پارک ملی پنانگ

مختصات: ۵°۲۶′۵۳″شمالی ۱۰۰°۱۱′۳۶″شرقی / ۵٫۴۴۸°شمالی ۱۰۰٫۱۹۳۲°شرقی / 5.448; 100.1932
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پارک ملی پنانگ
Taman Negara Pulau Pinang
槟城国家公园
பினாங்கு தேசியப் பூங்காக்கள்
ساحل میمون
نقشه نشان‌دهنده جایگاه پارک ملی پنانگ
نقشه نشان‌دهنده جایگاه پارک ملی پنانگ
نقشه مالزی
مکانشمال غربی جزیره پنانگ
نزدیک‌ترین شهرتلوک باهانگ
مختصات۵°۲۶′۵۳″شمالی ۱۰۰°۱۱′۳۶″شرقی / ۵٫۴۴۸°شمالی ۱۰۰٫۱۹۳۲°شرقی / 5.448; 100.1932
مساحت۲٬۵۶۳ هکتار (۹٫۹ مایل مربع)
تاسیس‌شده۲۰۰۳
هیئت حاکمهسازمان پارک‌های ملی و حیات وحش شبه جزیره مالزی (پرهیلیتان)
www.wildlife.gov.my/index.php/en/a

پارک ملی پنانگ (به انگلیسی: Penang National Park) (مالایی: Taman Negara Pulau Pinang; تامن نݢارا ڤولاو ڤینڠ; چینی: 槟城国家公园; Bīnchéng guójiā gōngyuán; تامیلی: பினாங்கு தேசியப் பூங்காக்கள்; Piṉāṅku tēciyap pūṅkākkaḷ) ناحیه ای به وسعت ۱٬۲۱۳ هکتار از دریا و خشکی را دربرگرفته است و توسط دانشمندان، محققان و دوستداران طبیعت برای کشف گنجینه‌های طبیعی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این ناحیه بکر و دست نخورده که به خاطر دربرداشتن ۴۱۷ گونه گیاگان و ۱۴۳ گونه زیاگان شناخته شده‌است، در گذشته به ذخیره‌گاه طبیعی پانتای آچه معروف بود. ذخیره گاه طبیعی پانتای آچه، که در رأس شمال غربی جزیره پنانگ واقع شده‌است، در آوریل سال ۲۰۰۳ به عنوان پارک ملی اعلام گردید.

پارک ملی پنانگ اولین منطقهٔ محافظت شده‌است که طبق قانون سال ۱۹۸۰ پارک ملی مالزی در جراید به صورت رسمی آگهی آن چاپ گردید، که این امر بیانگر تلاش دولت فدرال و ایالتی در جهت حفظ محیط زیست است.

پارک ملی پنانگ برای حفظ و محافظت از گونه‌های گیاهی و جانوری و هم چنین منافعی در ارتباط با اهداف زمین‌شناسی، باستان‌شناسی، تاریخی، قوم‌شناسی، علوم و مناظر زیبا پایه‌گذاری شد.

جاذبه‌های طبیعی پارک ملی پولائو پینانگ شامل پوشش جنگلی دوبال‌میوگان در ارتفاعات بالا و سطوح پست، ناحیه جنگل حرا، زیستگاه طبیعی ساحل ماسه ای، یک دریاچه مرومیکتیک فصلی و دریای ساحلی باز می‌باشد. درختان قدبرافراشته سرایا (Shorea curtisii)، که ویژگی مشترک جنگلهای دوبال‌میوگان ساحلی است، در سطوح شیب دار تند موکاهد به آسانی قابل مشاهده است. بیش از ۱٬۰۰۰ گونه گیاهی ثبت شده‌اند که برجسته‌ترین آنها از دسته دوبال‌میوگان، باقلاییان، خرزهره‌ایان، پسته‌ایان، فرفیونیان و انجیران هستند.

قبل از سال ۱۹۵۵ بخشی از ذخیره گاه طبیعی پانتای آچه به ثبت رسیده بود، بعد از سال ۱۹۵۵ هیچ منطقه جنگلی در آنجا به ثبت نرسیده‌است. در سال ۱۹۹۶ تمام فعالیت‌های مرتبط با قطع درختان متوقف گردید، و بودجه عمومی مالزی، طبق آیین‌نامه به توسعه پارک ملی پنانگ تخصیص داده شد.

بوم‌شناسی[ویرایش]

ویژگی منحصر به فرد اینجا، پنج نوع زیستگاه است که در دیگر ذخیره گاه‌های طبیعی اصلی مالزی یافت نمی‌شود. این پارک برای گنجینه ۴۱۷ گونه گیاهی و ۱۴۳ گونه جانوری، از جمله لاک پشت‌ها، سخت‌پوستان و گیاه کوزه‌دار به مانند یک بهشت است. این امر به پارک اجازه می‌دهد تا با داشتن یکی از بزرگ‌ترین مجموعه‌های خارق‌العاده تنوع زیستی در مالزی، به خود مباهات نماید.

گیاهان[ویرایش]

ویژگی اصلی در اینجا جنگل رشد دوم است. ساحل طولانی است و گیاهان فراوانی از قبیل بونسای سنگی تا الوار و گیاهان دارویی وجود دارد.

جانوران[ویرایش]

جانورانی که در درون و پیرامون پارک می‌توان دید، دلفین، سمور آبی، لاک‌پشت پوزه‌عقابی و میمون‌ها هستند. هم چنین میمون‌های داسکی لیف و مکاک دم‌دراز در اینجا مشاهده شده‌اند.

سرای ۴۶ گونه پرنده همچون ماهی‌خورک‌های رودخانه‌ای استروک–بیلد، طاووسک سینه‌سفید و حواصیل سفید بزرگ می‌باشد.[۱]

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Penang National Park". Tourism Malaysia. Archived from the original on 22 May 2014. Retrieved 22 May 2014.