تالار آفتاب‌گیر (گلخانه)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یک اتاق آفتاب‌گیر سنتی در موزه هورنیمان در لندن
یک اجرای مدرن از اتاق آفتاب‌گیر، آفتاب‌گیر جشن دویست‌سالگی آدلاید

تالار آفتاب‌گیر ساختمان یا تالار شیشه‌ای یا با پارچه برزنتی است که از آن به عنوان اتاق گلخانه یا اتاق آفتاب‌گیر استفاده می‌شود. اگر این تالار در یک خانه باشد، معمولاً از یک سمت به خانه متصل می‌شود. ساخت تالارهای آفتاب‌گیر از قرون شانزدهم میلادی آغاز شد که زمین‌داران ثروتمند به دنبال پرورش مرکباتی مانند لیمو و پرتقال بودند تا آنها را روی میزهای شام خود قرار دهند که به تازگی توسط بازرگانانی که از مناطق گرمتر مدیترانه آنها را آورده بودند معرفی شده بود. تالارهای آفتاب‌گیر یا گلخانه‌های شهری در اوایل اوایل قرن نوزدهم توسط شهرداری‌ها محبوب یافت و رایج شد.

شرح[ویرایش]

بسیاری از شهرها اروپا مخصوصاً شهرهایی که آب و هوای سرد و جمعیت زیادی داشتند برای خود تالارهای آفتاب‌گیر شهری را برای نمایش گیاهان گرمسیری و برگزاری نمایش‌های گل و گیاه ساخته بودند. این نوع از گلخانه یا تالار آفتاب‌گیر در اوایل قرن نوزدهم نیز رواج داشت و در پایان قرن مردم نیز کاربر اجتماعی نیز پیدا کرده بودند (برای نمونه مهمانی و نمایشگاه‌های چای در آن برگزار می‌شود). معماری تالار آفتاب‌گیر یا گلخانه‌های شهری سبک‌ها متفاوتی از ویکتوریایی گرفته تا سبک‌های مدرن مانند گنبدهای ژئودزیک را شامل می‌شود. بسیاری از آنها سازه‌های بزرگ و چشمگیری هستند و در فهرست زیر گنجانده شده‌اند.

در انگلستان تعریف قانونی تالار آفتاب‌گیر یا گلخانه‌های شهری، ساختمانی است که حداقل ۵۰٪ مساحت دیواره جانبی آن را لعاب‌دار و حداقل ۷۵٪ سقف آن را با مواد نیمه شفاف، ورق پلی‌کربنات یا شیشه بسته باشند. امروزه عموم مردم واژه‌های تالار آفتاب‌گیر، تالار آفتاب‌رو و گلخانه شهری را به صورت مترادف همدیگر به کار می‌برند، اما به‌طور کلی اصطلاح تالار آفتاب‌گیر و به ویژه تالار آفتاب‌گیر انگلیسی، تصویر یک ساختار آراسته را تداعی می‌کند که بازگو کننده سنت‌های آن دوره از ساخت سالن‌های آفتاب‌گیر دوره ویکتوریا است. تالارهای آفتاب‌گیر مدرن نیز کماکان با تزیینات سنتی و با درهای پاسیوی یک‌نفره، دو نفره یا حتی درهای تاشو ساخته می‌شوند.

این سازه‌ها در سراسر دنیا، در باغ‌های خصوصی، پارکها و موسسات گیاه‌شناسی طراحی و ساخته شده‌اند. تالارهای آفتاب‌گیر کوچکتر محبوبیت بیشتری یافته‌اند که می‌توانند کارایی دوگانه داشته و هم کاربری باغبانی و هم برای تفریح و لذت شخصی (مکانی برای مراقبت و تأمل و کتاب‌خواندن) داشته باشند.

آلبوم عکس[ویرایش]

لیست تالارهای آفتاب‌گیر برجسته[ویرایش]

  • باغ گیاه‌شناسی بالارات
  • تالار آفتاب‌گیر جشن دویست‌سالگی در باغ گیاه‌شناسی آدلاید
  • باغ‌های فیتزروی، ملبورن

بلژیک[ویرایش]

  • گلخانه‌های سلطنتی لاکن

کانادا[ویرایش]

چین[ویرایش]

دانمارک[ویرایش]

  • باغ گیاه‌شناسی کپنهاگ

آلمان[ویرایش]

  • باغ گیاه‌شناسی و موزه گیاه‌شناسی، برلین

انگلستان[ویرایش]

انگلستان[ویرایش]

  • باغ‌های کیو (جنوب غربی لندن)
  • خانه چتسورث (دربی شایر)
  • پروژه Eden (Cornwall)
  • Syon House (غرب لندن)
  • تالار آفتاب‌گیر باربیکان (مرکز لندن)
  • آنتائوم، هوو: در سال ۱۸۳۰ با بزرگترین گنبد جهان ساخته شد، در روز افتتاحیه خود در سال ۱۸۳۳ فرو ریخت.[۱]

ایرلند شمالی[ویرایش]

  • باغ‌های گیاه‌شناسی بلفاست

اسکاتلند[ویرایش]

  • باغ گیاه‌شناسی سلطنتی، ادینبورگ
  • کاخ کیبل
  • باغ‌های زمستانی Tollcross، گلاسگو

آفریقای جنوبی[ویرایش]

  • تالار آفتاب‌گیر پیرسون، بندر الیزابت
  • تالار آفتاب‌گیرر انجمن گیاه‌شناسی، باغ گیاه‌شناسی ملی کرستنبوش، کیپ تاون

ایالات متحده[ویرایش]

  • افلاک آمازون (سیاتل، واشینگتن)
  • تالار آفتاب‌گیر آنا اسکریپس ویتکام (دیترویت، میشیگان)
  • بیوسفر ۲ (اوراکل، آریزونا)
  • باغ گیاه‌شناسی بیرمنگام (بیرمنگام، آلاباما)
  • تالار آفتاب‌گیر بولز (مدیسون، ویسکانسین)
  • باغ گیاه‌شناسی بوفالو و اری (بوفالو، نیویورک)
  • Cecil B. مرکز پروانه‌های روز (کوه پاین، جورجیا)
  • Climatron (سنت لوئیس)
  • تالار آفتاب‌گیر گلها (سانفرانسیسکو، کالیفرنیا)
  • تالار آفتاب‌گیر باغ صحرا (سان مارینو، کالیفرنیا)
  • باغ گیاه‌شناسی دنور (دنور، کلرادو)
  • گلخانه خانه النور آرمسترانگ اسمیت (کلیولند، اوهایو)
  • تالار آفتاب‌گیر Enid Haupt در باغ گیاه‌شناسی نیویورک (نیویورک)
  • تالار آفتاب‌گیر گیاه‌شناسی Foellinger-Freimann (فورت وین)
  • باغ گیاه‌شناسی فورت ورث (فورت ورث، تگزاس)
  • تالار آفتاب‌گیر پارک فرانکلین (کلمبوس، اوهایو)
  • تالار آفتاب‌گیر پارک گارفیلد (شیکاگو، ایلینوی)
  • تالار آفتاب‌گیر پارک گارفیلد و باغ‌های غرق شده (ایندیاناپولیس)
  • باغ گیاه‌شناسی Greater Des Moines (Des Moines)
  • تالار آفتاب‌گیر هوارد پیترز راولینگز و باغ گیاه‌شناسی بالتیمور (بالتیمور)
  • تالار آفتاب‌گیر کرون (سین سیناتی)
  • تالار آفتاب‌گیر لمبرتون در پارک هایلند (روچستر، نیویورک)
  • تالار آفتاب‌گیر لنا میجر در باغ‌های فردریک میجر و پارک مجسمه‌سازی (گرند رپیدز، میشیگان)
  • تالار آفتاب‌گیر باغ گیاه‌شناسی لوئیس گینتر (ریچموند، ویرجینیا)
  • تالار آفتاب‌گیر پارک لینکلن (شیکاگو)
  • باغ‌های Longwood (میدان کنت ، پنسیلوانیا)
  • تالار آفتاب‌گیر مارجوری مک نیلی (سنت پل)
  • تالار آفتاب‌گیر باغبانی باغ میچل (میلواکی)
  • باغ‌های مودی (گالوستون)
  • تالار آفتاب‌گیر باغ گیاه‌شناسی میریاد و پل کریستال (شهر اوکلاهما)
  • تالار آفتاب‌گیر و باغ گیاه‌شناسی فیپس (پیتسبورگ)
  • تالار آفتاب‌گیر Steinhardt (بروکلین)
  • باغ گیاه‌شناسی ایالات متحده (واشینگتن دی سی))
  • تالار آفتاب‌گیر پارک داوطلبان (سیاتل، واشینگتن)
  • تالار آفتاب‌گیر گیاه‌شناسی WW سیمور (تاکوما، واشینگتن)

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • Antram, Nicholas; Morrice, Richard (2008). Brighton and Hove. Pevsner Architectural Guides. London: Yale University Press. ISBN 978-0-300-12661-7.
  • Orangeries Palaces of Glass-Their History and Development. 1994.