تکای فولیکول: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ایجاد شده به‌واسطهٔ ترجمهٔ صفحهٔ «Theca of follicle»
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۲۲ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۵

تکای فولیکول
جزئیات
شناسه‌ها
لاتینtheca folliculi

تکای فولیکول (به انگلیسی: Theca of follicle) لایه ای از فولیکول های تخمدان بوده که از سلول هایی با همین نام تشکیل شده است. این سلول ها زمانی ایجاد می شوند که فولیکول در حال تبدیل شدن فولیکول های ثانویه است.

تکا به دو لایه تکای داخلی و تکای خارجی تقسیم می شود.

سلول های تکا گروهی از سلول های غدد درون ریز در تخمدان هستند که از بافت همبند اطراف فولیکول تشکیل شده اند. این سلول ها عملکردهای متنوع زیادی از جمله ترویج فولیکولوژنز و تشکیل یک فولیکول منفرد در طول تخمک‌گذاری دارند. [۱] سلول های تکا و سلول های گرانولوزا با هم استرومای تخمدان را تشکیل می دهند.

سنتز آندروژن

کمپلکس قدامی هیپوفیز و سیستم انتقالی هیپوفیزی که در آن FSH و LH آزاد می شوند.
تبدیل تستوسترون به استرادیول از طریق عمل آروماتاز.

سلول های تکا مسئول تولید آندروستندیون و به طور غیرمستقیم تولید 17β (استرادیولی که E2 نیز نامیده می شود) هستند. این سلول ها با تحریک سلول های گرانولوزای مجاور به استفاده از آنزیم آروماتاز بر روی تستسترون، به عنوان سوبسترای این نوع استرادیول، آندروستندیون را ایجاد می کنند.[۲] FSH سلول های گرانولوزا را وادار به سنتز آروماتاز می کند، آنزیمی که آندروژن های ساخته شده توسط تکای داخلی را به استرادیول تبدیل می کند.[۳]

سیگنال‌دهی

هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH) توسط نورون‌های خارج شده از هیپوتالاموس در غده هیپوفیز قدامی ترشح می شود. در اثر ترشح هورمون گنادوتروپین، گنادوتروف ها برای تولید هورمون محرک فولیکول (FSH) و هورمون لوتئینیزه کننده (LH) تحریک می شوند و در اثر تولید و ترشح FSH و LH در خون، فولیکول های تخمدانی به تولید استروژن و پروژسترون می پردازند. هورمون لوتئینیزه کننده به طور مستقیم سلول های تکا را تحریک می کند. این اندام ها با هم محور HPG (محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-گناد) را تشکیل می دهند.

در داخل تخمدان ها، گیرنده‌های جفت‌شده با پروتئین جی (GPCRs) به LH در جریان خون متصل می شوند و سیگنال از طریق عمل cAMP پیام رسان دوم و پروتئین کیناز A (PKA) به داخل سلول های تکا منتقل می شود. سپس سلول‌های تکا برای تولید تستوسترون تحریک می‌شوند و در اثر این اتفاق به صورت پاراکرین به سلول‌های گرانولوزای مجاور برای تبدیل به استرادیول ارسال می‌گردند.[۴]

اختلالات

بیش فعالی سلول های تکا باعث هیپرآندروژنیسم و کم کاری آن ها منجر به کمبود استروژن می شود. [۵] تشکیل تومورهای سلول گرانولوزا، در حالی که به ندرت اتفاق می افتد (کمتر از 5 درصد از موارد سرطان های تخمدان)، ممکن است هم سلول های گرانولوزا و هم سلول های تکا را داشته باشند. [۶] تکوما، تکثیر خوش خیم سلول های تکا است که می تواند با اختلال عملکرد هورمونی بروز کند. [۷]

سلول های تکا (به همراه سلول های گرانولوزا) جسم زرد را در طول بلوغ تخمک تشکیل می دهند. این سلول ها تنها با فولیکول های تخمدان در حال رشد در ارتباط هستند [۵] و علت اصلی ناباروری مبتنی بر غدد درون ریز به شمار می روند، زیرا بیش فعالی یا کم فعالی سلول های تکا می تواند منجر به مشکلات باروری شود.

فولیکولوژنز

تصویری از چرخه تخمدان در حیوانات

در زنان بالغ انسان، فولیکول اولیه از یک تخمک منفرد تشکیل شده که توسط لایه ای از سلول های گرانولوزا به هم مرتبط است. در مراحل اولیه چرخه تخمدان، فولیکول در حال رشد لایه ای از بافت همبند و رگ های خونی مرتبط را به به وجود می آورد. به این پوشش، تکای فولیکول می گویند.

با رشد فولیکول ثانویه ، سلول‌های گرانولوزا تکثیر می‌شوند و غشای گرانولوزوم چند لایه را تشکیل می‌دهند. در طی چند ماه، سلول‌های گرانولوزا و سلول‌های موضعی مایع آنترال (مخلوطی از هورمون‌ها، آنزیم‌ها و ضد انعقادها) ترشح می‌کنند تا تخمک در حال بلوغ را تغذیه کنند.

در فولیکول های بالغ، تکای تک لایه به دو لایه داخلی و بیرونی تمایز می یابد. تکای داخلی حاوی سلول های غده ای و بسیاری از رگ های خونی کوچک است، در حالی که تکای خارجی از بافت همبند متراکم و رگ های خونی بزرگتر تشکیل شده است.

جستارهای وابسته

منابع

  1. Young, J. M.; McNeilly, A. S. (2010). "Theca: the forgotten cell of the ovarian follicle". Reproduction. 140 (4): 489–504. doi:10.1530/REP-10-0094. PMID 20628033.
  2. Hall, John E. (John Edward), 1946- (2015-05-20). Guyton and Hall textbook of medical physiology (13th ed.). Philadelphia, PA. p. 1042. ISBN 9781455770052. OCLC 900869748.{{cite book}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  3. Hall, John E. (John Edward), 1946- (2015-05-20). Guyton and Hall textbook of medical physiology (13th ed.). Philadelphia, PA. p. 1044. ISBN 9781455770052. OCLC 900869748.{{cite book}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  4. Medical physiology. Boron, Walter F.,, Boulpaep, Emile L. (Third ed.). Philadelphia, PA. 2016-03-29. ISBN 978-1-4557-3328-6. OCLC 951680737.{{cite book}}: نگهداری CS1: سایر موارد (link)
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ Magoffin, Denis A. (2005). "Ovarian theca cell". The International Journal of Biochemistry & Cell Biology. 37 (7): 1344–9. doi:10.1016/j.biocel.2005.01.016. PMID 15833266.
  6. Kottarathil, Vijaykumar Dehannathparambil; Antony, Michelle Aline; Nair, Indu R.; Pavithran, Keechilat (2013). "Recent Advances in Granulosa Cell Tumor Ovary: A Review". Indian Journal of Surgical Oncology. 4 (1): 37–47. doi:10.1007/s13193-012-0201-z. PMC 3578540. PMID 24426698.
  7. Burandt, Eike; Young, Robert H. (August 2014). "Thecoma of the ovary: a report of 70 cases emphasizing aspects of its histopathology different from those often portrayed and its differential diagnosis". The American Journal of Surgical Pathology. 38 (8): 1023–1032. doi:10.1097/PAS.0000000000000252. ISSN 1532-0979. PMID 25025365.

لینک های خارجی