گیرنده مانوز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گیرندهٔ مانوز ماکروفاژ
شناسه‌ها
نمادMMR
Membranome56
گیرندهٔ مانوز سی، نوع ۱
شناساگرها
نمادMRC1
نمادهای دیگرCD206
آنتره4360
HUGO7228
میراث مندلی در انسان153618
RefSeqNM_002438
یونی‌پورتP22897
اطلاعات دیگر
جایگاهChr. 10 p13
گیرندهٔ مانوز سی، نوع ۲
شناساگرها
نمادMRC2
نمادهای دیگرCD280
آنتره9902
HUGO16875
RefSeqNM_006039
یونی‌پورتQ9UBG0
اطلاعات دیگر
جایگاهChr. 17 q23

گیرنده مانوز (انگلیسی: Mannose receptor) که با نام CD206 هم شناخته می‌شود، نوعی لکتین نوع سی است بیشتر در ماکروفاژها، سلول‌های دندریتیک نابالغ و سلول‌های اندوتلیال سینوزوئیدهای کبد یافت می‌شود. این گیرنده بر روی سلول‌های پوست همچون فیبروپلاست‌های جلدی و کراتینوسیت‌ها هم وجود دارد.[۱][۲]

این گیرنده قادر به تشخیص مانوز انتهایی، N-استیل‌گلوکزآمین و ریشه‌های فوکوزی گلیکان‌های متصل به پروتئین‌هایی است که بر سطح برخی میکروب‌ها یافت می‌شود[۳] و بدین ترتیب در دستگاه ایمنی ذاتی و دستگاه ایمنی تطبیقی نقش ایفا می‌کند.

از دیگر کارهای این گیرنده، کمک به حذف گلیکوپروتئین‌ها از گردش خون از جمله هورمون‌های گلیکوپروتئینی و آنهایی است که در پاسخ به وقایع بیماری‌زا رها می‌شوند.[۴]

این گیرنده، از طریق راه‌های وابسته به کلاترین، به‌طور مداوم میان پوسته یاخته و ساختارهای اندوزومی در حال بازیافت است.[۵]

منابع[ویرایش]

  1. Szolnoky G, Bata-Csörgö Z, Kenderessy AS, Kiss M, Pivarcsi A, Novák Z, Nagy Newman K, Michel G, Ruzicka T, Maródi L, Dobozy A, Kemény L (August 2001). "A mannose-binding receptor is expressed on human keratinocytes and mediates killing of Candida albicans". Journal of Investigative Dermatology. 117 (2): 205–13. doi:10.1046/j.1523-1747.2001.14071.x. PMID 11511295.
  2. Sheikh H, Yarwood H, Ashworth A, Isacke CM (March 2000). "Endo180, an endocytic recycling glycoprotein related to the macrophage mannose receptor is expressed on fibroblasts, endothelial cells and macrophages and functions as a lectin receptor". Journal of Cell Science. 113 (6): 1021–32. PMID 10683150.
  3. Schlesinger PH, Doebber TW, Mandell BF, White R, DeSchryver C, Rodman JS, Miller MJ, Stahl P (1978). "Plasma clearance of glycoproteins with terminal mannose and N-acetylglucosamine by liver non-parenchymal cells. Studies with beta-glucuronidase, N-acetyl-β-D-glucosaminidase, ribonuclease B and agalacto-orosomucoid". Biochemical Journal. 176 (1): 103–9. doi:10.1042/bj1760103. PMC 1186209. PMID 728098.
  4. Lee SJ, Evers S, Roeder D, Parlow AF, Risteli J, Risteli L, Lee YC, Feizi T, Langen H, Nussenzweig MC (2002). "Mannose receptor-mediated regulation of serum glycoprotein homeostasis". Science. 295 (5561): 1898–901. Bibcode:2002Sci...295.1898L. doi:10.1126/science.1069540. PMID 11884756.
  5. Gazi U, Martinez-Pomares L (2009). "Influence of the mannose receptor in host immune responses". Immunobiology. 214 (7): 554–61. doi:10.1016/j.imbio.2008.11.004. PMID 19162368.

پیوند به بیرون[ویرایش]