سیبچه مرگ
سیبچه (علیرضا) | |
---|---|
![]() | |
میوه و برگ | |
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | گیاهان |
(طبقهبندینشده): | گیاهان گلدار |
(طبقهبندینشده): | دولپهایهای نو |
(طبقهبندینشده): | رزیدها |
راسته: | مالپیگیسانان |
تیره: | فرفیونیان |
زیرخانواده: | Euphorbioideae |
تبار: | Hippomaneae |
زیرتبار: | Hippomaninae |
سرده: | Hippomane L. |
گونه: | H. mancinella |
نام دوبخشی | |
Hippomane mancinella | |
مترادف | |
مانکانیلا |
سیبچه مرگ (Hippomane mancinella) یا مانچینل و همینطور سیب ساحل،[۱] از خانوادهٔ فرفیونیان و بومی آمریکای مرکزی، مکزیک، کارائیب، باهاما و فلوریدا است.[۲] میوهٔ آن غیرقابل خوردن و خود درخت نیز از سمیترین درختهای جهان است.[۳] درازا و طول درخت به پانزده متر نیز میرسد و برگهای سبز برّاق و پوستی قهوهای مایل به خاکستری دارد. میوهٔ رسیده آن شبیه سیب و به رنگ سبز یا متمایل به زرد است. خوردن میوهٔ این درخت میتواند به شدت کشنده باشد. هر چند، در منابع امروزی چنین رخدادی گزارش نشدهاست.[۴] درخت سیبچه مرگ، به عنوان گونه در معرض خطر در فلوریدا ذکر شدهاست.[۵] میوهٔ سمی این درخت منبع اقتباسهای چندی نیز بودهاست از جمله سلیکا، قهرمان اپرای آفریقایی اثر جاکومو مایربر، ۱۸۶۵ میلادی، بر اثر استنشاق عطر شکوفههای درخت سیبچه مرگ میمیرد.[۶] درخت سیبچهٔ مرگ، تحت عنوان خطرناکترین درخت، در مجموعهٔ رکوردهای جهانی گینس ثبت شدهاست.[۷]
زهرشناسی[ویرایش]
تمامی اجزای درخت و میوهٔ آن دارای زهرهای مختلفی است که برخی از آنها هنوز به درستی شناخته نشدهاند.[۸] در شیرهٔ سفیدرنگ این درخت، مادهٔ فوربول، فیزوستیگمین و چند زهر سوزشآور وجود دارد که باعث درماتیت میگردد.[۹] بومیان منطقه کاریب از زهر این درخت برای زهرآگین نمودن نوک پیکان تیرهای خود استفاده میکردند.[۱۰]
کاربرد[ویرایش]
با وجود سمی بودن ذاتی این درخت، چوب آن سالها مورد استفادهٔ نجّاران منطقهٔ کارائیب بودهاست. این چوب پیش از استفاده باید تکهتکه شده و در معرض آفتاب خشک شود تا صمغ آن خارج شود.[۱۱] گفته میشود نوعی آدامس ساخته شده از پوستهٔ این درخت هم برای درمان ورم مؤثّر است. میوهٔ آن کارکرد نوعی ادرارآور داشتهاست.[۱۲]
نگارخانه[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Strickland, N. H (12 August 2000). "My most unfortunate experience: Eating a manchineel 'beach apple'". BMJ. 321 (7258): 428. doi:10.1136/bmj.321.7258.428. PMC 1127797. PMID 10938053.
- ↑ "{{{name}}}". Germplasm Resources Information Network (GRIN) online database. Retrieved 27 January 2009.Error in the {{GRIN}}: The ID param is requred!
- ↑ «خطرناکترین درخت دنیا». باشگاه خبرنگاران جوان.
- ↑ Bygbjerg I.C. and H.K. Johansen (1991): "Manchineel poisoning complicated by streptococcal pharyngitis and impetigo". Ugeskr. Laeger 154(1), 27–28.
- ↑ "Hippomane mancinella". Atlas of Florida Vascular Plants. Plantatlas.org. Retrieved 23 January 2009.
- ↑ "Gallica: L'africaine: opéra en 5 actes / par Eugène Scribe ; musique de Meyerbeer. 1924". Bibliothèque nationale de France. Retrieved 19 June 2016.
- ↑ "Most dangerous tree". Guinness World Records. Retrieved 29 November 2015.
- ↑ Friedman, Michael G. Andreu and Melissa H. (24 November 2015). "Hippomane mancinella, Manchineel". edis.ifas.ufl.edu. School of Forest Resources and Conservation, Institute of Food and Agricultural Sciences, University of Florida. Retrieved 29 November 2015.
- ↑ Poisonous plants and animals of Florida and the Caribbean By David W. Nellis
- ↑ Jones, David E (2007). Poison Arrows: North American Indian Hunting and Warfare. University of Texas Press. p. 29. ISBN 978-0-292-71428-1. Retrieved 2014-01-25.
- ↑ Dean, Signe (21 February 2020) "This Tree Is So Toxic, You Can't Even Stand Under It When It Rains" Science Alert
- ↑ McLendon, Russell. "Why manchineel might be Earth's most dangerous tree". Mother Nature Network. Narrative Content Group. Retrieved 29 November 2015.
- تاریخ طبیعی بونیر
- درختان جزایر کیمن
- درختان در آنتیگوآ و باربودا
- درختان در السالوادور
- درختان در باهاما
- درختان در بلیز
- درختان در پاناما
- درختان در پورتوریکو
- درختان در ترینیداد و توباگو
- درختان در جامائیکا
- درختان در گوادلوپ
- درختان در دومنیکا
- درختان در کاستاریکا
- درختان در کلمبیا
- درختان در کوبا
- درختان در گواتمالا
- درختان در مکزیک
- درختان در نیکاراگوئه
- درختان در ونزوئلا
- درختان در هندوراس
- درختان فلوریدا
- درختان کارائیب
- درختان مارتینیک
- درختان هیسپانیولا
- آرایه (زیستشناسی) نامگذاریشده توسط کارل لینه
- گیاگان آنتیل هلند
- گیاگان سنت وینسنت و گرنادین
- گیاهان توصیفشده در ۱۷۵۳ (میلادی)
- گیاهان سمی
- فهرست سرخ IUCN از گونههای کمترین نگرانی
- درختان هائیتی
- فهرست سرخ IUCN از گونههای در خطر انقراض
- گیاهان دارویی