آلمتوزومب
 | |
| پادتن مونوکلونال | |
|---|---|
| گونه | Whole antibody |
| منبع | Humanized (from موش صحرایی) |
| هدف | CD52 |
| داده‌های بالینی | |
| نام‌های تجاری | Campath, MabCampath, Lemtrada, others |
| AHFS/Drugs.com | monograph |
| مدلاین پلاس | a608053 |
| داده‌ها | |
| رده‌بندی داروهای بارداری |
|
| روش مصرف دارو | تزریق وریدی |
| کد ATC | |
| وضعیت قانونی | |
| وضعیت قانونی | |
| داده‌های فارماکوکینتیک | |
| نیمه‌عمر حذف | حدود ۲۸۸ ساعت |
| شناسه‌ها | |
| شمارهٔ سی‌ای‌اس | |
| دراگ‌بنک | |
| کم‌اسپایدر |
|
| UNII | |
| ChEMBL | |
| داده‌های فیزیکی و شیمیایی | |
| فرمول شیمیایی | C6468H10066N1732O2005S40 |
| جرم مولی | 145453.8 g/mol g·mol−1 |
  (این چیست؟) (صحت‌سنجی) | |
آلمتوزومب (انگلیسی: Alemtuzumab) دارویی است که برای درمان لوسمی مزمن لنفاوی و نوعِ «عودکننده-بهبودیابندهٔ» بیماری ام‌اس به‌کار می‌رود.[۱] در لوسمی مزمن لنفاوی از این دارو به‌عنوان خط اول و دوم درمان استفاده می‌شود.[۱] در ام‌اس تنها زمانی از این دارو استفاده می‌شود که درمان‌های دیگر بی‌تأثیر بوده باشند.[۱] آلمتوزومب به‌صورت تزریق وریدی تجویز می‌شود.[۱]
این دارو یک پادتن مونوکلونال که به CD52 اتصال می‌یابد که پروتئینی است که سطح لنفوسیت‌های بالغ (و نه در سطح یاخته‌های بنیادی) موجود است. با اتصال آلمتوزومب به CD52، این لنفوسیت‌ها توسط سیستم ایمنی بدن تخریب می‌شوند.
آلمتوزومب برای مصارف پزشکی در سال ۲۰۰۱ توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تأیید شد.[۱]
موارد منع مصرف[ویرایش]
آلمتوزومب در کسانی که عفونت فعال، بیماری‌های تضعیف‌کنندهٔ ایمنی (مثلاً مبتلایان به ویروس اچ‌آی‌وی) یا «نوع ۱ بیش‌حساسی» یا واکنش‌های آنافیلاکتیک با دارو دارند، ممنوع است.
عوارض جانبی[ویرایش]
برخی عوارض بسیار شایع آلمتوزومب عبارتند از:[۲]
- عفونت دستگاه فوقانی تنفسی
- عفونت ادراری
- عفونت با ویروس هرپس سیمپلکس
- لنفوپنی
- لکوپنی
- تغییر در عملکرد تیروئید
- تندتپشی
- راش‌های پوستی
- خارش
- افزایش دمای بدن
- خستگی
آلمتوزومب ممکن است از طریق سرکوب لنفوسیت تی تنظیم‌کننده یا ایجاد لنفوسیت‌های بی علیه بدن، موجب بروز بیماری خودایمنی شود.[۳][۴]
مواردی از عود/شعله‌وری بیماری ام‌اس نیز گزارش شده‌است.[۵]
مطابق اطلاعیهٔ ایمنی سازمان غذا و داروی ایالات متحده آمریکا[۶] احتمال بروز عوارض نادر اما خطرناکی همچون سکتهٔ مغزی و پارگی دیوارهٔ عروق در بیماران ام‌اس وجود دارد که بیشتر ظرف یک روز از تجویز آلمتوزومب ایجاد می‌شود. همچنین ۵ مورد از خونریزی خودبه‌خودی داخل مغزی نیز در فوریهٔ ۲۰۱۹ گزارش شد.[۷]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ "Alemtuzumab Monograph for Professionals". Drugs.com (به انگلیسی). American Society of Health-System Pharmacists. Archived from the original on 4 November 2019. Retrieved 15 July 2019.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۶ مه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰ اوت ۲۰۱۹.
- ↑ Costelloe L; Jones J; Coles A (2012). "Secondary autoimmune diseases following alemtuzumab therapy for multiple sclerosis". Expert Review of Neurotherapeutics. 12 (3): 335–341. doi:10.1586/ern.12.5. PMID 22364332.
- ↑ Aranha AA; Amer S; Reda ES; Broadley SA; Davoren PM (2013). "Autoimmune thyroid disease in the use of alemtuzumab for multiple sclerosis: a review". Endocrine Practice. 19 (5): 1–25. doi:10.4158/EP13020.RA. PMID 23757618.
- ↑ Wehrum T; Beume L-A; Stich O; Mader I; Mäurer M; Czaplinski A; Weiller C; Rauer S (2018). "Activation of disease during therapy with alemtuzumab in 3 patients with multiple sclerosis". Neurology. 90 (7): e601–e605. doi:10.1212/WNL.0000000000004950. PMID 29352101.
- ↑ https://www.fda.gov/downloads/Drugs/DrugSafety/UCM626584.pdf
- ↑ Azevedo CJ; Kutz C; Dix A; Boster A; Sanossian N; Kaplan J (2019). "Intracerebral haemorrhage during alemtuzumab administration". The Lancet. Neurology. 18 (4): 329–331. doi:10.1016/S1474-4422(19)30076-6. PMID 30777657.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Alemtuzumab». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ اوت ۲۰۱۹.
 | این یک مقالهٔ خرد پیرامون دارو یا داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |