یاسمین سینایی

یاسمین سینایی
زادهٔ	۱۳۴۸ اردستان، ایران
ملیت	ایرانی
شناخته‌شده برای	گروه آموزشی موزه‌ای در چمدان
کارهای برجسته	نمایشگاه‌های «عاشقانه»، «فرشتگان»
سبک	تکنیک خمیر کاغذ
والدین	خسرو سینایی گیزلا وارگا سینایی

یاسمین سینایی (زاده ۱۳۴۸) هنرمند و مجسمه‌ساز ایرانی است.

او ۱۰ نمایشگاه انفرادی در ایران، قطر و دبی داده و در ۵۰ نمایشگاه گروهی شرکت کرده‌است. از جمله نمایشگاه‌هایش می‌توان به نمایشگاه مجسمه‌های «عاشقانه» در فرهنگسرای نیاوران (۱۳۸۷) و «فرشتگان» در نگارخانه سیلک (۱۳۸۶) اشاره کرد. او بیشتر از تکنیک خمیر کاغذ استفاده می‌کند.

یاسمین سینایی زاده سال ۱۳۴۸ در خانواده‌ای هنرمند است. مادرش گیزلا وارگا سینایی نقاش است و پدرش خسرو سینایی کارگردان. او در رشته گرافیک تحصیل کرده‌است ولی در ۱۰ سال اخیر بیشتر در رشته مجسمه‌سازی کار می‌کند. همچنین ۱۵ سال است که نقاشی تدریس می‌کند.

او هم‌اکنون مدیر گروه آموزشی موزه‌ای در چمدان می‌باشد، این گروه را با هدف اشاعه فرهنگ صحیح آموزش هنری دایر نموده‌است.

نمایشگاه‌ها

• «عاشقانه» در فرهنگسرای نیاوران (۱۳۸۷): سینایی در این نمایشگاه به زنان عاشق در تاریخ و اساطیر پرداخت. این پیکره‌ها نیم‌تنه یا فیگورهای بزرگی هستند که گاه در محراب یا در تابوت قرار داده شده‌اند و همراه با انار، پرنده، گل شمعدانی، شمع‌های سیاه، شعرهایی از فروغ فرخزاد یا احمد شاملو آورده شدند و فضای نمایشگاه نورپردازی ویژه‌ای داشت. سینایی یک سال روی این پروژه کار کرده‌است.
  خود دربارهٔ این نمایشگاه نوشته‌است:

  به دنبال زنان عاشق تاریخ به راه افتادم آنها را در کتاب‌ها جستم داستان آنها را از دیگران پرسیدم و از زبان دوست و غریبه شنیدم، در راه داستان این زنان مرا با خود برد رابعه (نخستین شاعر زن عرب) را فهمیدم و شیرین را تحسین کردم در اشعار عاشقانه به دنبال تصاویر زیبا گشتم زنان عاشق گم نام بسیاری را نیز یافتم زنان عاشق را دنبال کردم و رد آنها را در میان اساطیر خدایان باستان پیدا کردم زنانی را یافتم که جانشان را در راه عشق گذاشتند و عاشقانی که جان دیگران را در راه عشق گرفتند آبسال سوخت و زلیخا ترد شد افلیا غرق شد و پاکی او با گلهای سپید یکسان شد.
  آفرودیت عشق به آدونیس را هر بهار با شکفتن گلی سرخ رنگ به یادمان می‌آورد در سفرم به دنبال زنان عاشق، زنان عاشق مشهور زیادی را شناختم و داستان زنانی بی‌نام و نشان بیشتری را یافتم حاصل این سفر نه تصویر زیبا بود و نه رنگ نه شعر و نه داستان آنچه برایم باقی ماند تنها یک احساس بود تنها عشق بود.

• «فرشتگان» در نگارخانه سیلک (۱۳۸۶): این نمایشگاه شامل مجسمه‌های یاسمین سینایی و عکس‌های علی زارع بود. ایده این نمایشگاه از نمایشگاه قبلی یاسمین در یک کلیسا آمده بود که مجسمه‌هایی از فرشتگان غمگین و سیاه پوش به نمایش گذاشته بود.
  آن‌ها در معرفی نمایشگاه نوشته بودند:

  چند سالی است فرشتگان درونم را در قفس محبوس کرده‌ام. آنها را به سوگ نشانده‌ام و بال پروازشان را با میخ‌هایی بزرگ بر دیواری سخت کوبیده‌ام. زمزمه کنان آواز سکوتشان را در گوشم خواندند و من با آنها هم آواز شدم. فرشتگان در سوگند، وقت آن است که درب قفس را بگشایم. وقت آن است که با سفیدی رنگ، مرهمی بگذارم بر بال‌های زخمی‌شان و با آواز، پروازشان را بدرقه کنم

• نمایشگاه گروهی آثار هنرمندان تجسمی ایرانی در کشور پرتغال (۱۳۸۴)

منابع

• روزبه، اردوان (۱ مرداد ۱۳۸۶). «فرشته‌هایی از جنس آدم». رادیو زمانه. بایگانی‌شده از اصلی در ۸ سپتامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۴ سپتامبر ۲۰۰۸.
• صحرائی، شوکا (۲۰۰۸/۰۸/۲۰). «زنان جاودانه عشق». وبگاه جدید آنلاین. دریافت‌شده در ۱۴ سپتامبر ۲۰۰۸.
• «برپایی نمایشگاه مجسمه‌های «عاشقانه» در نیاوران». وبگاه رسمی روزنامه سرمایه، شماره ۸۰۷. ۲۳ مرداد، ۱۳۸۷. دریافت‌شده در ۱۴ سپتامبر ۲۰۰۸.
• «مجسمه‌های عاشق در فرهنگسرای نیاوران». وبگاه همشهری آنلاین. ۲۴ شهریور ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ اوت ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۴ سپتامبر ۲۰۰۸.
• «مخاطبان پرتغالی انتظار دیدن چنین آثاری را از ایرانیان نداشتند». وبگاه کارگاه. ۹ مهرماه ۱۳۸۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ نوامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۴ سپتامبر ۲۰۰۸.
• «جشنواره تابستانی کودکان و نوجوانان در حیاط فرهنگسرای نیاوران، گروه موزه‌ای در چمدان». وبگاه آفتاب یزد. ۲۱ خرداد، ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از اصلی در 9 دسامبر 2018.

پیوند به بیرون

• وبگاه رسمی یاسمین سینایی بایگانی‌شده در ۵ نوامبر ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine
• وبگاه رسمی گروه موزه‌ای در چمدان با مدیریت یاسمین سینایی