سلطان حسین تونی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سلطان حسین تونی
زادهقرن دوازدهم
تون
زمینه کاریخطاط
ملیتایرانی

سلطان حسین تونی از خوشنویسان قرن دوازدهم در تون دیده به جهان گشود. او شاگرد میر حسین باخرزی و از خوشنویسان مقرر بود. نستعلیق را خفی و جلی خوش می‌نوشت. از خراسان به عراق آمده و چندی در سبک خوشنویسان دستگاه فرهاد خان قهرمانلو منتظم بود.[۱][۲]

آثار[ویرایش]

از خطوط وی می‌توان به این آثار اشاره کرد:

  • یک قطعه از مرقع شاه عباس به قلم دو دانگ خوش با رقم " العبد سلطان حسین تونی "
  • یک قطعه از مرقعی به قلم سه دانگ جلی خوش با رقم "خادم با اخلاص سلطان حسین تونی"
  • یک قطعه از سید احمد مشهدی به قلم دو دانگ خوش با رقم "کتبه العبد المذنب المحتاج سلطان حسین تونی فی دارالمؤمنین تون"

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • بیانی، مهدی، احوال و آثار خوشنویسان، تهران ۱۳۶۳