جیمز متیس
جیمز متیس | |
|---|---|
 | |
| ۲۶امین وزیر دفاع ایالات متحده آمریکا | |
| دوره مسئولیت ۲۰ ژانویه ۲۰۱۷ – ۲۱ دسامبر ۲۰۱۸ | |
| رئیس‌جمهور | دونالد ترامپ |
| قائم‌مقام | رابرت او. ورک |
| پس از | اشتون کارتر |
| پیش از | پتریک ام. شنهن (سرپرست) |
| فرمانده ستاد فرماندهی مرکزی ایالات متحده آمریکا | |
| دوره مسئولیت ۱۱ اوت ۲۰۱۰ – ۲۲ مارس ۲۰۱۳ | |
| رئیس‌جمهور | باراک اوباما |
| پس از | جان آر. آلن (کفیل) |
| پیش از | لوید آستین |
| فرمانده فرماندهی مشترک ایالات متحده | |
| دوره مسئولیت ۹ نوامبر ۲۰۰۷ – ۱۱ اوت ۲۰۱۰ | |
| رئیس‌جمهور | جرج دابلیو بوش باراک اوباما |
| پس از | لنس ال اسمیت |
| پیش از | کیت هیوبر (کفیل) |
| فرمانده عالی دگرگونی ناتو | |
| دوره مسئولیت ۹ نوامبر ۲۰۰۷ – ۸ سپتامبر ۲۰۰۹ | |
| پس از | لنس اسمیت |
| پیش از | استفان آبریل |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۸ سپتامبر ۱۹۵۰ (۷۳ سال) پولمن، واشینگتن، ایالت واشینگتن، ایالات متحده آمریکا |
| جایزه‌ها | نشان ممتاز پدافند (۲) نشان خدمات برجسته نشان خدمات برتر دفاعی لژیون افتخار نشان ستاره برنزی نشان شایستگی (۳) |
| خدمات نظامی | |
| لقب(ها) | «آشوب» (ارتباطات مخابراتی)[۱] «راهب جنگجو» «متیس سگ هار»[۲] |
| وفاداری |  ایالات متحده آمریکا |
| خدمت/شاخه |  نیروی تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا |
| سال‌های خدمت | ۱۹۶۹–۲۰۱۳ |
| درجه | ژنرال  |
| فرمانده | ستاد فرماندهی مرکزی ایالات متحده آمریکا فرماندهی یگان نیروهای مشترک آمریکا فرماندهی متحد تحول نظامی ناتو نیروی یکم اعزامی تفنگداران دریایی نیروهای دریایی فرماندهی مرکزی ایالات متحده فرماندهی توسعه رزمی سپاه تفنگداران دریایی هنگ هفتم دریایی |
| جنگ‌ها/عملیات | جنگ خلیج فارس جنگ افغانستان جنگ عراق • اشغال عراق در سال ۲۰۰۳ • نبرد اول فلوجه • نبرد دوم فلوجه |
جیمز مَتیس[۳][۴](انگلیسی: James Mattis؛ زادهٔ ۸ سپتامبر ۱۹۵۰) ۲۶مین وزیر دفاع ایالات متحده آمریکا در کابینه دونالد ترامپ و ژنرال بازنشسته سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا بود که در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۸ استعفا کرد. او از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ به عنوان یازدهمین فرمانده ستاد فرماندهی مرکزی ایالات متحده آمریکا مشغول فعالیت بود. پیش از آن که باراک اوباما در سال ۲۰۱۰ وی را جانشین دیوید پترائوس سازد، متیس فرماندهی یگان نیروهای مشترک آمریکا و به‌طور هم‌زمان سرفرماندهی تحول نظامی ناتو را به عهده داشت. وی که زاده شهر پولمن در ایالت واشینگتن است پس از ۴۴ سال خدمت نظامی در مه ۲۰۱۳ بازنشسته شد. وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون نشان ستاره برنزی شده‌است. دونالد ترامپ رئیس‌جمهور منتخب، متیس را برای تصدی وزارت دفاع در دولت خود برگزید و متیس پس از کسب رای اعتماد سنا (۹۸–۱) از ۲۰ ژانویه ۲۰۱۷ مشغول به کار شد.
تحلیلگران دلیل بازنشستگی زودهنگام ژنرال مَتیس در دولت اوباما را اصرار و توصیه وی بر درگیری نظامی با جمهوری اسلامی ایران می‌دانند.
ژنرال جیمز متیس در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۸ از سمت خود در وزارت دفاع استعفا کرد. پرزیدنت ترامپ در توییتی خبر استعفای وی را اعلام و گفت بزودی گزینه جدید وزارت دفاع معرفی می‌شود. در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۸ پرزیدنت ترامپ پاتریک شنهان را گزینهٔ وزارت دفاع معرفی کرد[۵]
دیدگاه‌های سیاسی[ویرایش]
روند صلح اسرائیل و فلسطینی‌ها[ویرایش]
مَتیس از مدل چاره دو کشوری برای صلح اسرائیل-فلسطینی پشتیبانی می‌کند. او می‌گوید وضعیت فعلی در اسرائیل «ناپایا» است و استدلال می‌کند که شهرک‌ها به چشم‌اندازهای صلح آسیب می‌رساند و منجر به آپارتاید می‌شود. او معتقد است نبود یک راه حل دو کشوری متحدین عرب آمریکا را دارد ناخرسند می‌کند. متیس در فرایند صلح خاورمیانه از جان کری حمایت می‌کرد و از او به خاطر تمرکز عاقلانه بر راه حل دو کشوری ستایش کرده‌است.[۶]
ایران و متحدین عرب[ویرایش]
متیس معتقد است ایران، بالاتر از القاعده و داعش، تهدیدکنندهٔ اصلی ثبات خاورمیانه است. متیس می‌گوید: «در نظر من داعش چیزی بیش از بهانه‌ای برای این که ایران به رفتار نادرست خود ادامه دهد، نیست. ایران دشمن داعش نیست. آن‌ها از ناآرامی در منطقه که داعش می‌آفریند خیلی سود می‌برند.» به هر روی، گرچه او توافق هسته‌ای را ضعیف می‌داند، معتقد است هیچ راهی برای عقب نشستن از آن وجود ندارد: «ما باید بپذیریم که توافق ناکاملی برای کنترل تسلیحات داریم. در ثانی، این که آنچه بدان دست یافته‌ایم یک مکث هسته‌ای است نه یک توقف کامل هسته‌ای.»[۷]
متیس در مصاحبه‌ای که با مؤسسه هوور در تاریخ مارس ۲۰۱۵ داشت دربارهٔ داعش بیان کرد «داعش از نظر ایجاد خدمات اجتماعی مانند حزب‌الله لبنان است که از طرف رژیم ایران حمایت می‌شود و از نظر جنگی و خشونت مانند طالبانی است که استریوید مصرف کرده‌است» و در پاسخ به سؤال «آیا ایالات متحده آمریکا می‌تواند از پس حکومت ایران -از نظر نظامی- برآید ؟» گفت: «بله. بدون شک». متیس در پاسخ به سؤالی که بیان شد «به نظر شما راه حل مبارزه با اسلام رادیکال چیست؟» گفت: «مشکل اسلام زمانی شروع شد که پیامبر آن‌ها فوت کرد و به دو گروه تقسیم شدند و اکنون ما باید متحدانی در منطقه پیدا کنیم که به آرمان‌های ما اعتقاد دارند مانند امارات متحده که به جدایی دین و سیاست اعتقاد دارند و نمی‌خواهند قانون شریعت را پیاده کنند» او در ادامه گفت «حزب‌الله لبنان که از طرف -رژیم- ایران حمایت می‌شود بعد از انفجار سفارت آمریکا در بیروت رسماً به آمریکا اعلام جنگ کردند و بعد از آن شروع به کشتن آمریکایی‌ها کردند ولی نباید فراموش کنیم که تصمیم اصلی این اعلام جنگ در تهران و توسط مقامات بالای -جمهوری اسلامی- ایران گرفته شد و ما-آمریکا- هیچ کاری نکردیم» او در ادامه گفت «ما برای حل مشکل اسلام تروریستی باید به ریشه آن توجه کنیم و ببینیم چه رفتاری را نمی‌پذیریم».[۸]
متیس از باراک اوباما به دلیل خامی در خصوص نیات ایران و از کنگره به خاطر «تقریباً غایب بودن» از توافق هسته‌ای با ایران انتقاد کرده بود.[۹] گمان رفته دیدگاه‌های متیس در خصوص ایران دلیل بازنشستگی او از سوی اوباما بوده باشد.[۱۰]
متیس دوستی متحدین منطقه‌ای آمریکا نظیر اردن و امارات متحده عربی را ستوده‌است.[۱۱] او از باراک اوباما به خاطر این دیدگاهشان که متحدین را در حال مفت سواری دانسته‌اند انتقاد کرده و گفته: «این که یک رئیس‌جمهور حاکم آمریکا متحدین ما را مفت سوار بداند دیوانه وار است.»[۱۱] او بر اهمیت امارات و اردن به عنوان کشورهایی که برای مثال می‌خواهند در پر کردن شکاف‌ها در افغانستان کمک کنند تأکید کرده‌است.[۱۲] او از استراتژی دفاعی اوباما به این دلیل که این تلقی را ایجاد می‌کند که «داریم از حمایت از متحدینمان دست برمی‌داریم» انتقاد کرده بود.[۱۲] او بر نیاز آمریکا به تقویت پیوندها با سازمان‌های اطلاعاتی متحد خود، خصوصاً سازمان‌های اطلاعاتی اردن، مصر و عربستان سعودی تأکید کرده‌است.[۱۳] در سال ۲۰۱۲ متیس خواهان دادن سلاح به شورشیان سوری برای مقابله با واسطه‌های ایران در سوریه شد.[۱۴]
در ژوئیه ۲۰۱۷، متیس در مصاحبه‌ای با نشریه دبیرستان خود در واشینگتن، گفت مشکل مردم ایران نیستند، بلکه حکومت ایران است که برای ترور سفرا در پاکستان و واشینگتن عوامل خود را می‌فرستد و «نباید کاری کرد که مردم ایران با این حکومت نامحبوب متحد شوند. اگر هر دوی آن‌ها را تحت فشار قرار بدهید، نتیجه این است که آن‌ها به هم نزدیک خواهند شد. باید اطمینان حاصل کنیم که مردم ایران می‌دانند که ما با آن‌ها سر جنگ نداریم.»[۱۵]
وزیر دفاع[ویرایش]
دونالد ترامپ رئیس‌جمهور منتخب در ۲۰ نوامبر در بدمینستر، نیوجرسی با متیس دیدار کرد.[۱۶] او بعدتر در توییتر بیان داشت: «ژنرال جیمز متیس، که برای وزارت دفاع در حال بررسی است، دیروز خیلی اثرگذار بود. یک ژنرال واقعی!»[۱۷] ترامپ در ۱ دسامبر ۲۰۱۶ در یک سخنرانی در سینسینتی اعلام کرد متیس را برای وزیر دفاع ایالات متحده آمریکا نامزد خواهد کرد.[۱۸] از آنجا که متیس در سال ۲۰۱۳ از ارتش بازنشسته شده بود، نامزدی او نیازمند اخذ معافیت از لایحه امنیت ملی ۱۹۴۷ بود که برای کارکنان نظامی بازنشسته پیش از تصدی منصب وزارت دفاع یک بازهٔ انتظار ۷ ساله لازم می‌دارد.[۱۹] متیس دومین نفری است که پس از جرج مارشال این‌گونه به وزارت می‌رسد.[۱۹]
در فوریه ۲۰۱۷، متیس در حال بررسی امکان این بود که نیروی دریایی آمریکا مسیر یک کشتی ایرانی در خلیج فارس را سد کند، و کشتی را بازرسی کند تا ببیند برای شورشیان حوثی در یمن سلاح حمل می‌کند یا نه. درز اطلاعات باعث انصراف او از پیگیری این مسئله شد.[۲۰]
زندگی شخصی[ویرایش]
متیس دانش‌آموخته مدرسه جنگ‌افزار سپاه تفنگداران دریایی آمریکا، کالج کارکنان و فرماندهی سپاه تفنگداران آمریکا و کالج ملی جنگ است که در ۱۸ سالگی به ارتش پیوست.[۸] متیس همچنین به خاطر روشنفکری و علاقه به تاریخ نظامی،[۲۱] و داشتن یک کتابخانه شخصی با ۷۰۰۰ جلد کتاب،[۱] و میل شدید به دادن فهرستی از کتاب‌ها به تفنگداران تحت فرمانش که مطالعه‌شان اجباری بود معروف است.[۲۲][۲۳] متیس متأهل نبوده و فرزندی ندارد.[۱] به او به خاطر زندگی مجردیش و این واقعیت که زندگیش را وقف مطالعه و جنگیدن کرده لقب «راهب جنگجو» داده‌اند.[۲۴]
متیس از زمان بازنشستگی برای مشاورین اف دابلیو ای کار کرده[۲۵] و عضو پیوسته مدعو ممتاز آننبرگ در انستیتو هوور است.[۲۶] او همچنین عضو هیئت مدیره جنرال داینمیکس است.[۲۵]
جوایز نظامی[ویرایش]
جوایز و افتخارات متیس عبارتند از:
   
| |||||||
|
  |
.png){kind=small}  |
| ||||
|
|
|
| ||||
|
|
  |
.svg){kind=small} | ||||
 |
 |
 |
| ||||
|
  |
 |
| ||||
|
.svg){kind=small}
|
_ribbon.svg){kind=small}
|
_ribbon.svg){kind=small}
| ||||
 
| |||||||
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Kovach, Gretel C. (January 19, 2013). "Just don't call him Mad Dog". San Diego Union Tribune. Retrieved June 3, 2015.
- ↑ Boot, Max (March 2006). "The Corps should look to its small-wars past". Armed Forces Journal. Retrieved July 29, 2014.
- ↑ http://ir.voanews.com/a/trump-pentagon/3619416.html
- ↑ http://www.dw.com/fa-af/ترامپ-جیمز-متیس-جنرال-پیشین-را-برای-منصب-وزارت-دفاع-نامزد-کرد/a-36611452
- ↑ "The Obama administration's inexplicable mishandling of Marine Gen. James Mattis". Retrieved June 18, 2013.
- ↑ Ex-US general: We pay a price for backing Israel BY LAZAR BERMAN July 25, 2013, 10:11 pm, Times of Israel
- ↑ Mattis: Iran is the biggest threat to Mideast peace By JAMIE MCINTYRE • 4/22/16, Washington Examiner
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ "General Jim Mattis Brings Insight And Clarity To The Nature Of War". March 6, 2015.
- ↑ Shane III, Leo (April 22, 2016). "General Mattis wants Iran to be a top focus for the next president (whoever it is)". Military Times. Retrieved December 2, 2016.
- ↑ Halper, Daniel. "Obama Fires Top General Without Even a Phone Call". Weekly Standard. Archived from the original on 11 August 2016. Retrieved December 2, 2016.
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ Seck, Hope Hodge (April 22, 2016). "Mattis: 'I Don't Understand' Speculation about Presidential Run". military.com. Retrieved December 2, 2016.
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ Grady, John (May 14, 2015). "Mattis: U.S. Suffering 'Strategic Atrophy'". USNI News. U.S. Naval Institute. Retrieved December 2, 2016.
- ↑ Muñoz, Carlo (April 22, 2016). "James Mattis, retired Marine general, says Iran nuclear deal 'fell short'". The Washington Times. Retrieved December 2, 2016.
- ↑ Ackerman, Spencer (March 6, 2012). "Military's Mideast Chief Sounds Ready to Aid Syria's Rebels". Wired. Retrieved December 2, 2016.
- ↑ «جیمز متیس: مردم و حکومت ایران یکی نیستند». euronews (به عربی). ۲۰۱۷-۰۷-۱۱. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۷-۲۴.
- ↑ Phil Mattingly (November 20, 2016). "Trump: 'Mad Dog' Mattis is a 'very impressive' candidate for defense secretary". CNN. Retrieved November 11, 2016.
- ↑ Donald J. Trump (November 11, 2016). "Donal Trump Tweets he is considering "Mad Dog" Mattis for Secretary of Defense". Twitter. Retrieved November 11, 2016.
- ↑ Lamothe, Dan. "Trump has chosen retired Marine Gen. James Mattis for secretary of defense". The Washington Post. Retrieved December 1, 2016.
- ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ Lamothe, Dan (December 1, 2016). "Trump has chosen retired Marine Gen. James Mattis for secretary of defense". Washington Post. Retrieved December 1, 2016.
- ↑ Nwanevu, Osita (2017-02-13). "Report: Defense Secretary Mattis Wanted to Confront the Iranian Navy Last Week". Slate Magazine (به انگلیسی). Retrieved 2017-02-13.
{{cite web}}: نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (link) - ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامRicksوارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ "LtGen James Mattis' Reading List". Small Wars Journal. June 5, 2007.
- ↑ Ricks, Fiasco: The American Military Adventure in Iraq, p. 317
- ↑ Oliver North (July 9, 2010). "Gen. Mattis: The Warrior Monk". Fox News Insider. Archived from the original on 18 January 2016. Retrieved June 3, 2015.
- ↑ ۲۵٫۰ ۲۵٫۱ "About General James Mattis". FWA Consultants. Retrieved June 3, 2015.
- ↑ "General Jim Mattis, Annenberg Distinguished Visiting Fellow". Hoover Institute. Retrieved June 3, 2015.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «James Mattis». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ نوامبر ۲۰۱۶.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ جیمز متیس موجود است. |
اعضای کنونی کابینه ایالات متحده آمریکا | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
a - کفیل، c - در سطح کابینه | ||
- اعضای هیئت دولت دونالد ترامپ
- افراد آمریکایی کاناداییتبار
- افراد زنده
- اهالی پولمن، واشینگتن
- اهالی ریچ لند، واشینگتن
- پرسنل تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا در جنگ خلیج فارس
- پیروان کلیسای کاتولیک رم اهل ایالات متحده آمریکا
- دریافتکنندگان مدال خدمات برتر دفاعی
- دریافتکنندگان مدال ستاره برنزی
- دریافتکنندگان نشان خدمات برجسته (نیروی دریایی ایالات متحده)
- دریافتکننده مدال دلیری نیروهای نظامی ایالات متحده آمریکا
- زادگان ۱۹۵۰ (میلادی)
- ژنرالهای نیروی تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا
- کارکنان سپاه تفنگداران دریایی آمریکا در جنگ عراق
- کارکنان نظامی آمریکایی جنگ عراق
- نظامیان آمریکایی در جنگ افغانستان
- نظامیان اهل واشینگتن (ایالت)
- نظامیان ایالات متحده آمریکا در جنگ خلیج فارس
- وزیران دفاع ایالات متحده آمریکا