پرش به محتوا

زاغ مقلد

این یک مقالهٔ خوب است. برای اطلاعات بیشتر اینجا را کلیک کنید.
بررسی‌شده
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

این مقاله دربارهٔ رمان سوزان کالینز در ۲۰۱۰ است. برای اقتباس سینمایی‌اش، بازی‌های گرسنگی: زاغ مقلد - بخش ۱ و بخش ۲ را ببینید. برای دیگر کاربردها، زاغ مقلد (ابهام‌زدایی) را ببینید.
زاغ مقلد
جلد چاپ اول آمریکای شمالی
نویسنده(ها)سوزان کالینز
عنوان اصلیMockingjay
طراح جلدتیم اوبراین
زبانزبان انگلیسی
مجموعهسه‌گانه بازی‌های گرسنگی
گونه(های) ادبیماجراجویی، هیجان‌انگیز، جنگی، علمی-تخیلی[۱]
ناشراسکلاستیک
تاریخ نشر
۲۴ اوت ۲۰۱۰
گونه رسانهپرینت (جلد سخت و کاغذی)
شمار صفحات۳۹۰ (آمریکا)، ۴۵۵ (بریتانیا)
شابکشابک ‎۹۷۸−۰−۴۳۹−۰۲۳۵۱−۱
پس ازاشتعال 

زاغِ مقلد یا ماکینگ‌جِی (انگلیسی: Mockingjay) رمان علمی تخیلی اثر نویسنده آمریکایی، سوزان کالینز است که در سال ۲۰۱۰ میلادی منتشر شد. این کتاب آخرین قسمت از مجموعهٔ سه‌گانه بازی‌های گرسنگی است؛ اولین قسمت این مجموعه در سال ۲۰۰۸ با نام بازی‌های گرسنگی و قسمت دومش در ۲۰۰۹ با نام اشتعال منتشر شده بودند. این کتاب ادامهٔ داستان کتنیس اوردین است که طی آن موفق می‌شود مردم سرزمین پانم را در شورشی علیه استبداد کاپیتول متحد کند.

چاپ گالینگور و نسخهٔ صوتی زاغ مقلد توسط اسکلاستیک در ۲۴ اوت ۲۰۱۰ منتشر شد و شش روز بعد کتاب الکترونیک آن به بازار آمد. این کتاب در هفته اول انتشار بیش از ۴۵۰٬۰۰۰ نسخه فروش داشت، که بیش از انتظار ناشر آن بود. این کتاب به‌طور کلی واکنش مثبت منتقدان را درپی‌داشت. اقتباسی از رمان در قالب دو فیلم ساخته شد؛ بخش اول آن در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۴ و بخش دوم در ۲۰ نوامبر ۲۰۱۵، منتشر شدند.

الهام‌گیری و توسعه

[ویرایش]

کالینز گفته که منبع الهام‌بخش اصلی برای سه‌گانه بازی‌های گرسنگی داستان کلاسیک یونانی، تسئوس و مینوتور بوده‌است. در اساطیر یونانی، مردم آتن مجبور بودند به عنوان مجازاتی برای قتل آندروگئوس، فرزند شاه مینوس، هر سال هفت پسر و دختر جوان را به کرت پیشکش کنند تا مینوس آن‌ها را به هزارتوی پرپیچ‌وخمی بفرستد و مینوتور آنان را بخورد.[۲] تسئوس، پسر پادشاه آتنی‌ها، تصمیم گرفت برای پایان دادن به این دهشت مینوس و مینوتور، وارد عمل شود. او داوطلب شد تا به هزارتو برود و در آنجا موفق شد مینوتور را به قتل برساند.[۳]

کالینز گفته‌است تشابه زیادی بین امپراتوری روم و ملت خیالی پانم وجود دارد. او بازی‌های گرسنگی را «نسخه‌ای به روز شده از مسابقات گلادیاتوری در روم که دولت مردم را به عنوان یک سرگرمی محبوب، بی‌رحمانه وادار به مبارزه تا پای مرگ می‌کرد» توصیف کرده‌است. کالینز همچنین توضیح می‌دهد که نام «پانم» از عبارت لاتین «Panem et Circenses»، که به معنی «نان و سیرک» است، گرفته شده[۴] و اشاره به استراتژی مورد استفاده توسط امپراتوران روم برای دلجویی از توده‌ها با پخش کردن غذا و ایجاد سرگرمی، دارد.[۲]

به عنوان آخرین قسمت از سه‌گانه، زاغ مقلد شامل ۳ بخش است که هرکدام به ۹ فصل تقسیم شده و کتاب مجموعاً ۲۷ فصل دارد. کالینز پیش‌تر از این ساختار در مجموعهٔ دیگر خود به نام تواریخ دنیای زیرین[الف] استفاده کرده بود که در زمینهٔ نمایش‌نامه‌نویسی است.[۵] این ساختار «سه پرده‌ای» در سه‌گانه بودن داستان کلی هم آشکار است؛ کالینز گفته «از ابتدا می‌دانسته» که در حال نگارش یک سه‌گانه است.[۶]

تصویر جلد و اطلاعات مربوط به عنوان کتاب توسط اسکلاستیک در ۱۱ فوریه ۲۰۱۰ پخش شدند. طراحی جلد ادامهٔ روند جلدهای پیشین است و بر نمادی از صلح نقش بسته. عنوان این رمان از پرنده‌ای ترکیبی در دنیای داستان و با همین نام، اتخاذ شده‌است.[۷] انترتینمنت ویکلی دربارهٔ مفهوم این نام‌گذاری می‌گوید: «پرندهٔ ترکیبی به عنوان نمادی مهم — از امید و شورش — در سراسر کتاب بود.»[۸] کالینز شخصیت کتنیس را به زاغ مقلد تشبیه کرده چون هر دو «هرگز نباید وجود می‌داشتند».[۹]

داستان

[ویرایش]

کتنیس[ب] به همراه خواهرش پرایم[پ] و دوستانش، فینیک[ت] و گِیل[ث] در تأسیسات زیرزمینی منطقهٔ ۱۳ به سر می‌برند که به شدت توسط شورشیان علیه پانم[ج] سازمان‌دهی شده‌است. سرانجام کتنیس موافقت می‌کند که به عنوان «زاغ مقلد»، به نماد شورش بدل شود و در پروپاگاندا شرکت کند، به این شرط که رئیس‌جمهور کُوین[چ] به تمامی پیش‌کش‌های بازمانده، من جمله پیتا ملارک (دوست کتنیس)[ح] و آنی کریستا (معشوقهٔ فینیک)[خ] مصونیت اعطا کند.

کتنیس و شورشیان می‌دانستند پیتا زنده است، هرچند توسط کاپیتول[د] شکنجه می‌شود و تلاش می‌کند با این کار کتنیس را تحریک و کنترل کند. هنگامی که کتنیس موفق به فرار شد، پیتا در آرنا[ذ] ماند و رژیم کاپیتول او را شستشوی مغزی داد تا با انجام کارهایی برنامه‌ریزی‌شده ترس و نومیدی را در کتنیس تقویت کند. در یک عملیات نجات نیروهای منطقهٔ ۱۳ موفق می‌شوند پیتا را نجات دهند اما او اقدام به قتل کتنیس می‌کند و پس از آن مورد محافظت شدید قرار می‌گیرد و با تزریق آرام‌بخش از او نگهداری می‌کنند.

با پیشنهاد یک استراتژی بحث‌برانگیز توسط گیل، پیروزی قاطعی در منطقهٔ ۲ به وجود می‌آید و باعث می‌شود شورشیان حملهٔ نهایی خود به سوی کاپیتول را آغاز کنند. کتنیس هم به همراه یک تیم فیلم‌برداری و محافظ به نواحی نسبتاً آرام‌تر جبهه اعزام می‌شود تا فیلمی تبلیغاتی بسازد. رئیس‌جمهور کوین اجازه می‌دهد پیتا هم در این سفر او را همراهی کند، هرچند او هنوز خطرناک و غیرقابل پیش‌بینی است. کتنیس به رئیس‌جمهور کوین مظنون است؛ او علی‌رغم نفوذ بیش از حد و حامیان زیادی که کوین دارد، حمایتی از ادامهٔ ریاستش نشان نداده‌است.

در حالی که آن‌ها در یک محلهٔ ظاهراً پاکسازی شده به سر می‌بردند، باگز (فرماندهٔ تیم)،[ر] در اثر موانعی که کاپیتولی‌ها پیش از خروجشان در ویرانه‌ها کار گذاشته‌اند، کشته می‌شود. پیش از مرگ، او مسئولیت گروه را بر عهدهٔ کتنیس می‌گذارد. کتنیس در اینجا تصمیم می‌گیرد شخصاً به کاپیتول رفته و رئیس‌جمهور اسنو (رهبر دیکتاتور کاپیتول)[ز] را بکشد و تیم او هم به دنبالش می‌روند. در جنگ شدید شهری بیشتر رفقای کتنیس، از جمله فینیک، کشته می‌شوند. هنگامی که او به عمارت اسنو می‌رسد، یک هواپیما بمب‌هایی را با چتر در میان گروهی از کودکان کاپیتولی که به عنوان سپر انسانی در اطراف عمارت بودند، پرتاب می‌کند و برخی از بمب‌ها منفجر می‌شوند. نیروهای امداد شورشیان (از جمله پرایم، خواهر کتنیس) برای کمک به کودکان آسیب‌دیده با عجله وارد معرکه می‌شوند، اما این بار بقیه بمب‌ها با تأخیر منفجر شده و تلفات سنگینی به امدادگران می‌زند. پرایم کشته می‌شود و کتنیس با سوختگی شدید جان سالم به‌درمی‌برد، لیکن شورشیان موفق به فتح کاپیتول می‌شوند.

کتنیس در دورهٔ بهبودی خود عمیقاً از مرگ خواهرش در رنج است. او به دیدن اسنو، که حالا محبوس شده، می‌رود. اسنو ادعا می‌کند که کوین مسئول بمباران اخیر بوده و چنین استدلال می‌کند که کوین با این کار قصد داشت واپسین حامیان دیکتاتوری کاپیتول را یکجا به قتل رساند و اسنو می‌گوید که در قبال شرط مصونیت خود، این بمباران را پذیرفت و انجام داد. کتنیس وحشت‌زده می‌شود؛ او متوجه می‌شود که خواهرش در عملیاتی کشته شده که در آن از تاکتیک پیشنهادی گیل استفاده کرده‌اند، هرچند این بار برای یک هدف غیرنظامی. کتنیس در مورد دخالت احتمالی گیل از او سؤال می‌کند، ولی او ظاهراً چیزی نمی‌داند.

کتنیس به این نتیجه می‌رسد که کوین قصد دارد تحت نام جمهوری به جایگاه سابق اسنو دست یابد و وضعیت پیشین را حفظ کند. در روزی که قرار است اسنو اعدام شود، کوین که حالا رئیس‌جمهور موقت است، از پیشکش‌های باقیمانده می‌پرسد که نظرشان دربارهٔ برگزاری دوره‌ای جدید از بازی‌های گرسنگی، با شرکت فرزندان رهبران پیشین کاپیتول چیست. بیتی، آنی و پیتا رای مخالف می‌دهند، در حالی که یوحانا و انوباریا رأیشان مثبت است. کتنیس پس از آن‌ها می‌گوید «به خاطر پرایم، بله.» هِیمیچ هم می‌گوید: «من با زاغ مقلد هستم.»

هنگامی که کتنیس برای اجرای حکم اعدام اسنو آماده می‌شود، او چلّهٔ کمان را به سوی سینه‌اش می‌کشد تا نشان دهد قصد کشتن اسنو را دارد، اما در لحظهٔ آخر می‌چرخید و تیر را به سمت کوین پرتاب می‌کند. او بلافاصله پس از کشتن کوین اقدام به خودکشی می‌کند، اما پیتا جلوی او را می‌گیرد. کتنیس را دستگیر می‌کنند و تا پایان شورش‌های آتی محبوس نگه می‌دارند. در پایان این قضایا، اسنو دیگر مُرده است.

کتنیس به دلیل جنون از مجازات مرگ می‌گریزد و او را به منطقهٔ ۱۲ می‌فرستند. ماه‌ها بعد، پیتا و برخی دیگر از بومیان پیشین منطقهٔ ۱۲ به آنجا بازمی‌گردند. پیتا به تدریج خاطرات عشقش به کتنیس را بازیابی می‌کند. این دو با یکدیگر کتاب خاطراتی دربارهٔ آنچه رخ داده می‌نویسند. پیتا همچنان گاهی به خاطر شستشوی مغزی میان حقیقت و دروغ فریفته می‌شود و کتنیس هم هنوز در خواب در اثر دیدن کابوس فریاد می‌کشد.

۲۰ سال پس از آن وقایع، کتنیس و پیتا دو فرزند به دنیا می‌آورند. کتنیس نگران روزی است که بچه‌ها در مورد دخالت والدینشان در بازی‌ها و جنگ بپرسند و سعی می‌کند با تلقین چیزهای خوب به خودش، از این اضطراب بکاهد. نهایتاً کتاب با این جمله از کتنیس به پایان می‌رسد: «…اما بازی‌های بسیار بدتر از این هم وجود دارند.»

درون‌مایه‌ها

[ویرایش]

بررسی‌ها به این نکته اشاره کرده‌اند که بسیاری از درون‌مایههای موجود در کتاب‌های قبلی همچنان در زاغ مقلد هم پیگیری شده‌اند. در یک بررسی از بالتیمور سان[ژ] نوشته شده‌است: «درون‌مایه‌های این مجموعه رمان همچون مشقت‌های جسمی، وفاداری در اوضاع شدیداً وخیم و پیمودن راهی که اخلاقاً دوپهلوست، در این قسمت هم حتی در مقیاس بزرگتر ادامه دارد.» در این کتاب، کتنیس با خیانت و خشونت علیه مردم سروکار دارد. در همان حین که او نمادی گیرا برای زندگی هزاران نفر شده، باید مردم را به سوی میدان جنگ هدایت کند. در نهایت، کتنیس متوجه می‌شود که او حتی نمی‌تواند به رئیس‌جمهور کوین، رهبر منطقه ۱۳، اعتماد کند.[۱۰]

در مصاحبه با کالینز، او گفت که این مجموعه «اشاراتی به مسائلی همچون فقر شدید، گرسنگی، ظلم و اثرات جنگ دارد.» کالینز در پاسخ به این که منشأ الهام این درون‌مایه چه بوده، گفت هنگامی که پدرش که به جنگ ویتنام می‌رفت، مطمئن بود که فرزندانش عواقب و اثرات جنگ را درک می‌کنند.[۴] ایوان زیپ[س] از کریسچن ساینس مانیتور[ش] معتقدست این رمان «بی‌رحمانه‌ترین بخش از سه‌گانه» بود و «کالینز جنگ آرامی را توصیف نکرده؛ شخصیت‌های او دربارهٔ اخلاقی بودن تاکتیک‌های مورد استفاده در جنگ، برای ساقط کردن دولت فاسد و غیراخلاقی، اختلاف نظر دارند و نهایتاً هزینه‌های گزافی برای تاکتیک‌هایشان می‌پردازند.»[۱۱] کتی رویف[ص] از نیویورک تایمز[ض] نوشت که «داستان نوجوانانهٔ بی‌نظیری است و در آن به ظرافت، طغیان علیه قدرت ظالمانه و مستبدانهٔ دنیای بزرگسالان شرح داده شده‌است.»[۱۲] باب مینزشیمر[ط] در یک بررسی برای یواس‌ای تودی[ظ] به خوش‌بینی رمان‌ها اشاره می‌کند: «ظهور امید از دل ناامیدی؛ حتی در آینده‌ای ویرانشهری، آینده‌ای بهتر قابل تصور است.»[۱۳]

مینزشیمر همچنین معتقدست در سراسر این مجموعه رمان، سؤال اصلی پیتا این بوده که این رخدادها «واقعی است یا نه؟»[۱۳] سوزان کارپنتر[ع] از لس آنجلس تایمز[غ] نیز دربارهٔ رمان نوشته: «زاغ مقلد خوانندگان را به سرزمین‌هایی جدید می‌برد که دنیایی وحشی‌تر و مغشوش‌ترست: جایی که معلوم نیست شخصیت‌ها در کدام جبهه قرار دارند، جایی که وفاداری افراد مکرراً تغییر می‌کند.»[۱۴]

تاریخ انتشار

[ویرایش]

زاغ مقلد نخست در ۲۴ اوت ۲۰۱۰ در ایالات متحده و کانادا منتشر شد. در انگلستان، نیوزیلند و استرالیا یک روز بعد، در ۲۵ اوت ۲۰۱۰، پخش شد. کتاب صوتی هم به‌طور همزمان در ۲۴ اوت ۲۰۱۰ توسط اسکلاستیک منتشر شد.[۸]

فروش

[ویرایش]

این کتاب در چاپ نخست ۱٫۲ میلیون نسخه فروش داشته است در حالی که شمارگان اولیه ۷۵۰٬۰۰۰ نسخه بود.[۱۵] در اولین هفته از انتشار این کتاب بیش از ۴۵۰٫۰۰۰ نسخه فروخته شد. به دنبال آن، اسکلاستیک ۴۰۰٬۰۰۰ نسخهٔ اضافی بر چاپ اول خود افزود تا در نخستین چاپ بیش از ۱٫۶ میلیون دلار عایدش شود. مدیر فروش اسکلاستیک، الی برگر،[ف] گفت که فروش «بیش از همهٔ انتظارات» بود.[۱۶] این کتاب در قالب کتاب‌های الکترونیکی نیز انتشار یافت و در پایان هفته، ۲۹ اوت ۲۰۱۰، به صدر جدول فروش رفت و رکورد دختری با خالکوبی اژدها،[ق] که از ماه آوریل در بالاترین جایگاه این جدول بود، را شکست.[۱۷] دیگر کتاب‌های بازی‌های گرسنگی هم به جدول ده‌تای برتر راه یافتند؛ رمان اول به رتبهٔ پنجم و دومی به رتبهٔ هشتم رسیدند.[۱۷] این کتاب تا مارس ۲۰۱۲ بیش از ۹ میلیون نسخه فروش داشت[۱۸] و این رقم تا سال ۲۰۱۴ به بیش از ۱۸ میلیون نسخه رسید.[۱۹]

تبلیغات

[ویرایش]

برای تبلیغ کتاب زاغ مقلد چندین کتابفروشی طرفداران را برای انتشار شبانه نگهداشتند. رویداد رسمی با حضور کالینز و وجود سرگرمی‌های مختلفی همچون فالگیران، جادوگران، تردست‌ها و صورت‌نگاران، در شهر نیویورک برگزار شد. جوایزی از جمله نسخه امضاشدهٔ اشتعال و فنجان‌های منقش به تصاویر مربوط به بازی‌های گرسنگی هم اهدا شد. کالینز فصل اول رمان را خواند و توضیح داد که او سعی کرده با لهجهٔ کتنیس، که راوی داستان است، متن را بخواند چون او در رمان اهل آپالاشیا است. نیمه‌شب نسخه‌ای با امضای مهرشدهٔ کالینز به فروش رسید؛ چون دست کالینز آسیب دیده بود و قادر به امضای همهٔ کتاب‌ها نبود.[۲۰]

قبل از انتشار، اسکلاستیک یک تریلر نیز برای کتاب منتشر کرد و یک صفحهٔ فیس‌بوک برایش راه انداخت که در ۱۰ روز بیش از ۲۲٬۰۰۰ طرفدار به دست آورد. همچنین رقابتی برای کتاب‌فروشان گذاشت تا برنده با کالینز ملاقات کند و ساعت شمارش معکوسی آنلاین برای تاریخ انتشار کتاب راه‌اندازی کرد. همچنین تبلیغاتی برای کتاب در وبگاه‌هایی مانند انترتینمنت ویکلی[ک] و رمانتیک تایمز[گ] قرار داد. انجمن ملی سرگرمی کلکسیون‌داران نیز کالاهای دیگری مانند تی-شرت، پوستر بازی‌ها و دستبند را به فروش رساندند.[۲۱] کالینز همچنین «بلاگ تور منطقهٔ ۱۳»[ل] را برگزار کرد که در آن ۱۳ برنده در ۲۴ اوت ۲۰۱۰ یک نسخهٔ مجانی از کتاب زاغ مقلد را دریافت کردند.[۲۲] یک تور نیز برنامه‌ریزی شد که در بوکز آو واندر[م] نیویورک آغاز شد و یک مهمانی رسمی هم در آنجا برگزار شد. این تور در ۶ نوامبر ۲۰۱۰ در سومین کتاب‌فروشی[ن] لیک فورست پارک واشینگتن[و] به پایان رسید.[۲۳]

نقدها

[ویرایش]

زاغ مقلد به‌طور کلی نقدهای مثبتی از منتقدان دریافت کرد. برخی بررسی‌ها بین اشتعال و آغاز زاغ مقلد مردد بودند. نیکول اسپرلینگ[ه] از انترتینمنت ویکلی به این کتاب یک نمرهٔ B+ داد .[۲۴] پابلیشرز ویکلی یک بررسی ستاره‌دار به این کتاب اختصاص داد و در آن نوشت: «بهترین تا به حال، به زیبایی هماهنگ‌شده و رمانی هوشمندانه است که در هر سطحی موفق است.» این نقد و بررسی در ادامه به ستایش از «تفسیر اجتماعی برّان و بنای دنیایی جذاب» در کتاب پرداخته.[۲۵] کیرکوس ریویوز[ی] هم برای زاغ مقلد یک بررسی ستاره‌دار نوشت و گفت که این کتاب دقیقاً همان چیزی است که طرفدارانش به دنبال آن می‌گشتند و این که «این کتاب بر آن‌ها چنگ می‌زند و اجازه نمی‌دهد رهایش کنند.»[۲۶] سوزان کارپنتر از لس آنجلس تایمز مقایسه‌ای بین میدان جنگ آن با جنگ عراق کرد و گفت این کتاب هر ذره‌اش به اندازه بار نخست در این سری، اصیل و بدیع است. این نقد با عبارت «وای»[اا] پایان می‌یافت.[۱۴]

نانسی نایت[اب] از بالتیمور سان می‌گوید: کتاب «در ظاهر شاد به پایان می‌رسد، اما اثرات جنگ و تلفات دلخراش، شیرین نیستند» و بدین طریق خوانندگان در مورد اثرات جنگ بر جامعه فکر خواهند کرد.[۱۰] کتی رویف از نیویورک تایمز هم گفته‌است که این قسمت به اندازهٔ بازی‌های گرسنگی (کتاب اول) طرح‌ریزی بی‌نظیری نداشت.[۱۲] باب مینزشیمر از یو اس ای تودی به این کتاب نمرهٔ سه از چهار داد.[۱۳] ایوان زیپ در کریستین ساینس مانیتور آن را «کتابی خواندنی و کاملاً گیرا» توصیف کرده‌اند.[۱۱]

یک بررسی از ساکرامنتو بی[اپ] صحنه‌های اکشن و نبرد در کاپیتول را ستایش کرده، بررسی همچنین با انتقاد از کالینز معتقدست زمان کافی برای به پایان رساندن سرنوشت همه‌چیز صرف نشده و «یأس زاغ مقلد به‌طور عمده آنجا رخ می‌دهد که کالینز واپسین صحنه‌اش را آغاز می‌کند. تقریباً به نظر می‌رسد که وقت و فصل‌های کافی برای تدوین تمام موضوعاتش اختصاص نیافته‌است.»[۲۷]

فیلم اقتباسی

[ویرایش]
مقاله‌های اصلی: بازی‌های گرسنگی: زاغ مقلد - بخش ۱ و بازی‌های گرسنگی: زاغ مقلد - بخش ۲

از روی سه‌گانهٔ بازی‌های گرسنگی یک سری فیلم اقتباس شد و با بازیگران آن در زمان ساخت فیلم بازی‌های گرسنگی در سال ۲۰۱۲، برای هر چهار فیلم قرارداد امضا شد.[۲۸] فیلم اقتباسی از زاغ مقلد به دو بخش تقسیم شد؛ بخش ۱ در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۴ و قسمت ۲ در ۲۰ نوامبر ۲۰۱۵ منتشر شدند.[۲۹] فرانسیس لارنس، کارگردان بازی‌های گرسنگی: اشتعال، کارگردانی دو فیلم نهایی در این سری را نیز برعهده گرفت.[۳۰] جولیان مور هم به عنوان بازیگر «رئیس‌جمهور کوین» ایفای نقش کرد.[۳۱]

یادداشت‌ها

[ویرایش]

  1. ↑ The Underland Chronicles
  2. ↑ Katniss
  3. ↑ Prim
  4. ↑ Finnick
  5. ↑ Gale
  6. ↑ Panem
  7. ↑ President Alma Coin
  8. ↑ Peeta Mellark
  9. ↑ Annie Cresta
  10. ↑ Capitol
  11. ↑ Arena
  12. ↑ Boggs
  13. ↑ Snow
  14. ↑ The Baltimore Sun
  15. ↑ Yvonne Zipp
  16. ↑ The Christian Science Monitor
  17. ↑ Katie Roiphe
  18. ↑ The New York Times
  19. ↑ Bob Minzesheimer
  20. ↑ USA Today
  21. ↑ Susan Carpenter
  22. ↑ Los Angeles Times
  23. ↑ Ellie Berger
  24. ↑ The Girl with the Dragon Tattoo
  25. ↑ Entertainment Weekly
  26. ↑ Romantic Times
  27. ↑ 13-District Blog Tour
  28. ↑ Books of Wonder
  29. ↑ Third Place Books store
  30. ↑ Lake Forest Park, Washington
  31. ↑ Nicole Sperling
  32. ↑ Kirkus Reviews
  33. ↑ Wow
  34. ↑ Nancy Knight
  35. ↑ The Sacramento Bee

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Mockingjay proves the Hunger Games is must-read literature". io9. 26 August 2010. Archived from the original on 9 July 2013. Retrieved 12 February 2013.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Margolis, Rick (September 1, 2008). "A Killer Story: An Interview with Suzanne Collins, Author of 'The Hunger Games'". School Library Journal. Archived from the original on 2014-10-24. Retrieved March 25, 2012.
  3. ↑ Plutarch, Life of Theseus, 15. 1–2
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ "Mockingjay (The Hunger Games #3)". Powell's Books. Archived from the original on 30 August 2018. Retrieved September 1, 2010.
  5. ↑ Collins, Suzanne. "Similarities To Underland". Scholastic Canada (Interview: Video). Archived from the original on 9 August 2020. Retrieved March 8, 2012.
  6. ↑ Hopkinson, Deborah (September 2009). "A riveting return to the world of 'The Hunger Games'". Book Page. Archived from the original on 13 March 2013. Retrieved March 13, 2012.
  7. ↑ Staskiewicz, Keith (February 11, 2010). "Final 'Hunger Games' novel has been given a title and a cover". Entertainment Weekly. Archived from the original on 2014-10-10. Retrieved February 11, 2010.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Roback, Diane (February 11, 2010). "'Mockingjay' to Conclude the Hunger Games Trilogy". Publishers Weekly. Archived from the original on 2 July 2012. Retrieved 2 September 2010.
  9. ↑ Margolis, Rick (August 1, 2010). "The Last Battle: With 'Mockingjay' on its way, Suzanne Collins weighs in on Katniss and the Capitol". School Library Journal. Archived from the original on 11 November 2018. Retrieved 2 September 2010.
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Knight, Nancy (August 30, 2010). "Read Street: 90-second review: 'Mockingjay' by Suzanne Collins". The Baltimore Sun. Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved August 31, 2010.
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ Zipp, Yvonne (August 26, 2010). "Mockingjay". The Christian Science Monitor. Archived from the original on 28 August 2018. Retrieved April 1, 2012.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ Roiphe, Katie (September 8, 2010). "Survivor". The New York Times. Archived from the original on 2018-10-07. Retrieved 14 September 2010.
  13. ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ ۱۳٫۲ Minzesheimer, Bob (March 1, 2011). "Suzanne Collins' 'Mockingjay' is the real deal as the trilogy finale". USA Today. Archived from the original on 2 March 2015. Retrieved February 25, 2012.
  14. ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ Carpenter, Susan (August 23, 2010). ""Mockingjay" by Suzanne Collins: Book review". Los Angeles Times. Archived from the original on 2018-10-14. Retrieved 29 August 2010.
  15. ↑ "Scholastic Increases First Printing of Mockingjay, the Final Book of The Hunger Games Trilogy, to 1.2 Million Copies" (Press release). Scholastic. July 1, 2010. Archived from the original on 19 December 2017. Retrieved 2 September 2010.
  16. ↑ "'Mockingjay' Sells More Than 450,000 Copies in First Week". Publishers Weekly. September 2, 2010. Archived from the original on 27 July 2013. Retrieved September 3, 2010.
  17. ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ "Kindle best-sellers: 'Mockingjay' flies to the top". The Independent. London. September 2, 2010. Archived from the original on 24 September 2015. Retrieved 2 September 2010.
  18. ↑ "'Hunger Games' books: More than 36.5M in print in the U.S. alone". Entertainment Weekly's EW.com. Archived from the original on 2014-10-27. Retrieved 2018-10-28.
  19. ↑ "'Hunger Games: Mockingjay - Part 1' Set for World Premiere in London". TheWrap. Archived from the original on 7 April 2019. Retrieved March 3, 2015.
  20. ↑ Wilkinson, Amy (August 24, 2010). "'Mockingjay' Official Midnight Release Party: «We Were There!» Hollywood Crush". MTV. MTV Networks. Archived from the original on 26 September 2015. Retrieved 5 September 2010.
  21. ↑ Springen, Karen (August 5, 2010). "Marketing 'Mockingjay'". Publishers Weekly. Archived from the original on 2 July 2012. Retrieved 5 September 2010.
  22. ↑ "Hungry for Mockingjay giveaways?". Scholastic. July 30, 2010. Archived from the original on August 3, 2010. Retrieved December 11, 2013.
  23. ↑ "The Hunger Games by Suzanne Collins". Scholastic. Archived from the original on 18 September 2018. Retrieved 5 September 2010.
  24. ↑ Sperling, Nicole (August 24, 2010). "'Mockingjay' review: Spoiler alert!". Entertainment Weekly. Archived from the original on 2014-10-28. Retrieved August 29, 2010.
  25. ↑ "Mockingjay". Publishers Weekly. August 23, 2010. Archived from the original on 21 June 2019. Retrieved December 11, 2013.
  26. ↑ Smith, Vicky (August 25, 2010). "MOCKINGJAY by Suzanne Collins". Kirkus Reviews. Archived from the original on 1 April 2019. Retrieved September 2, 2010.
  27. ↑ Morrison, Kathy (August 30, 2010). "Book review: 'Mockingjay' completes 'Hunger Games' trilogy". The Sacramento Bee.
  28. ↑ Robert, David (November 18, 2011). "Woody Harrelson Talks 'Hunger Games'". MTV. Archived from the original on 1 February 2012. Retrieved December 11, 2013.
  29. ↑ "'Mockingjay' to be split into two films, release dates announced". EW.com. July 10, 2012. Archived from the original on 11 January 2015. Retrieved October 27, 2012.
  30. ↑ "Exclusive: Francis Lawrence to Direct Remainder of The Hunger Games Franchise with Two-Part Adaptation of Mockingjay". Collider.com. November 1, 2012. Archived from the original on 2013-11-25. Retrieved 2018-10-28.
  31. ↑ Labrecque, Jeff (13 September 2013). "Julianne Moore cast as 'Hunger Games' President Coin". Entertainment Weekly. Archived from the original on 29 November 2014. Retrieved 14 September 2013.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به زاغ مقلد در ویکی‌گفتاورد موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=زاغ_مقلد&oldid=39786217»