سونگ (ماهی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سونگ
وضعیت حفاظت
رده‌بندی علمی edit
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرتوبالگان
راسته: کپورماهی‌سانان
تیره: کپورماهیان
زیرخانواده: زردپریان
سرده: Luciobarbus
گونه: L. esocinus
نام دوبخشی
Luciobarbus esocinus
هکل، ۱۸۴۳
مترادف
  • Barbus esocinus (Heckel, 1843)[۲]

سونگ (نام علمی: Luciobarbus esocinus) گونه‌ای بزرگ از ماهی‌ها از ردهٔ پرتوبالگان بوده که بومی رودخانه دجله و فرات و کشورهای ایران (رودهای مرزی در استان خوزستان و کرمانشاه)، عراق، سوریه و ترکیه است.[۱]

این گونه به عنوان ماهی خوراکی بسیار گران‌بها است، اما به دلیل صید بی‌رویه و از بین رفتن زیستگاه تعداد آن‌ها کاهش یافته و باعث آسیب‌پذیری آن شده‌است.[۱] این گونهٔ ماهی در دوران باستان نیز مشهور و مورد توجه بوده‌است و تصاویری از ۱۵۰۰–۱۰۰۰ سال پیش از میلاد وجود دارد که نشان می‌دهد کشیشان آشوری و بت‌ها پوشیده از پوست این ماهی هستند.[۳]

ویژگی‌ها[ویرایش]

طول این ماهی حداکثر تا ۲٫۳ متر (۷٫۵ فوت) و وزن آن تا ۱۴۰ کیلوگرم (۳۱۰ پوند) گزارش شده‌است اما به‌طور معمول دارای طولی معادل ۱–۱٫۵ متر (۳٫۳–۴٫۹ فوت) و وزن ۶۰ کیلوگرم (۱۳۰ پوند) است. این گونه یکی از بزرگ‌ترین گونه‌های کپورماهیان است و می‌تواند دست‌کم تا ۱۷ سال عمر کند.[۱] این ماهی دارای یک سر بزرگ، با دهانی فاقد دندان است. بدن این ماهی نقره‌ای رنگ است و با فلس‌های کوچکی پوشانده شده‌است. این ماهی دارای یک بالهٔ پشتی و یک جفت بالهٔ سینه‌ای و شکمی است و بالهٔ مخرجی و دمی آن زرد رنگ است.[۴]

پراکندگی، زیستگاه و رفتار[ویرایش]

ماهی سونگ گونه‌ای بومی حوضه‌های آبریز رودخانه‌های فرات و دجله است و در کشورهای ایران، عراق، سوریه و ترکیه پراکندگی دارد. ماهی‌های بزرگ‌تر معمولاً در رودهای بزرگ و عمیق‌تر دیده می‌شوند و فقط جهت تخمگذاری به نقاط کم عمق تر مهاجرت می‌کنند.[۱][۵] این ماهی از طیف وسیعی از غذاها اعم از زئوپلانکتون‌ها، بی‌مهرگان، ماهی‌ها، پرندگان و همچنین از فیتوپلانکتون استفاده می‌کند اما به‌طور معمول ماهی‌های کوچک‌تر، حدود نیمی از غذای این گونه را تشکیل می‌دهند.[۳]

حفاظت[ویرایش]

این گونه در حال حاضر بر اساس رتبه‌بندی اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) به عنوان گونهٔ آسیب‌پذیر طبقه‌بندی شده‌است.[۱] اگرچه اطلاعات قابل اتکایی از جمعیت این گونه در دسترس نیست اما بر اساس گزارش‌ها در دهه‌های اخیر به دلیل صید بی‌رویه تعداد این ماهی به شدت کاهش یافته‌است. ماهی سونگ دارای پتانسیل مناسبی جهت تکثیر و آبزی‌پروری است و در اسارت نیز با موفقیت پرورش داده شده‌است.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ Freyhof, J. (2014). "Luciobarbus esocinus". IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2014: e.T19378572A19848902. doi:10.2305/IUCN.UK.2014-1.RLTS.T19378572A19848902.en.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:استفاده از پارامتر نویسندگان (link) خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «iucn» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  2. Synonyms of Luciobarbus esocinus Heckel, 1843
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ Özgür, M.E. (2016). The Luciobarbus esocinus (Heckel, 1843) from the Euphrates River Basin: An introduction about its past, present and future. Proceedings of the 2nd International Congress on Applied Ichthyology & Aquatic Environment 10 - 12 November 2016, Messolonghi, Greece. شابک ‎۹۷۸−۶۱۸−۸۰۲۴۲−۳−۶
  4. «Luciobarbus esocinus, Mangar». www.fishbase.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۱۸.
  5. Jörg Freyhof (Leibniz Institute of Freshwater Ecology and Inland Fisheries، Berlin) (۲۰۱۴-۰۲-۲۱). «IUCN Red List of Threatened Species: Luciobarbus esocinus». IUCN Red List of Threatened Species. doi:10.2305/iucn.uk.2014-1.rlts.t19378572a19848902.en. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۱۸.