بوژان (نیشابور)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بوژان
تصویری از بوژان
تصویری از بوژان
تصویری از بوژان
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانخراسان رضوی
شهرستاننیشابور
بخشبخش مرکزی
دهستانفضل (نیشابور)
نام محلی
  • نیشابوری: Beyjo
  • مازولی: Bezhav
مردم
جمعیت۱۳۷۱ نفر (سرشماری ۹۵)
کد آماری۱۶۹۳۵۳

بوژان یا بِژو یا بِیجو (گویش نیشابوری)، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ایران است. خانه‌های این روستا به شکل پلکانی است. بوژان در ۵ کیلومتری شمال شرقی شهر نیشابور و در دامنه ارتفاعات جنوبی رشته کوه بینالود، قرار دارد.

کوهپیمایی[ویرایش]

به دلیل موقعیت مناسب بوژان در میان رشته‌کوه بینالود، امکان دسترسی به ارتفاعات قله شیرباد، کلمیش، دریاچه مرتفع چشمه سبز، خط الراس پایور و … از این ناحیه فراهم شده‌است؛ بنابراین کوهنوردان زیادی از مسیر چشمه شکراب به قله شیرباد صعود می‌کنند. رشته‌کوه بینالود در محدوده بوژان دارای آبریزهای زیادی است که به صورت چشمه در سطح زمین جاری می‌شوند و تقریباً در تمامی مسیرهای کوهنوردی آن دسترسی به آب وجود دارد.

وجه تسمیه بوژان[ویرایش]

در مورد وجه تسمیه بوژان چندین نظریه موجود است. به یک معنا بوژان را رشد کرده می‌دانند، دوم اینکه نام گیاهی با برگ‌های ریز و ساقه‌های دراز است که در این روستا به وفور یافت می‌شود و سوم اینکه بوژان پسوند مناطقی به نام چشمه‌ساران یا مرغزاران است همچنین برخی معتقدند که به خاطر قرار گرفتن در قسمت شمالی روستای حصار که مناطقی توریستی همچون سد پرستو (پلاسو) و مزار را داراست، به این نام مشهور شده. همچنین روستای بسیار کوچک بوژآباد در توابع حصار وجود دارد.

آبشار بوژان[ویرایش]

بوژان در شیبی ملایم در دو سوی دره در میان باغات واقع شده و خانه‌ها در این شیب، به صورت پلکانی چیده شده‌اند. از دیگر جاذبه‌های روستا آبشارهای بوژان است که از ارتفاعات شمالی روستا و رشته‌کوه بینالود سرازیر می‌شود. این مناظر پس از طی چند ساعت پیاده‌روی از داخل روستا به سمت شمال قابل دسترس است.
رودخانه بوژان یکی از رودخانه‌های این منطقه است که در انتهای آن آبشار بوژان قرار دارد و از قله شیرباد سرچشمه می‌گیرد.

محصولات بوژان[ویرایش]

اقتصاد روستای بوژان بر پایه فعالیت‌های زراعی، باغداری، دامداری، امور خدماتی و تولید صنایع دستی است و میوه‌جات باغات، مهم‌ترین محصول عمده زراعی این روستا است. آلبالو، گیلاس، گردو، آلو و زردآلو و انگور از محصولات روستا است و همچنین با توجه به تنوع گیاهی کوهستان اطراف، پرورش دام، تولید گوشت، پشم گوسفند و فرآورده‌های لبنی در روستا رواج زیادی دارد. زنان نیز در فعالیت‌های زراعی و دامداری، تولید صنایع‌دستی با مردان روستا همکاری می‌نمایند.

جمعیت[ویرایش]

این روستا در دهستان فضل قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۹۸۷ نفر (۲۴۶خانوار) بوده‌است.[۱]

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع و پانویس‌ها[ویرایش]

  1. ««نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵»».