جان ویلیام واترهاوس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جان ویلیام واترهاوس
John William Waterhouse 01.jpg
زادهٔ ۶ آوریل ۱۸۴۹
رم، ایتالیا
درگذشت ۱۰ فوریه ۱۹۱۷ میلادی (۶۷ سال)
لندن، انگلستان
ملّیت  بریتانیایی
سبک پیشارافائل‌گرایی
آثار برجسته بانوی شالوت (۱۸۸۸)
اخو و نارکیسوس (۱۹۰۳)
امضا

جان ویلیام واترهاوس (به انگلیسی: John William Waterhouse) (۶ آوریل ۱۸۴۹–۱۰ فوریه ۱۹۱۷) از نقاشان بریتانیایی پیشارافائل‌گرایی و نئوکلاسیسیسم است. سبک او نه تنها تحت نفوذ نقاشان اولیه پیشارافائلی است بلکه از معاصران خود، امپرسیونیست‌ها نیز تأثیر پذیرفته بود.[۱] بیشتر شهرت واترهاوس به‌خاطر به تصویر کشیدن شخصیت‌های زن در اساطیر یونان باستان و افسانه آرتور می‌باشد.

زندگی‌نامه[ویرایش]

جان ویلیام واترهاوس در ۶ آوریل سال ۱۸۴۹ در رم متولد شد. پدر و مادرش نقاش بودند. او در اواخر دهه ۱۸۵۰ در ۵ سالگی همراه با خانواده‌اش به لندن رفت و نقاشی را نزد پدر آموخت. جان در استودیوی هنری پدرش به او کمک می‌کرد و در دوران جوانی استعدادهای خود را در مجسمه‌سازی و نقاشی تقویت کرد. او اولین آثار خود را با سبک کلاسیک شروع کرد.

واترهاوس پس از چند بار تلاش در نهایت در سال ۱۸۷۰ به آکادمی سلطنتی هنر[۲] در لندن راه یافت و در سال ۱۸۸۵دانشیار آکادمی سلطنتی شد. او در سال ۱۸۹۵ به عنوان عضو دایم فرهنگستان انتخاب شد و هر ساله تابلوهای خود را در نمایشگاه‌های آن به عرضه گذاشت.

واترهاوس به عنوان یک عضو مدرن به جنبش پیشارافائلی پیوست و این عضویت همچنین دیگر سبک‌های هنری مانند امپرسیونیسم فرانسوی بر کارهایش تأثیر داشت. این انجمن به او در رسیدن به سبک کاری اش کمک کرد. در پی آن، او در رابطه با تکنیک‌ها و ایده‌هایش از ویژگی‌های آثار الهام‌بخشی هنرمندانی مانند روستی، میلِی، هانت و همچنین کسانی که جنبش امپرسیونیسم را بوجود آوردند استفاده می‌کرد.

اکثر آثار او از اسطوره و تراژدیهای معروف الهام گرفته بودند، و به همین علت بسیار مورد توجه قرار گرفتند. او یکی از نادر هنرمندانی بود که محبوب شد و نسبتاً در شرایط مالی خوبی زندگی می‌کرد.

او نقاشی کردن را تا زمان مرگش در تاریخ ۱۰ فوریه سال ۱۹۱۷ ادامه داد. واترهاوس به علت ابتلا به سرطان و پس از یک دوره بیماری طولانی از دنیا رفت.

آثار[ویرایش]

جان ویلیام واترهاوس در مجموع ۱۱۸ نقاشی کشید. از مهم‌ترین آثار او می‌توان مجموعه تابلوهای بانوی شالوت[۳] را نام برد که از شعری از آلفرد تنی‌سون الهام می‌گیرد و داستان دختر جوانی است که به خاطر عشق یک‌طرفه‌اش به لانسلو[۴] می‌میرد. سری تابلوهای افلیا از دیگر آثار مشهور او می‌باشند که لحظات قبل از خودکشی افلیا را به تصویر می‌کشند.

نگارخانه[ویرایش]

دهه ۱۸۷۰[ویرایش]

دهه ۱۸۸۰[ویرایش]

دهه ۱۸۹۰[ویرایش]

دهه ۱۹۰۰[ویرایش]

  • سیرن
    c. 1900

  • تقدیر
    1900

  • بانوی کلر
    ۱۹۰۰

  • Nymphs Finding the Head of Orpheus
    ۱۹۰۰

  • The Missal
    ۱۹۰۲

  • Windflowers
    ۱۹۰۲

  • بورئاس
    ۱۹۰۳

  • Psyche Opening the Golden Box
    ۱۹۰۳

  • Psyche Opening the Door into Cupid's Garden
    ۱۹۰۴

  • لامیا
    (نسخه ۱)
    ۱۹۰۵

  • Jason and Medea
    ۱۹۰۷

  • The Bouquet
    (a study)
    ۱۹۰۸

  • Gather Ye Rosebuds or Ophelia (a study)
    حدود ۱۹۰۸

  • Gather Ye Rosebuds While Ye May...
    ۱۹۰۸

  • The Soul of the Rose or My Sweet Rose
    ۱۹۰۸

  • Gather Ye Rosebuds While Ye May
    ۱۹۰۹

  • لامیا
    (نسخه ۲)
    ۱۹۰۹

  • Thisbe
    ۱۹۰۹

دهه ۱۹۱۰[ویرایش]

  • Ophelia
    1910

  • Spring Spreads One Green Lap of Flowers
    1910

  • The Charmer
    1911

  • پنلوپه و خواستگاران
    ۱۹۱۲

  • The Annunciation
    1914

  • Dante and Matilda (study) (formerly called "Dante and Beatrice")
    c. 1914-17

  • Matilda (study) (formerly called "Beatrice")
    c. 1915

  • بانوی شالوت گفت من نیمه بیمار از سایه‌ها هستم
    ۱۹۱۶

  • A Tale from the Decameron
    1916

  • میراندا - طوفان
    ۱۹۱۶

  • Tristan and Isolde
    1916

پانویس[ویرایش]

  1. ↑ Trippi, Peter; Prettejohn, Elizabeth; Upstone, Robert. J.M. Waterhouse: The Modern Pre-Raphaelite Gallery Guide. The Royal Academy of Art. 2009.
  2. ↑ Royal Academy of Arts
  3. ↑ The Lady Of Shalott
  4. ↑ Lancelot

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جان ویلیام واترهاوس موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=جان_ویلیام_واترهاوس&oldid=22959165»