ساندرو بوتیچلی

ساندرو بوتیچلی
خودنگاره احتمالی بوتیچلی، در ستایش مجی (۱۴۷۵)
زاده	آلساندرو دی ماریانو دی وانی فیلیپپی ۱ مارس ۱۴۴۵ فلورانس، جمهوری فلورانس
درگذشت	۱۷ مه ۱۵۱۰ (۶۴-۶۵ ساله) فلورانس، جمهوری فلورانس
ملیت	فلورانسی، (ایتالیایی)
تحصیلات	فلیپو لیپی
دلیل شهرت	نقاشی
اثر(های) برجسته	پریماورا زایش ونوس در ستایش مجی دیگر آثار
سبک	رنسانس ایتالیایی

آلساندرو دی ماریانو دی وانی فیلیپپی (ایتالیایی: Alessandro di Mariano di Vanni Filipepi‎)، مشهور به ساندرو بوتیچلی (ایتالیایی: Sandro Botticelli‎) (زاده ۱ مارس ۱۴۴۵ - درگذشته ۱۷ مه ۱۵۱۰) نقاش مشهور فلورانسی دوران رنسانس ایتالیایی بود. او متعلق به مکتب فلورانس تحت حمایت لورنزو د مدیچی بود، حرکتی که جورجو وازاری کمتر از صد سال بعد در شرح زندگی بوتیچلی، از آن به عنوان «عصر طلایی» یاد کرده‌است.

از نقاشی‌های مشهور او پریماورا، زایش ونوس و پرتره مردی با مدال کوزیموی کبیر را می‌توان نام برد.

اقتباس‌ها در ایران

آیدین آغداشلو نقّاش ایرانی هویت: در ستایش ساندرو بوتیچلی را بر اساس پرتره مرد با مدال کازیموی پدر اثر بوتیچلی کشیده‌است.

نگارخانه

• 

  زایش ونوس
  حوالی ۱۴۸۶ م.
  گالری اوفیتزی

• 

  مرثیه‌خوانی برای عیسی
  حوالی ۱۴۹۵ م.
  موزهٔ پولدی پزولی

• 

  محراب گفتگوی مقدس, حدود سال‌های ۱۴۷۰ تا ۱۴۷۲, اوفیتزی، به نام پالا دی سانتامبروجو

• 

  سن سباستین, ۱۴۷۴

• 

  مدونا با سوسن‌های سفید و هشت فرشته, حدود ۱۴۷۸

• 

  فرسکوی سن اوگوستین, اونیسانتی، ۱۴۸۰

• 

  مجازات قارون و سنگسار موسی و هارون
  بین ۱۴۸۱ تا ۱۴۸۲ م.
  فرسکو در واتیکان

• 

  مدونا و کودک با یک فرشته
  بین ۱۴۶۵ تا ۱۴۶۷ م.
  مؤسسه معصومین در فلورانس

• 

  پرتره مردی با مدال کوزیموی کبیر، ۱۴۷۴; این مدال درج شده با تکنیک گسو از یک مدال واقعی است

منابع

• بریتانیکا

پیوند به بیرون

• «نمایش آثار بوتیچلی و طرحهایی که از این هنرمند رنسانس الهام گرفته‌اند».