پورشه تایکان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پورشه تایکان
دید کلی
شرکتپورشه
نام‌های دیگرPorsche Mission E
تولید2015 (concept)
2019–present
مونتاژGermany: اشتوتگارت
طراح
بدنه و شاسی
کلاسخودروی شرکتی (سگمنت ئی)
شکل بدنه
طرح‌بندیDual-motor, all-wheel drive
سکوJ1 Performance
خودروهای وابستهپورشه پانامرا
آئودی ئی-ترون
پیشرانه
موتور2 موتور سنکرون, front and rear axle
جعبه‌دنده
  • 1-speed direct-drive (front 8.05:1)
  • 2-speed automatic (rear; 16:1 and 8.05:1)
باتری79.2 or 93.4 kWh liquid-cooled باتری یون‌لیتیم
دامنه حرکت برقی۳۳۳ تا ۴۶۳ کیلومتر (۲۰۶٫۹ تا ۲۸۷٫۷ مایل) (WLTP combined), ۲۰۱ مایل (۳۲۳٫۵ کیلومتر) (EPA)
شارژ
ابعاد
فاصله بین محورها۲٬۹۰۰ میلیمتر (۱۱۴٫۲ اینچ)
درازا۴٬۹۶۳ میلیمتر (۱۹۵٫۴ اینچ)
پهنا۱٬۹۶۶ میلیمتر (۷۷٫۴ اینچ)
بلندی۱٬۳۷۸–۱٬۳۸۱ میلیمتر (۵۴٫۳–۵۴٫۴ اینچ)
وزن خالص۲٬۱۴۰–۲٬۳۰۵ کیلوگرم (۴٬۷۱۷٫۹–۵٬۰۸۱٫۷ پوند)

پورشه تایکان (به انگلیسی: Porsche Taycan) خودرویی کاملاً برقی است که توسط شرکت خودروسازی آلمانی پورشه ساخته شده‌است. این خودرو اولین بار به عنوان یک خودروی مفهومی به نام Mission E در نمایشگاه بین‌المللی خودروی آلمان ۲۰۱۵[۱] رونمایی شد، سپس در فرم تولید در نمایشگاه بین‌المللی خودروی آلمان ۲۰۱۹ معرفی شد.[۲] خودرو به عنوان اولین سری تولیدات الکتریکی پورشه، در انواع مختلف در سطوح مختلف عملکرد به فروش می‌رسد و ممکن است مشتقات بیشتری را در مدل‌های بعدی راه اندازی کند.[۳] حدود ۴٬۴۸۰ تایکان در نیمه اول سال ۲۰۲۰ که اولین سال فروش آن است تحویل داده شد.[۴]

نامگذاری[ویرایش]

نام «تایکان» تقریباً از ترکی «اسب جوان پر جنب و جوش» ترجمه می‌شود و اشاره‌ای به عصای نشان ملی اشتوتگارت روی تاج پورشه است.[۵][۶]

پورشه با توجه به سنتی که مشتقات قدیمی پورشه با کارایی بالا ارائه داده‌اند، با وجود عدم وجود توربوشارژر، مدلهای با عملکرد بالا را توربو و توربو اس نامگذاری کردند.[۷]

طراحی[ویرایش]

فضای داخلی این خودرو از اولین ابزار دقیق دیجیتالی پورشه برخوردار است که دارای حداکثر چهار نمایشگر دیجیتال است، از جمله صفحه نمایش درایور با صفحه نمایش ۱۶٫۸ اینچی با صفحه نمایش منحنی و آزاد. یک صفحه نمایش ۱۰٫۹ اینچی در سمت راست خوشه ابزار، مرکز سرگرمی خودرو است. یک صفحه نمایش اختیاری در سمت راست صفحه اطلاعات و سرگرمی به مسافر جلو اجازه می‌دهد تا سیستم اطلاعات و سرگرمی را شخصی‌سازی کند. در کنسول مرکزی، یک صفحه نمایش ۸٫۴ اینچی پرتره محور و کنترل شده با پد لپ تاپ، وضعیت پیشرانه را نشان می‌دهد و به راننده در مورد استفاده از توان خودرو توصیه می‌کند. برخلاف طراحی کاملاً دیجیتال، داشبورد ساعت کلاسیکی را در بالای نمای داخلی خود دارد.

منابع[ویرایش]

  1. "Tribute to tomorrow. Porsche Concept Study Mission E. - Dr. Ing. h.c. F. Porsche AG". Archived from the original on 5 December 2019. Retrieved 24 September 2020.
  2. Vanderwerp, Dave (4 September 2019). "2020 Porsche Taycan Electric Sports Sedan Is the First Real Threat to Tesla". Car and Driver. Retrieved 4 September 2019.
  3. "Porsche Mission E due with Level 4 autonomy and 15min fast-charging". autocar.co.uk. Retrieved 28 March 2018.
  4. Taycan, Porsche. "Porsche Taycan Sales Hit Almost 4,500 In First Half Of 2020". InsideEVs (به انگلیسی). Retrieved 2020-07-23.
  5. Valdes-Dapena, Peter. "Porsche's first electric car will be called the Taycan". CNNMoney. Retrieved 2018-06-11.
  6. "Mission E becomes Taycan". newsroom.porsche.com. Retrieved 2018-06-08.
  7. "#AskPorsche - The name Turbo". youtube.com. Retrieved 2020-09-07.

پیوند به بیرون[ویرایش]