پرش به محتوا

ایرلند در المپیک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایرلند در
المپیک
شناسه آی‌اوسیIRL
ان‌اوسیفدراسیون المپیک ایرلند
وبگاهolympics.ie
مدال‌ها
رتبهٔ پنجاه و یکم
طلا
۱۵
نقره
۱۰
برنز
۱۷
مجموع
۴۲
حضورهای تابستانی
حضورهای زمستانی
سایر حضورهای مرتبط
 بریتانیای کبیر (۱۸۹۶–۱۹۲۰)

ایرلند از سال ۱۹۲۴ در بازی‌های المپیک تابستانی و از سال ۱۹۹۲ در بازی‌های المپیک زمستانی تیمی دارد که به نمایندگی از «ایرلند» به عنوان یک ملت یا کشور مستقل، شرکت کرده است.

کمیته ملی المپیک در ایرلند با سه نام سابقه دارد. در ابتدا از سال ۱۹۲۰ تا ۱۹۵۲ میلادی، شورای المپیک ایرلند (IOC) نامیده می‌شد (حروف اختصاری آن با کمیته بین‌المللی المپیک اشتباه نشود که IOC نامیده می‌شود). از سال ۱۹۵۲ تا ۲۰۱۸ میلادی، به شورای المپیک ایرلند (OCI) نام خود را تغییر داد. سپس در سال ۲۰۱۸ میلادی به فدراسیون المپیک ایرلند (OFI) بدل شد.

شورای المپیک ایرلند در سال ۱۹۲۲ در دوران دولت موقت و پیش از تأسیس رسمی دولت آزاد ایرلند تشکیل شده بود. شورای المپیک ایرلند (به اختصار IOC) وابسته به کمیته بین‌المللی المپیک (همچنین "IOC") بود و توانست مجوز راهیابی به بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۲۴ در پاریس را به دست آورد.[۱]

برای بسیاری از ورزش‌ها، فدراسیون ملی ایرلند نمایندهٔ ورزشی کل اهالی جزیره ایرلند است که هم شامل جمهوری ایرلند (در اصل یک قلمرو با عنوان ایالت آزاد ایرلند) است و شامل هم ایرلند شمالی (که پس از تأسیس ایالت آزاد ایرلند به عنوان یک کشور مستقل، تحت سلطه رسمی بریتانیا باقی ماند) است. ورزشکاران متولد ایرلند شمالی حق دارند خودشان انتخاب کنند که می‌خواهند به عنوان نماینده ایرلند مسابقه دهند یا بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی؛ زیرا به‌طور خودکار حق شهروندی هر دو کشور را دارند. در نتیجه، ورزشکاران تمایل دارند که نماینده کمیته ملی المپیک کشوری باشند که فدراسیون ورزشی آنها با آن همسو است. بسیاری از ورزشکاران برای راحت‌تر سهمیه گرفتن، تصمیم می‌گیرند تحت پرچم جمهوری ایرلند مسابقه دهند ولی در برخی ورزش‌های گروهی و تیم شرایط برعکس است و برای بالا بردن شانس، به بریتانیا می‌پیوندند. تعدادی از ورزشکاران سابقه دارند که نماینده هر دو کشور بوده باشند.

علاوه بر این، ایرلند این حق را به مهاجرین ایرلندی می‌دهد که بنا بر آنچه قانون اساسی به صراحت گفته، بتوانند از طریق میراث خانوادگی خود برخوردار شوند، یعنی اگر پدر و مادر یا پدربزرگ و مادربزرگشان ایرلندی بوده باشند، می‌توانند از حقوق شهروندی ایرلند برخوردار شوند و سهمیهٔ نمایندگی این کشور را در مسابقات ورزشی کسب کنند.[۲]

از اولین بازی‌های دوران مدرن در سال ۱۸۹۶ تا بازی‌های ۱۹۲۰ میلادی، جزیرهٔ ایرلند توسط تیم بریتانیای کبیر و ایرلند نمایندگی می‌شد. در دوره‌های اولیه بازی‌ها، «ایرلند» به‌عنوان یک تیم در رشته‌های خاصی به‌عنوان یکی از چند تیم بریتانیای کبیر و ایرلند شرکت می‌کرد که منعکس‌کننده ملت‌های داخلی بود. ایرلند یکی از کشورهایی بود که نه بازی‌های ۱۹۸۰ مسکو و نه بازی‌های ۱۹۸۴ لس آنجلس را تحریم نکردند. با این حال، ایرلند در اعتراض به حکم کمیته المپیک در سال ۱۹۳۵ که صلاحیت شورای المپیک ایرلند را از کل جزیره به قلمرو دولت آزاد ایرلند تقلیل داد، بازی‌های ۱۹۳۶ برلین را تحریم نمود.[۳]

بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۲۴ در پاریس موفق‌ترین حضور ایرلند در بازی‌های المپیک در تاریخ این کشور بود و ایرلند رکورد قبلی ۶ مدال خود در المپیک ۲۰۱۲ لندن را، با کسب مجموع ۷ مدال شکست. این تیم همچنین از رکورد ۳ طلای یک دوره، در المپیک آتلانتا در ۱۹۹۶، فراتر رفت. بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس همچنین سالگرد صدمین سال از نخستین حضور ایرلند در بازی‌های المپیک تابستانی محسوب می‌شد.

بوکس موفق‌ترین ورزش ایرلند در بازی‌های المپیک است که بیش از ۵۰ درصد مدال‌های کسب شده این کشور را به خود اختصاص داده است. دو و میدانی، بوکس و شنا نیز هر یک با چهار مدال، بیشترین مدال طلا را به خود اختصاص داده‌اند.

بسیاری از ورزش‌های محبوب در ایرلند یا ورزش‌های المپیکی نیستند (مانند بازی های گالیک و اسب‌دوانی) یا اخیراً به بازی‌ها افزوده شده‌اند (گلف و راگبی هفت). با وجود این، ایرلند یک کشور المپیکی ثابت و مشتاق بوده است و مدال آوران آن به‌طور گسترده‌ای مورد تحویل و تجلیل قرار می‌گیرند و حتی گرفتن سهمیه المپیک در این کشور بسیار ارزشمند است.

جدول مدال‌ها

[ویرایش]
همچنین ببینید: جدول مدال‌های بازی‌های المپیک همه دوران‌ها

تابستانی

[ویرایش]
بازی‌ها ورزشکاران 11 طلا 22 نقره 33 برنز جمع رتبه
پادشاهی یونان یونان ۱۸۹۶ به عنوان بخشی از  بریتانیای کبیر (GBR)
فرانسه فرانسه ۱۹۰۰
ایالات متحده آمریکا ایالات متحده آمریکا ۱۹۰۴
بریتانیا بریتانیای کبیر ۱۹۰۸
سوئد سوئد ۱۹۱۲
بلژیک بلژیک ۱۹۲۰
فرانسه فرانسه ۱۹۲۴ 49 ۰ ۰ ۰ ۰ –
هلند هلند ۱۹۲۸ 29 ۱ ۰ ۰ ۱ ۲۴
ایالات متحده آمریکا ایالات متحده آمریکا ۱۹۳۲ 8 ۲ ۰ ۰ ۲ ۱۶
آلمان نازی آلمان ۱۹۳۶ شرکت نکرد
بریتانیا بریتانیای کبیر ۱۹۴۸ 72 ۰ ۰ ۰ ۰ –
فنلاند فنلاند ۱۹۵۲ 19 ۰ ۱ ۰ ۱ ۳۴
استرالیا استرالیا ۱۹۵۶ 18 ۱ ۱ ۳ ۵ ۲۱
ایتالیا ایتالیا ۱۹۶۰ 49 ۰ ۰ ۰ ۰ –
ژاپن ژاپن ۱۹۶۴ 25 ۰ ۰ ۱ ۱ ۳۵
مکزیک مکزیک ۱۹۶۸ 31 ۰ ۰ ۰ ۰ –
آلمان غربی آلمان غربی ۱۹۷۲ 59 ۰ ۰ ۰ ۰ –
کانادا کانادا ۱۹۷۶ 44 ۰ ۰ ۰ ۰ –
اتحاد جماهیر شوروی اتحاد جماهیر شوروی ۱۹۸۰ 47 ۰ ۱ ۱ ۲ ۳۱
ایالات متحده آمریکا ایالات متحده آمریکا ۱۹۸۴ 42 ۰ ۱ ۰ ۱ ۳۳
کره جنوبی کره جنوبی ۱۹۸۸ 61 ۰ ۰ ۰ ۰ –
اسپانیا اسپانیا ۱۹۹۲ 58 ۱ ۱ ۰ ۲ ۳۲
ایالات متحده آمریکا ایالات متحده آمریکا ۱۹۹۶ 78 ۳ ۰ ۱ ۴ ۲۸
استرالیا استرالیا ۲۰۰۰ 64 ۰ ۱ ۰ ۱ ۶۴
یونان یونان ۲۰۰۴ 46 ۰ ۰ ۰ ۰ –
چین چین ۲۰۰۸ 54 ۰ ۱ ۲ ۳ ۶۱
بریتانیا بریتانیای کبیر ۲۰۱۲ 66 ۱ ۱ ۴ ۶ ۴۱
برزیل برزیل ۲۰۱۶ 77 ۰ ۲ ۰ ۲ ۶۲
ژاپن ژاپن ۲۰۲۰ 116 ۲ ۰ ۲ ۴ ۳۹
فرانسه فرانسه ۲۰۲۴ 134 ۴ ۰ ۳ ۷ ۱۹
ایالات متحده آمریکا ایالات متحده آمریکا ۲۰۲۸ رویداد آینده
استرالیا استرالیا ۲۰۳۲
جمع ۱۵ ۱۰ ۱۷ ۴۲ ۵۰

زمستانی

[ویرایش]
بازی‌ها ورزشکاران 11 طلا 22 نقره 33 برنز جمع رتبه
فرانسه فرانسه ۱۹۹۲ 4 ۰ ۰ ۰ ۰ –
نروژ نروژ ۱۹۹۴ شرکت نیافت
ژاپن ژاپن ۱۹۹۸ 6 ۰ ۰ ۰ ۰ –
ایالات متحده آمریکا ایالات متحده آمریکا ۲۰۰۲ 6 ۰ ۰ ۰ ۰ –
ایتالیا ایتالیا ۲۰۰۶ 4 ۰ ۰ ۰ ۰ –
کانادا کانادا ۲۰۱۰ 6 ۰ ۰ ۰ ۰ –
روسیه روسیه ۲۰۱۴ 5 ۰ ۰ ۰ ۰ –
کره جنوبی کره جنوبی ۲۰۱۸ 5 ۰ ۰ ۰ ۰ –
چین چین ۲۰۲۲ 6 ۰ ۰ ۰ ۰ –
ایتالیا ایتالیا ۲۰۲۶ رویداد آینده
فرانسه
ایالات متحده آمریکا
جمع ۰ ۰ ۰ ۰ –

مدال‌ها بر حسب ورزش

[ویرایش]
ورزشطلانقرهبرنزمجموع
بوکس۴۵۱۰۱۹
دو و میدانی۴۲۱۷
شنا۴۰۳۷
روئینگ۲۱۲۵
ژیمناستیک۱۰۰۱
قایق‌رانی بادبانی۰۲۰۲
سوارکاری۰۰۱۱
مجموع (۷ ورزش)۱۵۱۰۱۷۴۲

لیست مدال آوران

[ویرایش]

جداول زیر شامل مدال‌های کسب شده توسط ورزشکاران در تیم‌های فدراسیون ایرلند است. تمام مدال‌ها در بازی‌های تابستانی کسب شده‌اند. بهترین نتیجه ایرلند در بازی‌های زمستانی، توسط کلیفتون راتسلی کسب شد که در اسکلتون مردان در بازی‌های سال ۲۰۰۲ در سالت لیک سیتی به جایگاه چهارمی رسید.

برخی از ورزشکاران به نمایندگی از کشورهای دیگر، مشخصاً بریتانیای کبیر، مدال‌هایی را به دست آورده‌اند که در این جدول گنجانده نشده‌اند و ورزشکاران ایرلندی مهاجر به ویژه در مسابقات اولیه برای ایالات متحده موفق به کسب مدال‌هایی شده بودند که در جدول نیامده. با این حال، برجسته‌ترین ورزشکار ایرلندی که برای کشورهای دیگر مدال کسب کرد، تام کیلی بود که در سال ۱۹۰۴ میلادی در مسابقات دو و میدانی مدال طلا را به دست آورد. او پیشنهاد سفر رایگان و پرداخت هزینه‌های سفرش از سوی مقامات انگلیسی و آمریکایی را رد کرد تا به روش خود به مسابقات راه یابد و اصرار داشت که نمایندهٔ ایرلند معرفی شود و حتی تا تلاش کرد پرچم بریتانیای کبیر را در مراسم توزیع مدال با پرچم ایرلند جایگزین کند. ملیت مورد مناقشه کیلی هم در تاریخ المپیک بریتانیا و هم در تاریخچه المپیک به‌طور کلی، اهمیت آماری تاریخی دارد؛ زیرا بریتانیایی‌ها در آن دوره طلای دیگری به دست نیاوردند و اگر این مدال ره متعلق به بریتانیا بدانیم، می‌شود گفت بریتانیا تنها کشوری است که در تمام ادوار المپیک مدال طلا کسب کرده.[۴][۵][۶]

مدال‌آوران

[ویرایش]
مدال نام دوره ورزش رویداد
11 طلا پت اوکالاهان هلند ۱۹۲۸ دومیدانی پرتاب چکش مردان
11 طلا باب تیسدال ایالات متحده آمریکا ۱۹۳۲ دومیدانی ۴۰۰ متر با مانع مردان
11 طلا پت اوکالاهان دومیدانی پرتاب چکش مردان
22 نقره جان مک‌نالی فنلاند ۱۹۵۲ بوکس کم‌مردان وزن
11 طلا ران دلینی استرالیا ۱۹۵۶ دومیدانی ۱۵۰۰ متر مردان
22 نقره فرد تیدت بوکس میان‌وزن مردان
33 برنز جان کالدول بوکس مگس‌وزن مردان
33 برنز فردی گیلروی بوکس کم‌وزن مردان
33 برنز آنتونی بیرن بوکس خیلی سبک‌وزن مردان
33 برنز جیم مک‌کورت ژاپن ۱۹۶۴ بوکس خیلی سبک‌وزن مردان
33 برنز هیو راسل اتحاد جماهیر شوروی ۱۹۸۰ بوکس مگس‌وزن مردان
22 نقره دیوید ویلکینز
جیمز ویلکینسون		 قایقرانی پرواز کلاس هلندی
22 نقره جان تراسی ایالات متحده آمریکا ۱۹۸۴ دومیدانی ماراتن مردان
11 طلا مایکل کاروث اسپانیا ۱۹۹۲ بوکس میان‌وزن مردان
22 نقره وین مک‌کولوا بوکس کم‌وزن مردان
11 طلا میشل اسمیت ایالات متحده آمریکا ۱۹۹۶ شنا ۴۰۰ متر آزاد زنان
11 طلا شنا ۲۰۰ متر مختلط انفرادی زنان
11 طلا شنا ۴۰۰ متر مختلط انفرادی زنان
33 برنز شنا پروانه ۲۰۰ متر زنان
22 نقره سونیا او سالیوان استرالیا ۲۰۰۰ دومیدانی ۵۰۰۰ متر زنان
22 نقره کنی ایگان چین ۲۰۰۸ بوکس سنگین‌وزن پایین مردان
33 برنز پدی بارنز بوکس مگس‌وزن پایین مردان
33 برنز دارن ساترلند بوکس میان‌وزن مردان
11 طلا کتی تیلور بریتانیای کبیر ۲۰۱۲ بوکس سبک‌وزن زنان
22 نقره جان جو نوین بوکس کم‌وزن مردان
33 برنز پدی بارنز بوکس مگس‌وزن پایین مردان
33 برنز مایکل کونلان بوکس مگس‌وزن مردان
33 برنز سیان اوکانر اسب سواری پرش نمایشی انفرادی
33 برنز رابرت هفرنان دومیدانی پیاده‌روی ۵۰ کیلومتر مردان
22 نقره گری اودانوون
پل اودونوان		 برزیل ۲۰۱۶ روئینگ اسکال دو نفره سبک‌وزن مردان
22 نقره آنالیس مورفی قایقرانی لیزر رادیال زنانه
11 طلا فینتان مک‌کارتی
پل اودونوان		 ژاپن ۲۰۲۰ روئینگ اسکال دو نفره سبک‌وزن مردان
11 طلا کلی هرینگتون بوکس سبک‌وزن زنان
33 برنز ایدن والش بوکس وزن متوسط مردان
33 برنز آیفریک کیو
ایمر لامبه
فیونا مورتا
امیلی هگرتی		 روئینگ چهارتایی زنان
11 طلا فینتان مک‌کارتی
پل اودونوان		 فرانسه ۲۰۲۴ روئینگ اسکال دو نفره سبک‌وزن مردان
11 طلا رایس مک‌کلنگن ژیمناستیک اسب پومل
11 طلا دنیل ویفن شنا ۸۰۰ متر آزاد مردان
11 طلا کلی هرینگتون بوکس ۶۰ ک زنان
33 برنز دنیل ویفن شنا ۱۵۰۰ متر آزاد مردان
33 برنز دایری لینچ
فیلیپ دویل		 روئینگ اسکال دو نفره مردان
33 برنز مونا مک‌شاری شنا ۱۰۰ متر قورباغه زنان

منابع

[ویرایش]
  • Dolphin, Karen (September 2016). Media Portrayals of an Irish Olympian: Ronnie Delany (PDF) (Master of Sport Administration). International Academy of Sport Science and Technology.
  • Hunt, Tom (2015). "'In our case, it seems obvious the British Organising Committee piped the tune': the campaign for recognition of 'Ireland' in the Olympic Movement, 1935–1956". Sport in Society. 18 (7): 835–852. doi:10.1080/17430437.2014.990689. ISSN 1743-0437. S2CID 143082690.
  • Llewellyn, Matthew P. (2015). "For a 'United' Kingdom and a 'Greater' Britain: the British Olympic Association and the limitations and contestations of 'Britishness'". Sport in Society. 18 (7): 765–782. doi:10.1080/17430437.2014.990687. ISSN 1743-0437. S2CID 144488353.
  • MacCarthy, Kevin (2010). Gold, Silver and Green: The Irish Olympic Journey 1896-1924. Cork University Press. ISBN 978-1-85918-458-5.
  • "Ireland". Countries. International Olympic Committee. Retrieved 19 April 2016.
  • "Ireland". Olympic Medal Winners. International Olympic Committee. Retrieved 19 April 2016.
  • "Ireland". Olympics > Countries. Sports-Reference.com. Archived from the original on 22 April 2016. Retrieved 19 April 2016.

پانویس

[ویرایش]
  1. ↑ "OCI History". Olympics.ie. Archived from the original on 7 May 2013. Retrieved 2024-07-24. Ireland was given formal recognition as an independent nation in the Olympic Movement at the IOC session in Paris in 1924 and it was at the Paris Games that Ireland made its first appearance in an Olympic Games as an independent nation., Olympic Council of Ireland
  2. ↑ O'Sullivan, Patrick T. (Spring 1998). "Ireland & the Olympic Games". History Ireland. Dublin. 6 (1). Archived from the original on 9 June 2011.
  3. ↑ "Ireland boycotted the 1936 Olympics in Berlin because of a controversial ruling on borders". insidethegames.biz. 20 March 2012. Retrieved 9 August 2024.
  4. ↑ IOC database: Great Britain medallists at 1904 Olympics
  5. ↑ Scanlon, Cronan (8 February 2013). "Olympic gold medal rower from Donegal?". Archived from the original on 17 November 2017. Retrieved 8 February 2013.
  6. ↑ "From Pat O'Callaghan to the O'Donovan brothers – How Ireland's Olympic medals were won". Irish Independent. 22 July 2021. Retrieved 23 July 2021.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ایرلند_در_المپیک&oldid=40429119»