آسپارتیک پروتئاز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آسپارتیک پروتئاز یوکاریوت‌ها
ساختار آسپارتیک پروتئاز دایمریک پروتئاز اچ‌آی‌وی به رنگ سفید و خاکستری، سوبسترای پپتید به رنگ سیاه و جایگاه فعال رنجیرهٔ جانبی آسپارتات به رنگ قرمز نمایش داده شده‌است. (پی‌دی‌بی 1KJF)
شناسه‌ها
نمادAsp
پی‌فمPF00026
اینترپروIPR001461
PROSITEPDOC00128
SCOPe1mpp / SUPFAM
OPM superfamily۱۰۸
OPM protein1lyb
مکانیسم احتمالی تجزیهٔ پپتید توسط آسپارتیل پروتئاز.[۱]

آسپارتیک پروتئازها (انگلیسی: Aspartic proteases) گروهی از آنزیم‌های پروتئاز تجزیه‌کننده هستند که با استفاده از یک مولکول آب فعال‌شده و یک ریشه آسپارتات، سوبستراهای پپتیدی خود را تجزیه می‌کنند.

این آنزیم‌ها در جایگاه فعال خود، دو آسپارتات محافظت‌شده دارند و در پی‌اچ اسیدی فعال می‌شوند. تقریباً تمامی آسپارتیل پروتئازهای شناخته شده توسط پپستاتین مهار می‌شوند.

آسپارتیک پروتئاز یوکاریوت‌ها شامل پپسین، کاتپسین و رنین بوده و ۲ دومین پروتئینی دارند.

پروتئاز اچ‌آی‌وی و رتروترانسپوزون کوچک‌تر بوده و هم‌ساختِ یکی از دومین‌های پروتئاز یوکاریوت‌هاست.

منابع[ویرایش]

  1. Suguna K, Padlan EA, Smith CW, Carlson WD, Davies DR (1987). "Binding of a reduced peptide inhibitor to the aspartic proteinase from Rhizopus chinensis: implications for a mechanism of action". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 84 (20): 7009–13. doi:10.1073/pnas.84.20.7009. PMC 299218. PMID 3313384.

پیوند به بیرون[ویرایش]