سیستوگرافی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سیستوگرافی
تصویر سیستوگرافی که وجود ماده حاجب در مثانه و حالب چپ (در سمت راست تصویر) را نشان می‌دهد.
ICD-987.77
OPS-301 code3-13f

در رادیولوژی و اورولوژی، سیستوگرافی (مثانه بینی) روشی است که برای مشاهده و بررسی مشکلات مثانه استفاده می‌شود.

با استفاده از کاتتر ادراری، کنتراست(ماده حاجب) رادیویی در مثانه تزریق می‌شود و تصویربرداری اشعه ایکس انجام می‌گیرد. از سیستوگرافی می‌توان برای ارزیابی سرطان مثانه، ریفلاکس وزیکویورترال، پولیپ مثانه و هیدرونفروز استفاده کرد. این روش نسبت به CT لگن به اشعه کمتری نیاز دارد، اما حساسیت و اختصاصیت آن کمتر از MRI یا CT است. برای ارزیابی مقدار ادرار باقیمانده در مثانه در بزرگسالان، بیمار ۳ مرحله ادرار کرده و تصویربرداری انجام می‌شود، که برای ارزیابی اختلال عملکرد انقباض مثانه مفید است. گاهی یک رادیوگرافی نهایی نیز از کلیه‌ها پس از اتمام مراحل مذکور برای ارزیابی رفلاکس وزیکویورترال مخفی انجام می‌گیرد. [۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "ASRT - Cystogram Information Page". American Society of Radiologic Technologists. Archived from the original on 6 December 2010. Retrieved July 1, 2010.