پرش به محتوا

خودشناسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
خود شناسی
خود شناسی

خودشناسی (به انگلیسی: Self-knowledge) اصطلاحی در روان‌شناسی است که برای توصیف اطلاعات فردی و دانش فردی او در مورد خودش استفاده می‌شود. خودشناسی مرتبط با خوداندیشی، فکر کردن در مورد خود و انتقاد از خود یا حتی پرسشگری انتقاد و قضاوت از تفکر خود محسوب می‌شود. خودشناسی مهارت اساسی انسان در بررسی فلسفه است.[۱][۲]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Gallup, G. G. , Jr. (1979). Self-recognition in chimpanzees and man: A developmental and comparative perspective. New York: Plenum Press.
  2. , N. W. , & Ramen, C. T. (1977). Learning to control the environment in infancy. Child Development, 48,806-819.