دستگرد (نطنز)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دستجرد (نطنز)
اطلاعات کلی
کشور ایران
استاناصفهان
شهرستاننطنز
بخشمرکزی
دهستانکرکس
نام محلیدستگرد
نام‌های دیگردستجرد
نام‌های قدیمی-
سال بنیادپیش از اسلام
دستجرد (نطنز) بر ایران واقع شده‌است
دستجرد (نطنز)
۳۳°۳۱′شمالی ۵۱°۵۵′شرقی / ۳۳٫۵۱°شمالی ۵۱٫۹۱°شرقی / 33.51; 51.91
مردم
جمعیت۶۸
رشد جمعیتمنفی
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا۱۴۰۰
اطلاعات روستایی
ره‌آوردانار، انجیر، لبنیات محلی، سبزیجات، بادام، نان تنوری، پسته، جوز قند
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۳۱
از اماکن دوره ساسانیان یا پیش از آن
برای این استان است

دستجرد (نطنز) روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان نطنز استان اصفهان ایران است که در فاصله ۷ کیلومتری از مرکز شهر نطنز و در حاشیه آزادراه تهران-نطنز-اصفهان، جاده قدیم نطنز بادرود و در دامنه کوه چلک (چرخه) قرار گرفته‌است. در ادبیات رسمی و اداری دستجرد گفته می‌شود اما دَستجِرد عربی‌شده واژه دَستگِرد فارسی است. دارای طوایف، باغات، رسومات ، مزارع و قنوات متنوع است. در لغتنامه دهخدا و کتاب میراث فرهنگی نطنز اثر سید حسین اعظم واقفی و بسیاری منابع دیگر توضیح و اشاره داده شده‌است. بر طبق روایات طوایف باستانی و مهاجر در طول سالها در دستگرد ساکن شده اند. از قدیمی ترین خانواده ها میتوان از ضرقامی، زرقام، کریمی، اباذری، عزیزی، شهرستانی و خداداد نام برد که دارای اصالت دستگردی می‌باشند که برخی دارای نام فامیل با پسوند دستگردی یا دستجردی میباشند. مزارع منسوب به دستگرد و یا مملوک اهالی آن عبارتند از : لادر آباد، مرنجقاب، هل آباد، مزرعه کریم، مزرعه صادق، چاهه، مزرعه اقلیم، رحمه، برشکت و استخرجه.

محصولات[ویرایش]

به‌طور سنتی تولیدات این روستا محصولات دامی شامل گوشت و فرآورده‌های شیری، همچنین محصولات کشاورزی بوده که البته سابقاً ابریشم (نوقان) و خشکبار مانند انواع مغزها و میوه خشک و به ویژه جوزقند می‌باشد. کشاورزی این روستا بیشتر در حوزه تولید انار، انجیر، زردآلو، یونجه و شبدر، بادام، پسته و زعفران است.

آیین و رسومات[ویرایش]

مهم‌ترین آیین زنده این روستا مراسم باستانی پارسه یا پرسه است که احتمالاً در دوران صفویه احیا شده و در روز تاسوعا اهالی با حضور دسته جمعی در یکایک خانه‌های روستا برای از دست رفتگان طلب مغفرت و برای بازماندگان آرزوی سلامت می‌کنند.

تاریخ[ویرایش]

از آنجایی که دستگرد به املاک خالصه ساسانی گفته می‌شد تاریخچه تشکیل روستا به پیش از اسلام برمی‌گردد. سوابق مبنی بر ایستادگی این روستا در مقابل نایب حسن کاشی و همچنین پناه دادن به کفار و مغضوبین وجود دارد.

اماکن تاریخی[ویرایش]

قلعه مرکزی و تعدادی قلعه خشت و گلی، حسینیه خشت و آجری، گورستان، قنات میرآب و قنات کهن و قنوات دیگر، پاچنار، استخرجه، مسجد پاچنار که برخی در حال مرمت بدست اهالی و برخی نیاز به مرمت دارند.گفته میشود نخل حسینیه دستگرد بزرگترین نخل شهرستان نطنز میباشد‌‌.

زبان و گویش[ویرایش]

در کتاب فرهنگ جامع زبان و گويش نطنز عباس دهقانیان آمده است: براساس آشنايي و تحقيقات ميداني در روستاهاي قديمي نظنز زبان نطنز يك زبان محلي نيست و يك زبان و باقي‌مانده از زبان پهلوي ـ ساماني و پهلوي ـ اشكاني است و ريشه مشترك اين زبان در گويش شمال ايران، خراسان و همدان و حتي در شعرهاي حافظ و فردوسي و باباطاهر فراوان ديده مي‌شود

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ جغرافیائی ایران ج ۳
  • [۱]

پیوند به بیرون[ویرایش]