محمد آقاتی: تفاوت میان نسخهها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
آغاز اذان گویی محمد آقاتی در [[حرم علی بن موسیالرضا]] با نصب نخستین بلندگوها در این حرم همزمان بود. |
آغاز اذان گویی محمد آقاتی در [[حرم علی بن موسیالرضا]] با نصب نخستین بلندگوها در این حرم همزمان بود. |
||
در سال |
در سال ۱۳۲۷ شمسی وی جهت اجرای مراسم دعا و اذان در رادیو به تهران دعوت شد. او در این زمان تلاوت زنده اذان را در [[مسجد سلطانی (تهران)]] بر عهده گرفت. |
||
نام محمد آقاتی سالیان متمادی تا سال ۱۳۵۹ بعنوان یکی از بزرگترین مؤذنین ایران مطرح بود. اذان وی به همراه اذانهای متعلق به [[شیخ عبدالکریم اردبیلی]]، [[رحیم مؤذن زاده اردبیلی]]، [[سید جواد ذبیحی]] و [[حاج علی بهاری]] از نخستین اذانهای پخش شده از رادیو تهران بود.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.hamshahrionline.ir/hamnews/1384/841213/Irshahr/iransh.htm| عنوان = حاج علی بهاری یکی از اولین مؤذنهای رادیو| نویسنده = روح الله مهرپارسا| تاریخ بازدید =| تاریخ = ۱۳/۱۲/۸۴| ناشر = روزنامه همشهری | صفحه = | زبان = فارسی}}</ref> اذان مشهوری که وی در دستگاه شور خواندهاست کماکان از صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش میشود. |
نام محمد آقاتی سالیان متمادی تا سال ۱۳۵۹ بعنوان یکی از بزرگترین مؤذنین ایران مطرح بود. اذان وی به همراه اذانهای متعلق به [[شیخ عبدالکریم اردبیلی]]، [[رحیم مؤذن زاده اردبیلی]]، [[سید جواد ذبیحی]] و [[حاج علی بهاری]] از نخستین اذانهای پخش شده از رادیو تهران بود.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.hamshahrionline.ir/hamnews/1384/841213/Irshahr/iransh.htm| عنوان = حاج علی بهاری یکی از اولین مؤذنهای رادیو| نویسنده = روح الله مهرپارسا| تاریخ بازدید =| تاریخ = ۱۳/۱۲/۸۴| ناشر = روزنامه همشهری | صفحه = | زبان = فارسی}}</ref> اذان مشهوری که وی در دستگاه شور خواندهاست کماکان از صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش میشود. |
نسخهٔ ۹ اکتبر ۲۰۱۱، ساعت ۱۵:۴۲
محمد آقاتی | |
---|---|
نام هنگام تولد | محمد آقاتی |
زادهٔ | ۱۳۰۴ کاهو، استان خراسان رضوی، ایران |
درگذشت | ۱۸ مهر ۱۳۷۲ تهران، ایران |
ملیت | ایرانی |
پیشه | مؤذن حرم علی بن موسیالرضا، مؤذن سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران، مؤذن صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران |
شناختهشده برای | اذان |
سبک | شور |
جایزه(ها) | لوح ویژه تقدیر سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران |
محمد آقاتی معروف به شیخ محمد آقاتی(۱۳۰۴، کاهو - ۱۸ مهر ۱۳۷۲ تهران) روحانی، قاری قرآن و مؤذن خراسانی بود. وی قديمی ترين مؤذن برجسته و صاحب سبک آستان قدس رضوی و از پیشکسوتان تلاوت اذان در رادیوی ایران بود. او صاحب یکی از مشهورترین اذانهای تلاوت شده در یک قرن اخیر است. اذان وی در تاریخ ۲۹ شهریور ۱۳۹۰ در فهرست آثار ملی ایران جای گرفت.
زندگینامه
محمد آقاتی در سال ۱۳۰۴ ش. در روستای کاهو از توابع بخش چناران در استان خراسان رضوی و در خانوادهای روحانی چشم به جهان گشود. وی در سنین کودکی قرائت قرآن را نزد پدرش ملّا علی اکبر آقاتی آموخت. در سنین نوجوانی به دلیل مهارتی که در تلاوت اذان داشت به سرعت در زادگاهش مشهور شد و در حسینیه کاهو که پدرش بانی آن بود به تلاوت اذان و مناجات پرداخت.
در سال ۱۳۱۸ متولّی وقت حرم علی بن موسیالرضا هنگام حضور در روستای کاهو متوجه صدای رسای محمد در گفتن اذان شد که به دلیل این شایستگی، او را برای اجرای مراسم دعا و اذان به مسجد گوهرشاد دعوت کرد. از این مقطع، آقاتی همزمان با تلاوت اذان و قرآن، تحصیلات دینی خود را در مشهد ادامه داد و در سن ۱۶ سالگی برای تحصیل علوم دینی وارد مدرسه نواب شد.
آغاز اذان گویی محمد آقاتی در حرم علی بن موسیالرضا با نصب نخستین بلندگوها در این حرم همزمان بود.
در سال ۱۳۲۷ شمسی وی جهت اجرای مراسم دعا و اذان در رادیو به تهران دعوت شد. او در این زمان تلاوت زنده اذان را در مسجد سلطانی (تهران) بر عهده گرفت.
نام محمد آقاتی سالیان متمادی تا سال ۱۳۵۹ بعنوان یکی از بزرگترین مؤذنین ایران مطرح بود. اذان وی به همراه اذانهای متعلق به شیخ عبدالکریم اردبیلی، رحیم مؤذن زاده اردبیلی، سید جواد ذبیحی و حاج علی بهاری از نخستین اذانهای پخش شده از رادیو تهران بود.[۱] اذان مشهوری که وی در دستگاه شور خواندهاست کماکان از صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش میشود.
سبک اذان
اذان آقاتی دارای یک حسن مطلع و حسن ختـام است و در ابتدای اذان علاوه بر ذکر کلمات و عبارات اذان، تسبیحاتی خوانده شده است. یکی از ویژگی های این اذان فرود آمدن صدا در انتهای اذان در درآمد شور می باشد، این کار به نحوی است که لا اله الا الله انتهای اذان در مرتبه دوم، در در آمد شور به پایان می رسد.[۲]
ثبت اذان در فهرست میراث معنوی ایران
با توجه به غنای موسیقیایی و معنوی اذان محمد آقاتی و برای نگهداری از اذان قدیمی وی، این اثر در ۲۹ شهریور ۱۳۹۰ به شماره ۱۹۷ در فهرست میراث معنوی ایران ثبت شد و در گروه سنت ها و نمودهای شفاهی در شاخه موسیقی قرار گرفت.[۳]
مرگ
محمد آقاتی روز ۱۸ مهر ۱۳۷۲ پس از یک دوره بیماری طولانی در تهران درگذشت و در قطعه ۷۶ بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
منابع
پیوند به بیرون
- ایران صدا: دانلود اذان استاد محمد آقاتی با کیفیت بالا
- خبرگزاری فارس: نامگذاری یکی از میادین مشهد به یاد مرحوم آقاتی
- پایگاه اطلاع رسانی خراسان رضوی: بیستمین دوره مسابقات اذان دانش آموزان سراسر کشور یادبود موذن خراسانی مرحوم آقاتی
پانویس
- ↑ روح الله مهرپارسا (۱۳/۱۲/۸۴). «حاج علی بهاری یکی از اولین مؤذنهای رادیو». روزنامه همشهری. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ روح الله پارسا (۲۴/۳/۸۸). «نوای روح نوازی که ازگلدستهها به گوش میرسد». روزنامه ایران. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ واحد مرکزی خبر (۱۴/۰۷/۱۳۹۰). «ثبت اذان شيخ محمد آقاتي در فهرست ميراث معنوی». IRIB news. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک)