امارت اسلامی بیاره
امارت اسلامی بیاره | |
---|---|
پرچم | |
امارت اسلامی بیاره (سیاه) در اوج خود، کنترل کل استان حلبچه | |
وضعیت | رسمیت محدود |
پایتخت و بزرگترین شهر | بیاره |
زبان(های) رسمی | زبان کردی (سورانی) |
دین(ها) | اسلام سنی |
حکومت | امارت اسلامی |
امیر | |
• 2001–2003 | ملا کریکار |
تاریخ | |
• بنیانگذاری | سپتامبر ۲۰۰۱ |
• فروپاشی | مارس ۳۰، ۲۰۰۳ |
واحد پول | ریال ایران، دینار عراق (دفاکتو) |
امروز بخشی از | اقلیم کردستان عراق |
امارت اسلامی بیاره یک شبه دولت اسلامی کردی بود که مدت کوتاهی به رسمیت شناخته نشده بود، که در سال ۲۰۰۱ از عراق اعلام استقلال کرد و در سال ۲۰۰۳ به پایان رسید.
استقلال
[ویرایش]در سپتامبر 2001، در منطقه بیارا، واقع در منطقه آورومان، یک گروه سلفی کرد به نام انصار الاسلام، همراه با گروه اسلامی کردستان و جنبش اسلامی کردستان، امارت اسلامی بیارا را با نام شهر بیارا تأسیس کردند. سرمایه آن ملا کرکار، رهبر انصارالاسلام، امیر امارت و ویریا صالح و علی باپیر معاونان وی بودند. امارت اولین باری بود که ناسیونالیست های کرد-اسلامی در هدف خود یعنی تأسیس یک دولت کردی تحت شریعت موفق شدند. در شرایطی که این منطقه تحت تحریم واقعی از همه طرف قرار داشت، جهادگران کرد از ایران از امارات حمایت فرامرزی کردند و شبکههایی را ایجاد کردند که به طور غیرقانونی به این منطقه قاچاق میشدند.[۱][۲][۳][۴][۵]
زندگی در امارت اسلامی
[ویرایش]مبارزان انصارالاسلام در امارت اسلامی بیارا هر دو هویت کردی و مسلمان خود را پذیرفتند و از سبک زندگی مذهبی، فرهنگی و سنتی دفاع کردند، به همین دلیل مبارزان انصارالاسلام لباس کردی می پوشیدند و فقط به زبان کردی صحبت می کردند و حامیان خود را تشویق می کردند. برای انجام همین کار. همچنین گزارش شد که انصارالاسلام مرتکب جنایات غیرانسانی علیه غیر مسلمانان، اجرای قوانین سختگیرانه شریعت، نابود کردن هر چیزی که ادعا می کردند «غیر اسلامی» است، و درگاه ها و خانقاه های صوفی را هتک حرمت کردند. دیده بان حقوق بشر انصارالاسلام را به شکنجه زندانیان و اعدام پیشمرگه ها، ارتش عراق، ارتش آمریکا یا هر سرباز خارجی که معمولاً با سر بریدن اسیر شده بودند، متهم کرد.[۶][۷][۸] سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به دلیل سهل انگاری و اجازه دادن آزادانه به اسلام گرایان در آن سوی مرزها مورد انتقاد قرار گرفت.[۹][۱۰]
سقوط امارت
[ویرایش]پس از آغاز عملیات چکش وایکینگ توسط ایالات متحده در سال 2003، امارت پایان یافت. پس از از دست دادن امارت، جنگجویان انصار در مرز ایران و عراق جمع شدند و توسط جهادگران کرد ایرانی به صورت قاچاق به ایران منتقل شدند. سپاه بسیاری را دستگیر کرد و به کردستان عراق بازگرداند تا دستگیر شوند.[۱۱] حکومت اقلیم کردستان می گوید که ایران نیز تا زمانی که جهادی ها مخفیانه و بی سر و صدا وارد می شدند، بسیاری از آنها را نادیده می گرفت و در مناطق دورافتاده مستقر می شدند. گفته میشود که سپاه به کردهای ایرانی که جهادگران را اسکان میدادند هشدار داده بود که اگر در ملاء عام دیده شوند، دستگیر و به عراق بازگردانده میشوند. برخی از جهادگران کرد خانواده های خود را با خود به ایران آوردند. برخی از آنها به مدت دو هفته توسط مقامات بازداشت شدند و سپس آزاد شدند و اجازه اقامت داشتند. برخی از جهادگران در ایران مستقر شدند و برخی دیگر به عراق بازگشتند، یا به شورشیان عراق پیوستند یا به زندگی عادی خود بازگشتند و سبک زندگی جهادی را رها کردند.[۱۲][۱۳][۱۴][۱۵][۱۶][۱۷]
در اواخر سال 2016، در حوالی پانزدهمین سالگرد بیارا، ملا کرکار گفت: "امیدوارم هر چه زودتر از عراق جدا شویم. من از صمیم قلب از آن حمایت خواهم کرد. ما در سال 1921 به زور به کشور عراق ملحق شدیم، دولتی که یک کشور است. دولت شکست خورده به تمام معنا. اولین باری که عراق هواپیما خرید، پادشاهی کردستان و سلیمانیه را بمباران کردند. اگر قسمت کوچکی از کردستان از عراق جدا شود و اعلام استقلال کند، من کاملاً آن را تایید می کنم. وقتی موریتانی استقلال را اعلام کرد، آنها این کار را نکردند. حتی ساختمانی برای اهتزاز پرچم خود ندارند، اما با این حال اعلام استقلال کردند. او همچنین گفت که دیگر با هیچ یک از مقامات حکومت کردستان دشمنی ندارد و بسیاری از دوستان و خانواده او در دولت کردستان هستند. هوشیار زیباری تایید کرد که دولت کردستان با کرکار صلح کرده است.[۱۸]
همچنین ببینید
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ "Komal should 'shed' Islamic label: party leader". www.rudaw.net. Retrieved 2023-02-20.
- ↑ "How ISIS Infiltrated Iranian Kurdistan". iranwire.com.
- ↑ "Journey to jihad: Iran's Sunni Kurds fighting a holy war in Idlib". www.rudaw.net. Retrieved 2023-02-20.
- ↑ "Iraqi political groupings and individuals". middleeastreference.org.uk. Archived from the original on 2007-03-05.
- ↑ Ram, Sunil (April 2003). "The Enemy of My Enemy: The odd link between Ansar al-Islam, Iraq and Iran" (PDF). The Canadian Institute of Strategic Studies. Archived from the original (PDF) on 30 March 2004. Retrieved 6 February 2015.
- ↑ "Ansar al-Islam in Iraqi Kurdistan (Human Rights Watch Backgrounder, )". www.hrw.org.
- ↑ "Ansar al-Islam in Iraqi Kurdistan". Human Rights Watch. Archived from the original on 2010-06-15. Retrieved 2014-01-22.
- ↑ Brynjar, Lia. Understanding Jihadi Proto-States - JSTOR. JSTOR 26297412.
- ↑ https://www.rudaw.net/english/middleeast/syria/23062020
- ↑ "Journey to jihad: Iran's Sunni Kurds fighting a holy war in Idlib". www.rudaw.net. Retrieved 2023-02-20.
- ↑ "The rise and fall of Ansar al-Islam". Christian Science Monitor. ISSN 0882-7729. Retrieved 2023-11-13.
- ↑ "Komal should 'shed' Islamic label: party leader". www.rudaw.net. Retrieved 2023-02-20.
- ↑ "How ISIS Infiltrated Iranian Kurdistan". iranwire.com.
- ↑ "Journey to jihad: Iran's Sunni Kurds fighting a holy war in Idlib". www.rudaw.net. Retrieved 2023-02-20.
- ↑ Masters of Chaos, Chapter 13 p. 7 بایگانیشده در ۲۰۱۲-۰۲-۱۴ توسط Wayback Machine
- ↑ John Pike. "Ansar al Islam (Supporters of Islam)". Retrieved 20 March 2015.
- ↑ "Radical Islam in Iraqi Kurdistan: The Mouse that Roared?". International Crisis Group. 2014-02-07. Archived from the original on 2011-11-21. Retrieved 2014-01-22.
- ↑ Mahmud Yasin Kurdi (29 September 2016). "Time has come to break from Iraq, says radical Kurdish cleric Mulla Krekar". rudaw.net. Archived from the original on 29 November 2016. Retrieved 28 November 2016.
- عراق در دهه ۲۰۰۰ (میلادی)
- بنیانگذاریهای ۲۰۰۱ (میلادی) در آسیا
- انحلالهای ۲۰۰۳ (میلادی) در آسیا
- امارات
- کشورهای پیشین در آسیا
- کشورهای پیشین در غرب آسیا
- امارتهای سابق
- کشورهای غیررسمی پیشین
- کردستان ایران
- کردستان عراق
- شورشها در آسیا
- ایالتها و قلمروهای منحلشده در ۲۰۰۳ (میلادی)
- ایالتها و قلمروهای بنیانگذاریشده در ۲۰۰۱ (میلادی)
- حاکمیتهای دینی پیشین