسو، توشیهیکو، صوفیسم و تائوئیسم، ترجمه دکتر محمدجواد گوهری – تهران روزنه 1385-صفحه 473 - ی