ولی انصاری
ولی انصاری | |
---|---|
وزیر راه ایران | |
دوره مسئولیت ۱۵ فروردین ۱۳۳۴ – ۱۳۳۹ | |
پادشاه | محمدرضا شاه پهلوی |
نخستوزیر | جعفر شریفامامی منوچهر اقبال حسین علاء |
پس از | عباس گرزن |
پیش از | ابوالحسن بهنیا |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۱۲۸۷ تهران، ایران |
درگذشته | ۱۳۷۵ |
ملیت | ایرانی |
ولی انصاری (۱۲۸۷ تهران - ۱۳۷۵) سرلشکر نیروی زمینی شاهنشاهی ایران و بین سالهای ۱۳۳۴ تا ۱۳۳۹ به ترتیب در کابینههای جعفر شریف امامی، منوچهر اقبال و حسین علا وزیر راه بود.
پیشینه[ویرایش]
پدرش محمود خان و پدربزرگش امیرتومان محبعلی خان از افسران عالیرتبه قزاقخانه بودند. پدرش در قشون عثمانی خدمت میکرد که در جریان جنگ جهانی اول اخراج شد و برای تحصیل علوم دینی به نجف و کربلا رفت.
یازده ساله بود که پدرش به ایران بازگشت و در در قزاقخانه با درجه سرتیپی استخدام شد. محمودخان به درجه امیرلشکری رسید و از احمد شاه قاجار لقب امیراقتدار گرفت، در کابینه سردار سپه به وزارت رسید اما مغضوب سردار سپه شد و از مناصب لشکری و کشوری کناره گرفت.
راه آهن تهران[ویرایش]
ولی انصاری در دانشکده افسری درس خواند و سپس برای تحصیل در رشته راهسازی و ساختمان به دانشکده افسری فرانسه فرستاده شد. پس از بازگشت به ایران وارد خدمت در ارتش شد. هنگام تأسیس راهآهن به آن مؤسسه منتقل شد و مدتی ریاست راهآهن جنوب با او بود. سپس به ریاست راهآهن تهران رسید.[۱]
انصاری در سال ۱۳۲۲ به اتهام طرفداری از آلمانها بازداشت شد و نزدیک به یک سال در زندان متفقین در اراک به سر برد. پس از آزادی، رئیس دفتر ستاد ارتش و از دوستان و نزدیکان رزم آرا، رئیس وقت ستاد ارتش شد. در سال ۱۳۲۹ به درجه سرتیپی ارتقاء یافت. در همان سال رزم آرا نخستوزیر شد و انصاری را در رأس راهآهن دولتی گذاشت.
وزیر راه[ویرایش]
در سال ۱۳۳۴ با احراز درجه سرلشکری در دولت حسین علاء وزیر راه شد. در دولتهای بعدی نیز که به ریاست دکتر اقبال و شریفامامی روی کار آمدند، همین سمت را حفظ کرد تا اینکه در اوخر دولت شریفامامی جای خود را به مهندس بهنیا داد و از دولت خارج شد.
برادرش سرتیپ صفرعلی انصاری رئیس انبار تسلیحات پارچین و برادر دیگرش مهندس اسماعیل انصاری نماینده مجلس شورای ملی شدند، سرهنگ نصرتالله و مهندس جمشید انصاری دیگر برادران او بودند.[۲]
پانویس[ویرایش]
- ↑ عاقلی، باقر (۱۳۸۰). شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران - جلد سوم. تهران: نگاه. ص. ۲۳۳.
- ↑ «امیر اقتدار گرفتار توطئه شد». دنیای اقتصاد (۲۵۳۹). ۵ دی ۱۳۹۰.