باک می

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
باک می
白眉
نام باک می
白眉
شناخته شده به نام هاکا باک می، بای می، پای می، پاک می
تاکید ضربه
کشور مبدا چین چین
پدیدآور باک مِـی
والد هی هو چوان، لمس مرگبار، شائولین کونگ‌فو، وودانگ چوآن، چین نا، کونگ‌فوی اژدهای جنوبی (در دودمان جیانگ لای چوئن)
المپیک خیر

باک می (انگلیسی: Bak Mei؛ چینی: 白眉; پین‌یین: Bái Méi; Wade–Giles: Pai Mei; Cantonese Yale: Baahk Mèih; به معنای «White Eyebrow») که در زبان چینی کانتونی به معنای «ابرو سفید» است، یکی از پنج مرشد افسانه‌ای چین است که پس از تخریب معبد شائولین به‌دست دولتمردان در دوران حکمفرمایی دودمان چینگ (۱۶۴۴–۱۹۱۲)، از آن جان سالم به‌در بردند. نام ورزش رزمی «باک می» از نام او گرفته شده است که بنیانگذارش محسوب می‌شود.

باک می در غرب با عنوانِ «پای مِـی» (Pai Mei) شاخته می‌شود که در فیلم «بیل را بکش ۲» نقشش را گوردون لیو بازی می‌کند.

منابع[ویرایش]