سار (کاشان)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سار
تصویری از سار
تصویری از سار
تصویری از سار
اطلاعات کلی
کشور ایران
استاناصفهان
شهرستانکاشان
بخشبخش نیاسر
دهستانکوه دشت
سار بر ایران واقع شده‌است
سار
۳۴°۰۹′۲۸″شمالی ۵۱°۰۶′۱۹″شرقی / ۳۴٫۱۵۷۸۲°شمالی ۵۱٫۱۰۵۳۱°شرقی / 34.15782; 51.10531
مردم
جمعیت۳۷۰ نفر (سرشماری ۹۵)
رشد جمعیت۴
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا۱٬۷۹۹ متر[۱]
اطلاعات روستایی
کد آماری۱۷۹۹۰۳
ره‌آوردگردو - بادام - گل محمدی - عرقیجات
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۳۱[۲]
وبگاه رسمیwww.suck.ir

سار ، روستایی از توابع بخش نیاسر شهرستان کاشان در استان اصفهان است. این روستای کوهستانی و ییلاقی در ارتفاع ۱۸۰۰ متری از سطح دریا، در ۴۶ کیلومتری شمال غرب شهرستان کاشان واقع شده‌است.

جمعیت[ویرایش]

این روستا در دهستان کوه دشت قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵ جمعیت آن ۳۷۰نفر (۱۳۲خانوار) بوده‌است.[۳]

معرفی سار[ویرایش]

این روستا در منتهی‌الیه جاده از طریق راوند به سه راه برزآباد و به سمت گردنه سار قرار دارد. روستای سار از چند منطقه درب حسینیه، چالومپا، پاچنار، موچمواز، میرآب، میون ده، سرقلعه، پشت قلعه، سرکمر، گله سنگین، بامیر، همزر، لاسمپا، سلمچ، حسین‌آباد، جمال‌آباد و دشت وادقان تشکیل شده‌است.

گلاب‌گیری[ویرایش]

فصل گل و گلاب‌گیری همانند اکثر روستاهای کاشان در اردیبهشت است. اهالی گل‌های محمدی را در چاچب‌های خود جمع کرده و به کارگاه‌های گلاب‌گیری در سطح روستا می‌آورند. پس از مخلوط کردن گل‌ها با آب و جوشاندن آن، عصاره آن را در ظرف‌هایی جمع کرده و در شیشه‌هایی بسته‌بندی و برچسب زده و به بازار روانه می‌کنند.

محصولات[ویرایش]

صنایع‌دستی سار شامل قالیبافی است و فرش‌هایی با طرح کاشان در این روستا تولید می‌شود. عسل از محصولات این روستا است. محصولات کشاورزی سار شامل گردو، بادام، توت، گوجه‌سبز، زردآلو و گیلاس می‌باشد.

تأسیسات زیربنایی[ویرایش]

سد بتونی و مخزنی سار در سال ۱۳۸۰ توسط اهالی و جهاد سازندگی کاشان به منظور جمع‌آوری سیلاب‌های فصلی، ساخته شده‌است. سار ۲ قنات میرآب و درکوره - در قنات و جمال‌آباد و همزر هر کدام دارای قنات مختص خود هستند.[مبهم]

بازی‌های محلی[ویرایش]

همچنین بازی‌های محلی سار شامل پل و چفتو، آبده، هفت‌سنگ می‌باشد.

اماکن فرهنگی[ویرایش]

مرقد شاهزاده عبدالله فرزند زین العابدین در مرکز روستا قرار دارد.

تاریخ سار[ویرایش]

از نگاه عبدالرحیم ابن محمد ابراهیم ضرابی قریه سار در دوره قاجار ۹۶ خانه و ۳۰۹ نفر نفوس داشته و یک باب حمام و یک باب مسجد نیز داشته‌است[۴] از نگاه رزم آرا تاریخ‌نگار دیگر دوره قاجاریه سار sar ده منشعب از دهستان نیاسر بخش قمصر شهرستان کاشان است که در ۶۷ درجه شمال باختری و در ۱۶ کیلومتر باختر راه شوسه کاشان به قم است.[۵] سار کوهستانی سردسیر و ۶۰۰ نفر سکنه - شیعه مذهب زبان فارسی و سه رشته قنات دارد - محصولات غلات و میوه جات و شغل مردم زراعت و گله داری است. از صنایع دستی زنان می‌توان از قالیبافی نام برد. راه مالرو نیز دارد.[۵]

مزرعه همزر[ویرایش]

عبدالرحیم ابن محمد ضرابی تاریخ‌نگار عصر قاجاریه در کتاب تاریخ کاشان نوشته‌است. و رودخانه هشتم همزر است و آن چنان است که از کوه‌های مزرعه اکبر آباد که آن طرفش رودخانه وصف و شاه اسمعیل و بلوکات قم است الی دهنه رودخانه مزبوره همه رودخانه‌ها هم وصل می‌شوند و سیل بزرگی برخواسته و سراشیب از مزرعه همزر گذشته و سر به به جلگه و همواری کاشان می‌گذارد. این آب از وسط مزرعه همزر که متعلق به اهالی سار است گذشته و در انتها به قریه مشکان و نصرآباد رسیده و وارد کویر و دریای نمک می‌شود.[۶]

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «پایگاه جستجوی نامهای جغرافیایی». سازمان نقشه‌برداری کشور. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۴ اوت ۲۰۱۴.
  2. «اجرای طرح هم کد سازی تلفن ثابت». وبگاه شرکت مخابرات ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ اکتبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱ نوامبر ۲۰۱۴.
  3. «جمعیت و خانوار تا سطح آبادی براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹5». مرکز آمار ایران. دریافت‌شده در ۱۴ اوت ۲۰۱۴.
  4. ضرابی، تاریخ کاشان ص ۱۵۷
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ رزم آرا. فرهنگ جغرافیای آبادی‌ها ج ۳ ص ۱۴۶
  6. ضرابی. تاریخ کاشان ص ۶۷ و ۶۸

پیوند به بیرون[ویرایش]