تولدگرایی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
گسترش
خط ۱۳: خط ۱۳:


== انگیزه‌ها ==
== انگیزه‌ها ==
=== قصد بچه دار شدن ===
{{بیشتر|عامل‌های باروری (جمعیت‌شناسی)}}
تمایل به بچه دار شدن یک [[عامل‌های باروری (جمعیت‌شناسی)|عامل باروری]] بسیار مهم است، اما افراد بدون فرزندی که قصد دارند بلافاصله یا در عرض دو یا سه سال بچه دار شوند، معمولاً نسبت به کسانی که قصد دارند در دراز مدت بچه دار شوند، در فرزندآوری موفق تر هستند.<ref name=balbo2013>{{cite journal|title=Fertility in Advanced Societies: A Review of Research|author1=Nicoletta Balbo |author2=Francesco C. Billari |author3=Melinda Mills |journal=European Journal of Population|year=2013|volume=29|issue=1|pages=1–38|doi=10.1007/s10680-012-9277-y|pmc=3576563 |pmid=23440941}}</ref>
عوامل تعیین‌کننده زیادی برای قصد بچه دار شدن وجود دارد، از جمله:
* ترجیح مادر به اندازه خانواده، که بر روی فرزندان از کودکی تا اوایل بزرگسالی تأثیر می‌گذارد.<ref name="AxinnClarkberg1994">{{cite journal|last1=Axinn|first1=William G.|last2=Clarkberg|first2=Marin E.|last3=Thornton|first3=Arland|title=Family Influences on Family Size Preferences|journal=Demography|volume=31|issue=1|year=1994|pages=65–79|issn=0070-3370|doi=10.2307/2061908|jstor=2061908|pmid=8005343|doi-access=free}}</ref> به همین ترتیب، [[خانواده]] بر مقاصد باروری تأثیر می‌گذارد، با افزایش تعداد برادرزاده‌ها و خواهرزاده‌ها، تعداد ترجیحی فرزندان را افزایش می‌دهد.<ref name=balbo2013/>
* فشار اجتماعی از جانب خویشاوندان و دوستان برای داشتن فرزند دیگر.<ref name=balbo2013/>
* حمایت اجتماعی. با این حال، یک مطالعه از [[آلمان غربی]] به این نتیجه رسیده‌است که هم مردانی که اصلاً حمایت نمی‌شوند و هم مردانی که از افراد مختلف حمایت می‌شوند، احتمال کمتری برای داشتن فرزند دیگری دارند که احتمالاً مربوط به وجود مشکلات هم پایه است.<ref name=balbo2013/>
* خوشبختی، افراد شاد تمایل به بچه‌های بیشتری دارند.<ref name=balbo2013/>
* وضعیت مسکن امن.<ref>{{cite journal|author=Vignoli, Daniele and Rinesi, Francesca and Mussino, Eleonora|title=A home to plan the first child? Fertility intentions and housing conditions in Italy|journal=Population, Space and Place|volume=19|pages=60–71|year=2013|doi=10.1002/psp.1716|url=http://www.ds.unifi.it/ricerca/pubblicazioni/working_papers/2011/wp2011_04.pdf}}</ref>

=== پروناتالیسم در سیاست ===
=== پروناتالیسم در سیاست ===
برخی از منطقه‌ها سیاست‌های تولدگرایی را برای جلوگیری از کاهش جمعیت یا افزایش رشد جمعیت اتخاذ می‌کنند. اولین نمونه شناخته شده سیاست طرفدار ناتالیسم، قانون ازدواج [[امپراتور آگوستوس]] است که هدف آن تشویق رشد جمعیت در امپراتوری روم بود.<ref>{{Literatur |Autor=J. Balsdon |Titel=Roman Women. Their history and habits. |Ort=London |Datum=1962 |Seiten=75-77}}</ref> امپراتور [[کنستانتین کبیر]] در قرن چهارم میلادی نیز همین هدف را دنبال می‌کرد.<ref>{{Literatur |Autor=J. T. Noonan |Titel=Empfängnisverhütung. Geschichte ihrer Beurteilung in der katholischen Theologie und im kanonischen Recht (aus d. Engl.) |Ort=Mainz |Datum=1969}}</ref> او کمک هزینه اولاد را برای والدین فقیر ارائه کرد و حق سنتی پدر رومی برای کشتن کودکان ناخواسته را لغو کرد. پدران کلیسا [[آگوستین]] و [[جروم]] نه تنها سقط جنین را محکوم کردند، بلکه پیشگیری از بارداری را نیز محکوم کردند، که به عنوان «سقط جنین» طبقه‌بندی شد.<ref>{{Literatur |Autor=Marcel Reinhard, André Armengaud, Jacques Dupâquier |Titel=Histoire générale de la population mondiale |Ort=Paris |Datum=1968}}</ref> با این وجود، هم پیشگیری و هم سقط جنین در اروپای قرون وسطی رواج داشتند. کاربرد این دو تنها در اوایل دوره مدرن تغییر کرد، زمانی که افزایش جمعیت در اروپا به هدف سیاست دولت تبدیل شد. در این زمان سقط جنین و حتی گسترش دانش در مورد پیشگیری از بارداری جرم انگاری شد. در نتیجه این سیاست‌ها، جمعیت سفیدپوست اروپا و آمریکا در طول صد سال، از سال ۱۷۵۰ تا ۱۸۵۰، بیش از دو برابر شد، در حالی که جمعیت آفریقا در این دوره راکد مانده بود.<ref>{{Literatur |Autor=Martha Mamozai |Titel=Schwarze Frau, weiße Herrin |Verlag=Rowohlt |Datum=1982}}</ref> در آفریقا قبل از اینکه طب غربی مرگ و میر را کاهش دهد، کار میسیونرهای مسیحی و تقاضای حاکمان استعماری برای تأمین کارگران، جایگزین روش‌های پیشین کنترل تولد و باعث رشد جمعیت در آفریقا شده بود.<ref>Mireille Le Maguet: ''L’Alliance Nationale contre la dépopulation, 1896–1987. Un siècle de natalisme français.'' Dissertation. Université de Versailles-Saint-Quentin-en-Yvelines 1997.</ref>
برخی از منطقه‌ها سیاست‌های تولدگرایی را برای جلوگیری از کاهش جمعیت یا افزایش رشد جمعیت اتخاذ می‌کنند. اولین نمونه شناخته شده سیاست طرفدار ناتالیسم، قانون ازدواج [[امپراتور آگوستوس]] است که هدف آن تشویق رشد جمعیت در امپراتوری روم بود.<ref>{{Literatur |Autor=J. Balsdon |Titel=Roman Women. Their history and habits. |Ort=London |Datum=1962 |Seiten=75-77}}</ref> امپراتور [[کنستانتین کبیر]] در قرن چهارم میلادی نیز همین هدف را دنبال می‌کرد.<ref>{{Literatur |Autor=J. T. Noonan |Titel=Empfängnisverhütung. Geschichte ihrer Beurteilung in der katholischen Theologie und im kanonischen Recht (aus d. Engl.) |Ort=Mainz |Datum=1969}}</ref> او کمک هزینه اولاد را برای والدین فقیر ارائه کرد و حق سنتی پدر رومی برای کشتن کودکان ناخواسته را لغو کرد. پدران کلیسا [[آگوستین]] و [[جروم]] نه تنها سقط جنین را محکوم کردند، بلکه پیشگیری از بارداری را نیز محکوم کردند، که به عنوان «سقط جنین» طبقه‌بندی شد.<ref>{{Literatur |Autor=Marcel Reinhard, André Armengaud, Jacques Dupâquier |Titel=Histoire générale de la population mondiale |Ort=Paris |Datum=1968}}</ref> با این وجود، هم پیشگیری و هم سقط جنین در اروپای قرون وسطی رواج داشتند. کاربرد این دو تنها در اوایل دوره مدرن تغییر کرد، زمانی که افزایش جمعیت در اروپا به هدف سیاست دولت تبدیل شد. در این زمان سقط جنین و حتی گسترش دانش در مورد پیشگیری از بارداری جرم انگاری شد. در نتیجه این سیاست‌ها، جمعیت سفیدپوست اروپا و آمریکا در طول صد سال، از سال ۱۷۵۰ تا ۱۸۵۰، بیش از دو برابر شد، در حالی که جمعیت آفریقا در این دوره راکد مانده بود.<ref>{{Literatur |Autor=Martha Mamozai |Titel=Schwarze Frau, weiße Herrin |Verlag=Rowohlt |Datum=1982}}</ref> در آفریقا قبل از اینکه طب غربی مرگ و میر را کاهش دهد، کار میسیونرهای مسیحی و تقاضای حاکمان استعماری برای تأمین کارگران، جایگزین روش‌های پیشین کنترل تولد و باعث رشد جمعیت در آفریقا شده بود.<ref>Mireille Le Maguet: ''L’Alliance Nationale contre la dépopulation, 1896–1987. Un siècle de natalisme français.'' Dissertation. Université de Versailles-Saint-Quentin-en-Yvelines 1997.</ref>
خط ۱۹: خط ۲۹:


=== دین ===
=== دین ===
* {{اصلی|دین و باروری}}
{{اصلی|دین و باروری}}
[[هرویگ بیرگ]] دانشمند جمعیت‌شناس آلمانی گزارش می‌کند که تقریباً همه ادیان جهان نگرش تولدگرایی دارند.<ref dir="ltr">{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=Herwig|نام=Birg|پیوند نویسنده=|کتاب=Die Weltbevölkerung|ترجمه=|سال=2004|ناشر=Beck C. H.|شهر=|ص=117|شابک= 978-3406519192}}</ref> این موضوع را می‌توان با این واقعیت توضیح داد که جریان‌های مذهبی که دستورالعمل آنان نسبت به تولید مثل انسان بی‌تفاوت یا حتی خصمانه است، فرزندان کمتری نسبت به پیروان ادیان ترویج‌دهنده تولد دارند و همچنین به سختی برای خانواده‌های دارای فرزند جذابیت دارند. از آنجایی که جامعه‌پذیری مذهبی از دوران کودکی آغاز می‌شود و ثابت شده‌است که کودکان یک جامعه مذهبی حتی در بزرگسالی نیز همان ایمان خود را حفظ می‌کنند، جریان‌های مذهبی تولدگرا تنها به دلایل جمعیت‌شناختی به‌طور مستمر قوی‌تر خواهند شد.<ref dir="ltr">Michael Blume, Carsten Ramsel, Sven Graupner: ''Religiosität als demographischer Faktor – Ein unterschätzter Zusammenhang?'' In: ''Marburg Journal of Religion.'' Vol. 11, Nr. 1, Juni 2006, S. 17f.</ref> از سوی دیگر، ادیانی که ضد تولد هستند - مانند [[شاکریسم]] - به‌طور طبیعی در معرض خطر انقراض می‌گیرند.<ref dir="ltr">''The Last Ones Standing.'' In: ''The Boston Globe.'' 23. Juli 2006. [http://www.boston.com/news/globe/magazine/articles/2006/07/23/the_last_ones_standing/?page=full (boston.com)]</ref>
[[هرویگ بیرگ]] دانشمند جمعیت‌شناس آلمانی گزارش می‌کند که تقریباً همه ادیان جهان نگرش تولدگرایی دارند.<ref dir="ltr">{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=Herwig|نام=Birg|پیوند نویسنده=|کتاب=Die Weltbevölkerung|ترجمه=|سال=2004|ناشر=Beck C. H.|شهر=|ص=117|شابک= 978-3406519192}}</ref> این موضوع را می‌توان با این واقعیت توضیح داد که جریان‌های مذهبی که دستورالعمل آنان نسبت به تولید مثل انسان بی‌تفاوت یا حتی خصمانه است، فرزندان کمتری نسبت به پیروان ادیان ترویج‌دهنده تولد دارند و همچنین به سختی برای خانواده‌های دارای فرزند جذابیت دارند. از آنجایی که جامعه‌پذیری مذهبی از دوران کودکی آغاز می‌شود و ثابت شده‌است که کودکان یک جامعه مذهبی حتی در بزرگسالی نیز همان ایمان خود را حفظ می‌کنند، جریان‌های مذهبی تولدگرا تنها به دلایل جمعیت‌شناختی به‌طور مستمر قوی‌تر خواهند شد.<ref dir="ltr">Michael Blume, Carsten Ramsel, Sven Graupner: ''Religiosität als demographischer Faktor – Ein unterschätzter Zusammenhang?'' In: ''Marburg Journal of Religion.'' Vol. 11, Nr. 1, Juni 2006, S. 17f.</ref> از سوی دیگر، ادیانی که ضد تولد هستند - مانند [[شاکریسم]] - به‌طور طبیعی در معرض خطر انقراض می‌گیرند.<ref dir="ltr">''The Last Ones Standing.'' In: ''The Boston Globe.'' 23. Juli 2006. [http://www.boston.com/news/globe/magazine/articles/2006/07/23/the_last_ones_standing/?page=full (boston.com)]</ref>


نسخهٔ ‏۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۴۲

تولدگرایی یا ناتالیسم (انگلیسی: Natalism) یا پروناتالیسم (انگلیسی: pronatalism) نوعی باور و ایدئولوژی است که تولید مثل انسان را به عنوان هدف مهم انسان بودن ترویج می‌کند.[۱] اصطلاح ناتالیسم از صفت لاتین ناتالیس (nātālis) به معنای «تولد» گرفته شده‌است. تولدگرایی بارداری و والد شدن را به دلایل اجتماعی و برای تضمین تداوم بشریت ترویج می‌کند. ناتالیسم در سیاست‌گذاری عمومی معمولاً به دنبال ایجاد انگیزه‌های مالی و اجتماعی برای جمعیت‌ها برای تولید مثل است، مانند ارائه مشوق‌های مالیاتی که به داشتن و حمایت از کودکان پاداش می‌دهد. تفسیرهای سخت‌گیرانه از ناتالیسم ممکن است به دنبال محدود کردن دسترسی به سقط جنین و پیشگیری از بارداری باشد. متضاد تولدگرایی تولدستیزی است.

انگیزه‌ها

قصد بچه دار شدن

اطلاعات بیشتر: عامل‌های باروری (جمعیت‌شناسی)

تمایل به بچه دار شدن یک عامل باروری بسیار مهم است، اما افراد بدون فرزندی که قصد دارند بلافاصله یا در عرض دو یا سه سال بچه دار شوند، معمولاً نسبت به کسانی که قصد دارند در دراز مدت بچه دار شوند، در فرزندآوری موفق تر هستند.[۲] عوامل تعیین‌کننده زیادی برای قصد بچه دار شدن وجود دارد، از جمله:

  • ترجیح مادر به اندازه خانواده، که بر روی فرزندان از کودکی تا اوایل بزرگسالی تأثیر می‌گذارد.[۳] به همین ترتیب، خانواده بر مقاصد باروری تأثیر می‌گذارد، با افزایش تعداد برادرزاده‌ها و خواهرزاده‌ها، تعداد ترجیحی فرزندان را افزایش می‌دهد.[۲]
  • فشار اجتماعی از جانب خویشاوندان و دوستان برای داشتن فرزند دیگر.[۲]
  • حمایت اجتماعی. با این حال، یک مطالعه از آلمان غربی به این نتیجه رسیده‌است که هم مردانی که اصلاً حمایت نمی‌شوند و هم مردانی که از افراد مختلف حمایت می‌شوند، احتمال کمتری برای داشتن فرزند دیگری دارند که احتمالاً مربوط به وجود مشکلات هم پایه است.[۲]
  • خوشبختی، افراد شاد تمایل به بچه‌های بیشتری دارند.[۲]
  • وضعیت مسکن امن.[۴]

پروناتالیسم در سیاست

برخی از منطقه‌ها سیاست‌های تولدگرایی را برای جلوگیری از کاهش جمعیت یا افزایش رشد جمعیت اتخاذ می‌کنند. اولین نمونه شناخته شده سیاست طرفدار ناتالیسم، قانون ازدواج امپراتور آگوستوس است که هدف آن تشویق رشد جمعیت در امپراتوری روم بود.[۵] امپراتور کنستانتین کبیر در قرن چهارم میلادی نیز همین هدف را دنبال می‌کرد.[۶] او کمک هزینه اولاد را برای والدین فقیر ارائه کرد و حق سنتی پدر رومی برای کشتن کودکان ناخواسته را لغو کرد. پدران کلیسا آگوستین و جروم نه تنها سقط جنین را محکوم کردند، بلکه پیشگیری از بارداری را نیز محکوم کردند، که به عنوان «سقط جنین» طبقه‌بندی شد.[۷] با این وجود، هم پیشگیری و هم سقط جنین در اروپای قرون وسطی رواج داشتند. کاربرد این دو تنها در اوایل دوره مدرن تغییر کرد، زمانی که افزایش جمعیت در اروپا به هدف سیاست دولت تبدیل شد. در این زمان سقط جنین و حتی گسترش دانش در مورد پیشگیری از بارداری جرم انگاری شد. در نتیجه این سیاست‌ها، جمعیت سفیدپوست اروپا و آمریکا در طول صد سال، از سال ۱۷۵۰ تا ۱۸۵۰، بیش از دو برابر شد، در حالی که جمعیت آفریقا در این دوره راکد مانده بود.[۸] در آفریقا قبل از اینکه طب غربی مرگ و میر را کاهش دهد، کار میسیونرهای مسیحی و تقاضای حاکمان استعماری برای تأمین کارگران، جایگزین روش‌های پیشین کنترل تولد و باعث رشد جمعیت در آفریقا شده بود.[۹]

در یک سوم پایانی قرن نوزدهم، جمعیت آلمان و بریتانیا به سرعت رشد کرد، در حالی که در فرانسه جمعیت راکد بود. در پایان قرن نوزدهم «جنبش تولدگرایی» در فرانسه به وجود آمد و سازمان «اتحاد ملی برای کاهش جمعیت» که علیه کاهش جمعیت بود در سال ۱۸۹۶ در این کشور تأسیس شد.[۱۰] فعال‌ترین تبلیغ‌نویس آن «فرناند بوورات» (۱۸۸۵–۱۹۶۲)، وارث یک تاجر ثروتمند پاریسی بود که در سال ۱۹۱۴ به عنوان دبیرکل اتحاد ملی در مقابل کاهش جمعیت منصوب شد.[۱۱] در سال ۱۹۱۳ کتاب «Patriotisme et Paternité» (کتابی که تقریباً به «شور و پدری میهنی ترجمه می‌شود») را منتشر کرد که در آن او در صفحه عنوان‌ها اشاره کرد که نرخ زاد و ولد آلمان بسیار بالاتر از فرانسه است.[۱۲] در نتیجه، آلمان قادر خواهد بود تا سربازان بیشتری را برای مدت طولانی به میدان بفرستد. «انتقام» مورد انتظار، یعنی بازپس‌گیری مناطق واگذار شده به آلمان پس از جنگ فرانسه و پروس ۱۸۷۱، بدون افزایش نرخ زاد و ولد، راه درازی خواهد بود. پس از آن بوورات به عضویت «شورای عالی تولد»، هیئت مشاوره ایالتی برای ترویج تولد، درآمد. تحت تأثیر تعداد وحشتناک قربانیان در جنگ جهانی اول و تحت تأثیر جنبش تولدگرایی، قانونی در سال ۱۹۲۰ تصویب شد که تکمیل کننده و در برخی موارد تشدید کننده مقررات مربوط به مجازات سقط جنین قوانین قدیمی تر بود. این حکم برای دست داشتن در سقط جنین از شش ماه تا سه سال زندان پیش‌بینی کرده بود. اقداماتی که در آن زمان برای تشویق ولادت انجام شد، مهم‌تر و مؤثرتر از مقررات کیفری بود.[۱۳]- در سال ۱۹۲۰ مدال خانواده فرانسه - در جریان سیاست تولدگرایی ایجاد و اهدا شد. در دوران نازی‌ها در آلمان یک سیاست کاملاً طرفدار تولدگرایی دنبال شد.

دین

مقالهٔ اصلی: دین و باروری

هرویگ بیرگ دانشمند جمعیت‌شناس آلمانی گزارش می‌کند که تقریباً همه ادیان جهان نگرش تولدگرایی دارند.[۱۴] این موضوع را می‌توان با این واقعیت توضیح داد که جریان‌های مذهبی که دستورالعمل آنان نسبت به تولید مثل انسان بی‌تفاوت یا حتی خصمانه است، فرزندان کمتری نسبت به پیروان ادیان ترویج‌دهنده تولد دارند و همچنین به سختی برای خانواده‌های دارای فرزند جذابیت دارند. از آنجایی که جامعه‌پذیری مذهبی از دوران کودکی آغاز می‌شود و ثابت شده‌است که کودکان یک جامعه مذهبی حتی در بزرگسالی نیز همان ایمان خود را حفظ می‌کنند، جریان‌های مذهبی تولدگرا تنها به دلایل جمعیت‌شناختی به‌طور مستمر قوی‌تر خواهند شد.[۱۵] از سوی دیگر، ادیانی که ضد تولد هستند - مانند شاکریسم - به‌طور طبیعی در معرض خطر انقراض می‌گیرند.[۱۶]

بسیاری از ادیان تولید مثل را تشویق می‌کنند و دینداری در پیروان آنان با نرخ باروری بالاتر گره خورده‌است.[۱۷] یهودیت،[۱۸] اسلام، و شاخه‌های اصلی مسیحیت، از جمله کلیسای عیسی مسیح قدیسان آخرالزمان[۱۹] و کلیسای کاتولیک[۲۰][۲۱][۲۲] تولید مثل را تشویق می‌کند. در سال ۱۹۷۹ یک مقاله تحقیقاتی نشان داد که مردم آمیش به‌طور متوسط ۶٫۸ فرزند در هر خانواده دارند.[۲۳] جنبشی در میان پروتستان‌های محافظه‌کار، که به جنبش کویورفول معروف است، از خانواده‌های پرجمعیت حمایت می‌کند و کودکان را نعمتی از جانب خداوند می‌داند.[۲۴][۲۵][۲۶]

جستارهای وابسته

منابع

  1. ↑ Compare: McKeown, John (2014). "1: Natalism: A Popular Use of the Bible". God's Babies: Natalism and Bible Interpretation in Modern America. Cambridge: Open Books. p. 2. ISBN 978-1-78374-052-9. Retrieved 2018-12-08. Natalism is an ideology that advocates a high birth rate within a community.[...] The central message is that parents should have additional children.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ Nicoletta Balbo; Francesco C. Billari; Melinda Mills (2013). "Fertility in Advanced Societies: A Review of Research". European Journal of Population. 29 (1): 1–38. doi:10.1007/s10680-012-9277-y. PMC 3576563. PMID 23440941.
  3. ↑ Axinn, William G.; Clarkberg, Marin E.; Thornton, Arland (1994). "Family Influences on Family Size Preferences". Demography. 31 (1): 65–79. doi:10.2307/2061908. ISSN 0070-3370. JSTOR 2061908. PMID 8005343.
  4. ↑ Vignoli, Daniele and Rinesi, Francesca and Mussino, Eleonora (2013). "A home to plan the first child? Fertility intentions and housing conditions in Italy" (PDF). Population, Space and Place. 19: 60–71. doi:10.1002/psp.1716.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  5. ↑ J. Balsdon: Roman Women. Their history and habits.. London, p. 75-77.
  6. ↑ J. T. Noonan: Empfängnisverhütung. Geschichte ihrer Beurteilung in der katholischen Theologie und im kanonischen Recht (aus d. Engl.). Mainz.
  7. ↑ Marcel Reinhard, André Armengaud, Jacques Dupâquier: Histoire générale de la population mondiale. Paris.
  8. ↑ Martha Mamozai: Schwarze Frau, weiße Herrin. Rowohlt.
  9. ↑ Mireille Le Maguet: L’Alliance Nationale contre la dépopulation, 1896–1987. Un siècle de natalisme français. Dissertation. Université de Versailles-Saint-Quentin-en-Yvelines 1997.
  10. ↑ Mireille Le Maguet: L’Alliance Nationale contre la dépopulation, 1896–1987. Un siècle de natalisme français. Dissertation. Université de Versailles-Saint-Quentin-en-Yvelines 1997.
  11. ↑ Fabrice Cahen: Gouverner les mœurs. Lutter contre l’avortement illégal. La lutte contre l’avortement en France, 1890–1950. Ined éditions, Paris 2016, ISBN 978-2-7332-1062-8, S. 196.
  12. ↑ Fernand Boverat: Patriotisme et paternité. Grasset, Paris 1913, Titelblatt.
  13. ↑ Françoise Thébaud: Le mouvement nataliste dans la France de l'entre-deux-guerres. L’Alliance nationale pour l’accroissement de la population française. In: Revue d’histoire moderne et contemporaine. ISSN 0048-8003, Jg. 32, 1985, S. 276–301.
  14. ↑ Herwig، Birg (۲۰۰۴). Die Weltbevölkerung. Beck C. H. ص. ۱۱۷. شابک ۹۷۸-۳۴۰۶۵۱۹۱۹۲.
  15. ↑ Michael Blume, Carsten Ramsel, Sven Graupner: Religiosität als demographischer Faktor – Ein unterschätzter Zusammenhang? In: Marburg Journal of Religion. Vol. 11, Nr. 1, Juni 2006, S. 17f.
  16. ↑ The Last Ones Standing. In: The Boston Globe. 23. Juli 2006. (boston.com)
  17. ↑ "Do Muslims Have More Children Than Other Women in Western Europe? – Population Reference Bureau" (به انگلیسی). Retrieved 2021-01-15.
  18. ↑ "Mishnah Yevamot 6;6". Sefaria. Retrieved 2019-06-20.
  19. ↑ First Presidency and Council of the Twelve Apostles (September 23, 1995), "Gospel Topics – The Family: A Proclamation to the World", LDS.org, LDS Church, retrieved 2013-12-11. See also: The Family: A Proclamation to the World
  20. ↑ Pope Paul VI (1968-07-25). "Humanae Vitae: Encyclical on the Regulation of Birth". واتیکان: Libreria Editrice Vaticana. Retrieved 2008-11-12.
  21. ↑ Pope Pius XI (1930-12-31). "Casti Connubii: Encyclical on Christian Marriage". واتیکان: Libreria Editrice Vaticana. Retrieved 2008-11-12.
  22. ↑ Pope John Paul II (1981-11-22). "Apostolic Exhortation Familiaris Consortio: On the Role of the Christian Family in the Modern World". واتیکان: Libreria Editrice Vaticana. Retrieved 2008-11-12.
  23. ↑ Ericksen, Julia A; Ericksen, Eugene P; Hostetler, John A; Huntington, Gertrude E (July 1979). "Fertility Patterns and Trends among the Old Order Amish". Population Studies. 33 (2): 255–76. doi:10.2307/2173531. ISSN 0032-4728. JSTOR 2173531. OCLC 39648293. PMID 11630609.
  24. ↑ Hess, Rick and Jan (1990). A Full Quiver: Family Planning and the Lordship of Christ. Brentwood, TN: Hyatt Publishers. ISBN 0-943497-83-3.
  25. ↑ Dennis Rainey (2002). "The Value of Children (11 July 2002 FamilyLife Today Radio Broadcast)". FamilyLife Today. Archived from the original (Transcript of radio broadcast) on October 1, 2005. Retrieved 2006-09-30.
  26. ↑ Campbell, Nancy (2003). Be Fruitful and Multiply: What the Bible Says about Having Children. San Antonio: Vision Forum. ISBN 0-9724173-5-4.
آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد جامعه‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=تولدگرایی&oldid=36425844»