برایان اینو
| برایان اینو | |
|---|---|
 برایان اینو در موزهٔ مادر (مادره) واقع در ناپل، ژوئن ۲۰۰۸ | |
| اطلاعات پسزمینه | |
| نام تولد | برایان پیتر جرج اینو |
| زاده | ۱۵ مهٔ ۱۹۴۸ (۷۷ سال) |
| ژانر | اکسپریمنتال راک، امبینت، الکترونیک، مینیمال، آرت راک، گلم راک، آرت پاپ[۱] |
| ساز(ها) | سینثسایزر، پیانو، کیبورد، خوانندگی، ارگان، ساکسوفون، گیتار الکتریک، گیتار بیس |
| سالهای فعالیت | ۱۹۷۰-اکنون |
| ناشر(ان) | آیلند، پالیدور، ای.جی.، آبسکیور، اوپال، ویرجین، آسترالورکس، آل سینتز رکوردز، رایکودیسک، وارنر براز. |
| وبگاه | |
برایان پیتر جرج سینت جان له باپتیست د لا سیل اینو (به انگلیسی: Brian Peter George St. John le Baptiste de la Salle Eno)[۲] که در زمینهٔ حرفهای با نام برایان اینو یا بهطور مختصر اینو نیز شناخته شده است[۳]، موسیقیدان، تنظیمکننده، تهیهکننده، خواننده و هنرمند تجسمی انگلیسی است که به عنوان یکی از بنیانگذاران اصلی موسیقی امبینت شناخته میشود.[۴]
زندگی و تحصیلات
[ویرایش]اینو در دورهٔ مقدماتی تحصیل خود در کالج شهری ایپسوییچ، یکی از شاگردان روی اسکات بود، سپس با الهام گرفتن از نقاشی سادهگرایانه به ادامهٔ تحصیل در مدرسه هنر انجمن کولچستر پرداخت. در زمان تحصیل در دورهٔ هنر این انجمن و در جلسات آموزش موسیقی که در مدرسهٔ موسیقی همجوار برگزار میشد، اینو در زمینهٔ نواختن و ساخت موسیقی نیز تجربیاتی کسب کرد. وی در اوایل دههٔ ۱۹۷۰ به عنوان نوازندهٔ سینثسایزر به گروه موسیقی راکسی میوزیک پیوست، موفقیت گروه راکسی میوزیک در زمینهٔ موسیقی گلم راک بسیار زود به دست آمد، ولی اینو خیلی زود از سفر کردن و همچنین کشمکشهایی که با برایان فری، خوانندهٔ اصلی گروه پیدا کرده بود، خسته شد.
موسیقی انفرادی اینو سبکهای مختلف موسیقی تجربی و موسیقی امبینت را دربر گرفته است و همچنین با نوآوری در تکنیکهای تهیه اثر و با تأکید بر "علم نظری در عمل"، بهطور فوقالعادهای در شکلگیری موسیقی امبینت و موسیقی زایشی تأثیرگذار بوده است.[۵] وی همچنین مفهومی از موسیقی تصادفی را تا حدودی در غالب همکاری با دیگر هنرمندان موسیقی به مخاطبان ارائه داد.[۶] علاوه بر این اینو به عنوان یک تهیه کنندهٔ موسیقی و آلبوم موسیقی تأثیرگذار نیز به فعالیت پرداخته است. اینو در پایان دههٔ ۱۹۷۰، همکاری با رابرت فریپ در تهیهٔ آلبومهای "نو پوسیفوتینگ" و "ایونینگ استار"، همکاری با دیوید بویی در تهیهٔ اثری با نام "برلین تریلوژی" و مشهور کردن یک گروه موسیقی آمریکایی با نام دیوو و یک سبک تأثیر گرفته از پانک با نام نو ویو را در پروندهٔ هنری خود به ثبت رساند. او در سه آلبوم از گروه تاکینگ هدز از جمله ریمین این لایت (۱۹۸۰) به عنوان تهیهکننده و اجرا کننده، و در هفت آلبوم از گروه یوتو از جمله درخت جاشوا به عنوان تهیهکننده حضور داشته است. وی همچنین از میان دیگران به کار بر روی آثار هنرمندانی همچون گروه جیمز، لوری اندرسون، کلدپلی، پل سایمون، گریس جونز، جیمز بلیک و اسلودایو پرداخته است.
فعالیت حرفهای
[ویرایش]برایان اینو فعالیت حرفهای خود را در سال ۱۹۷۱ با پیوستن به گروه راکسی میوزیک آغاز کرد. او در نقش نوازندهٔ سینتیسایزر و مشاور صوتی در دو آلبوم نخست گروه یعنی Roxy Music (۱۹۷۲) و For Your Pleasure (۱۹۷۳) مشارکت داشت. سبک غیرمتعارف و لباسهای آوانگارد او در اجراهای زنده توجه زیادی را جلب کرد، اما اختلافات هنری با برایان فری باعث شد در سال ۱۹۷۳ گروه را ترک کند و به مسیر انفرادی روی آورد.[۷]
در همان سال، اینو با رابرت فریپ از گروه کینگ کریمسون همکاری کرد و آلبوم No Pussyfooting را منتشر نمود. این اثر با استفاده از تکنیکهای نوار تأخیری و بازتاب صوتی، یکی از نخستین نمونههای موسیقی تجربی در بریتانیا بود و بهعنوان اثری پیشگام در زمینهٔ موسیقی الکترونیک شناخته شد.
نخستین آلبوم انفرادی اینو با عنوان Here Come the Warm Jets در سال ۱۹۷۴ منتشر شد. این آلبوم ترکیبی از راک گلم، صداهای تجربی و ساختارهای غیرخطی بود که سبک خاص او را معرفی کرد. آثار بعدی او مانند Taking Tiger Mountain (By Strategy) (۱۹۷۴)، Another Green World (۱۹۷۵) و Before and After Science (۱۹۷۷) نشاندهندهٔ گرایش او به موسیقی مینیمال، امبینت و استفاده از سازهای غیرمتعارف بودند.[۸]
در اواسط دههٔ ۱۹۷۰، اینو مفهوم موسیقی امبینت را بهطور رسمی معرفی کرد. آلبوم Ambient 1: Music for Airports (۱۹۷۸) نخستین اثر با برچسب «امبینت» بود که هدف آن ایجاد فضایی صوتی برای تأثیرگذاری بر حالت روانی شنونده بود. اینو در این سبک از صداهای نرم، تکرارهای تدریجی و ساختارهای باز استفاده کرد تا موسیقیای خلق کند که شنونده بتواند آن را نادیده بگیرد یا در آن غرق شود.[۹]
او در دههٔ ۱۹۸۰ بهعنوان تهیهکنندهٔ موسیقی برای هنرمندان برجستهای شناخته شد. همکاری او با دیوید بویی در سهگانهٔ برلین (Low، "Heroes" و Lodger) نقش مهمی در تحول صدای بویی داشت. اینو در این پروژهها از تکنیکهای تصادفی، کارتهای Oblique Strategies و ساختارهای غیرمتعارف استفاده کرد تا فضای صوتی جدیدی خلق کند.[۱۰]
در همین دوره، اینو تهیهکنندگی آلبوم Remain in Light (۱۹۸۰) از Talking Heads را برعهده گرفت که با استقبال گستردهای روبهرو شد. او همچنین در تولید آلبومهای The Unforgettable Fire (۱۹۸۴)، The Joshua Tree (۱۹۸۷) و Achtung Baby (۱۹۹۱) از U2 نقش کلیدی داشت. سبک تولیدی او شامل استفاده از صداهای محیطی، پردازش دیجیتال و تأکید بر بافت صوتی بود.[۱۱]
در دهههای بعد، اینو با هنرمندان متعددی همکاری کرد، از جمله پیتر گابریل، لوریا اندرسون، گریس جونز، دیوو، جیمز، کولدپلی، دیمون آلبارن و کارل هاید. او همچنین در پروژههای گروهی مانند Passengers با U2، Fripp & Eno با رابرت فریپ، و Harmonia 76 با اعضای گروه Cluster مشارکت داشت.
در سال ۱۹۹۵، اینو قطعهٔ صوتی معروف Windows Startup Sound را برای سیستمعامل ویندوز ۹۵ ساخت. این قطعهٔ ۳.۲۵ ثانیهای با هدف ایجاد حس آرامش و خوشآمدگویی طراحی شد و به یکی از شناختهشدهترین صداهای دیجیتال تاریخ تبدیل شد.[۱۲]
در دههٔ ۲۰۲۰، اینو همچنان به انتشار آثار انفرادی ادامه داد، از جمله آلبوم FOREVERANDEVERNOMORE (۲۰۲۲) که شامل قطعاتی با مضامین زیستمحیطی و فلسفی بود. او همچنین در پروژههای چندرسانهای، چیدمانهای صوتی و کنسرتهای مفهومی مشارکت داشت.[۱۳]
موسیقی امبینت و نوآوریهای صوتی
[ویرایش]در اواسط دههٔ ۱۹۷۰، اینو مفهوم موسیقی امبینت را توسعه داد؛ سبکی که هدف آن ایجاد فضایی صوتی برای تأثیرگذاری بر حالت روانی شنونده بود. آلبومهای Discreet Music (۱۹۷۵)، Music for Films (۱۹۷۸) و Ambient 1: Music for Airports (۱۹۷۸) نمونههایی برجسته از این سبک هستند.[۱۴]
تهیهکنندگی و همکاریهای هنری
[ویرایش]برایان اینو در دهههای ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ بهعنوان تهیهکنندهٔ موسیقی برای هنرمندان برجستهای شناخته شد. او در تولید آلبومهای Remain in Light از Talking Heads، The Joshua Tree و Achtung Baby از U2 نقش کلیدی داشت. همکاریهای او با دیوید بویی در سهگانهٔ برلین نیز تأثیرگذار بود.[۱۵]
هنرهای تجسمی و پروژههای مفهومی
[ویرایش]اینو از دههٔ ۱۹۷۰ به هنرهای تجسمی نیز پرداخت و آثارش را در قالب نورپردازی، ویدئو آرت و چیدمانهای صوتی در سراسر جهان به نمایش گذاشت. نمایشگاههای او در مکانهایی چون کاخ مرمر سنپترزبورگ، پارک ریتان پکن، آرکوس د لاپا در ریو و خانهٔ اپرای سیدنی برگزار شدهاند.[۱۶]
فعالیتهای اجتماعی و زیستمحیطی
[ویرایش]برایان اینو از بنیانگذاران سازمان EarthPercent برای حمایت از اقدامات اقلیمی در صنعت موسیقی است. او همچنین در کمپین Stop the War و بنیاد Long Now مشارکت دارد. در سال ۲۰۲۵، او کنسرت خیریهٔ Together for Palestine را در سالن ومبلی لندن برگزار کرد که با استقبال گستردهای روبهرو شد.[۱۷]
افتخارات و جوایز
[ویرایش]در سال ۲۰۱۹، اینو بهعنوان عضو گروه راکسی میوزیک به تالار مشاهیر راک اند رول راه یافت. در سال ۲۰۲۳، او جایزهٔ شیر طلایی برای یک عمر دستاورد هنری را از جشنواره موسیقی بینال ونیز دریافت کرد.[۱۸]
آثار و کتابها
[ویرایش]برایان اینو تاکنون بیش از ۳۰ آلبوم انفرادی منتشر کردهاست که شامل آثار امبینت، تجربی و الکترونیک میشود. او همچنین در نگارش کتابهایی دربارهٔ هنر و موسیقی مشارکت داشتهاست. جدیدترین اثر او با عنوان What Art Does در سال ۲۰۲۵ منتشر شد.[۱۹]
جستارهای وابسته
[ویرایش]- موسیقی امبینت
- موسیقی مینیمال
- اکسپریمنتال راک
- سادهگرایی
- برایان فری
- موسیقی الکترونیک
- فهرست سبکهای موسیقی الکترونیک
منابع
[ویرایش]- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Brian Eno». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۴ تیر ۱۳۹۳.
- ↑ تاننباوم، راب (۲۷ آگوست ۲۰۰۲). «Steadfast in Style». New York. The Village Voice. بایگانیشده از اصلی در ۲۲ فوریه ۲۰۱۴. دریافتشده در ۱۴ تیر ۱۳۹۳.
After two LPs, Eno left for a solo career, releasing briny albums of art-pop and inventing ambient music.
- ↑ Estrella, Espie: Ambient Music, about.com بایگانیشده در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine
- ↑ «Brian Eno one of 12 new Royal Designers for Industry». RSA. بایگانیشده از اصلی در ۸ ژانویه ۲۰۱۴. دریافتشده در ۱۴ تیر ۱۳۹۳.
- ↑ AllMusic, Explore Music, "Ambient"
- ↑ Jason Ankeny, (((Brian Eno > Biography))), allmusic
- ↑ Prendergast, Mark The Ambient Century, Bloomsbury UK, 2000. ISBN 0-7475-4213-9
- ↑ https://www.britannica.com/biography/Brian-Eno
- ↑ https://www.whoinsight.com/person/brian-eno
- ↑ https://pitchfork.com/features/article/9940-brian-eno-the-quiet-man-of-rock/
- ↑ https://www.theguardian.com/music/2023/sep/17/brian-eno-profile-ambient-music-activism
- ↑ https://www.britannica.com/biography/Brian-Eno
- ↑ https://www.npr.org/2011/06/23/137379094/the-story-behind-the-windows-startup-sound
- ↑ https://www.nytimes.com/2022/10/13/arts/music/brian-eno-foreverandevernomore.html
- ↑ https://pitchfork.com/features/article/9940-brian-eno-the-quiet-man-of-rock/
- ↑ https://www.theguardian.com/music/2023/sep/17/brian-eno-profile-ambient-music-activism
- ↑ https://www.designboom.com/art/brian-eno-light-installations-venice-biennale-09-2023/
- ↑ https://www.nme.com/news/music/brian-eno-announces-palestine-benefit-concert-wembley-2025-3498231
- ↑ https://www.classical-music.uk/news/article/brian-eno-wins-golden-lion-venice-biennale-musica-2023
- ↑ https://www.faber.co.uk/product/9780571379462-what-art-does/
پیوند به بیرون
[ویرایش]
- آهنگسازان مرد اهل انگلستان
- آهنگسازان مینیمالیست
- اعضای ۸۰۱ (گروه موسیقی)
- اعضای راکسی میوزیک
- افراد انگلیسی بلژیکیتبار
- افراد در حزب کارگر (بریتانیا)
- افراد زنده
- اهالی وودبریج، سافک
- برایان اینو
- برندگان جایزه بریت
- برندگان جایزه گرمی
- بیخدایان اهل انگلستان
- پیشگامان سبکهای موسیقی
- تهیهکنندگان موسیقی انگلیسی
- تهیهکنندگان موسیقی اهل بریتانیا
- دانشآموختگان دانشگاه ساوتهمپتون
- راهیافتگان به تالار مشاهیر راک اند رول
- زادگان ۱۹۴۸ (میلادی)
- کاتولیکهای رومی سابق
- موجزنویسان
- موسیقیدانان آرت پاپ
- موسیقیدانان آرت راک
- موسیقیدانان امبینت
- موسیقیدانان پراگرسیو پاپ
- موسیقیدانان تجربی اهل انگلستان
- موسیقیدانان گلم راک
- ندانمگرایان اهل انگلستان
- نقاشان سده ۲۰ (میلادی) اهل انگلستان
- نقاشان سده ۲۱ (میلادی) اهل انگلستان
- نقاشان مرد انگلیسی
- هنرمندان آسترالورکس
- هنرمندان آیلند رکوردز
- هنرمندان پالیدور رکوردز
- هنرمندان ریکودیسک
- هنرمندان معاصر اهل انگلستان
- موسیقیدانان الکترونیک اهل انگلستان
- هنرمندان وارپ رکوردز
- هنرمندان وارنر رکوردز
- هنرمندان ویرجین رکوردز
- هنرمندان هانسا رکوردز