موسیقی ارمنی

ارمنستان در کوهستان قفقاز قرار دارد و موسیقی ان نیز آمیزه‌ای از موسیقی سنتی مردمی، موسیقی پاپ ملایم و آوازه‌خوانی مسیحی است.

برجسته‌ترین نمونه موسیقی سنتی مردمی ارمنستان دودوک‌نوازی جیوان گاسپاریان است. بخشی از مهاجران ارمنی در جهان سنت‌های موسیقایی خود را نگه داشته‌اند به‌ویژه مهاجرنشین ارمنی فرزنو در کالیفرنیای آمریکا.

موسیقی مسیحی

سرودخوانی ارمنی که در یکی از هشت الحان ارمنی خوانده می‌شود رایج‌ترین گونه از موسیقی مذهبی ارمنی است. این سرودها در خط خاز نوشته می شود که یک گونه نت‌نویسی بومی موسیقی ارمنی است.

بسیاری از این سرودها منشأی باستانی دارند و به دوران پیش از مسیحیت بر می‌گردد ولی برخی از آن‌ها جدیدتر است از جمله سرودهای ساخته مسروپ ماشتوتس، ابداع‌کننده الفبای ارمنی.

برخی از اجراکنندگان این سرودهای مذهبی در کلیسای جامع اچمیادزین سکونت دارند از جمله لوسینه زاکاریان (درگذشته) که با صدای زیر زنانه می‌خواند.

موسیقی مذهبی ارمنی نیایشی و کلیسایی باقی ماند تا این‌که کومیتاس وارداپت در پایان سدهٔ نوزدهم موسیقی چندصدایی را در این موسیقی وارد کرد. کومیتاس را می‌توان بنیادگذار موسیقی کلاسیک مدرن ارمنستان نامید.

او از سال ۱۸۹۹ تا ۱۹۱۰ در کوهستان‌های ارمنستان سفر کرد و بیش از ۳ هزار نغمه محلی را گردآوری کرد. وی بعداً بسیاری از این نغمه‌ها را هماهنگ کرد و به شکل سرود درآورد.

منابع

• Hagopian, Harold. "The Sorrowful Sound". 2000. In Broughton, Simon and Ellingham, Mark with McConnachie, James and Duane, Orla (Ed.), World Music, Vol. 1: Africa, Europe and the Middle East, pp 332-337. Rough Guides Ltd, Penguin Books. ISBN 1-85828-636-0