میشل پیکولی: تفاوت میان نسخه‌ها

میشل پیکولی
میشل پیکولی
زادهٔ	۲۷ دسامبر ۱۹۲۵ ‏(۹۸ سال)
ملیت	فرانسه
سال‌های فعالیت	۱۹۴۵–اکنون

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

→ تفاوت قدیمی‌تر تفاوت جدیدتر ←

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

دیداریویکی‌متن

درخط

نسخهٔ ‏۱۲ آوریل ۲۰۱۸، ساعت ۰۵:۱۱

میشل پیکولی (فرانسوی: Michel Piccoli‎؛ زاده ۲۷ دسامبر ۱۹۲۵) هنرپیشه فرانسوی است. وی از سال ۱۹۴۵ میلادی تاکنون مشغول فعالیت بوده‌است.

از فیلم‌هایی که وی در آن نقش داشته‌است می‌توان جذابیت پنهان بورژوازی، زیبای روز، شبح آزادی، مزاحم زیبا، دیلینجر مرده‌است، تحقیر، ما یک پاپ داریم، شهر آتلانتیک و حرکات خطرناک را نام برد.

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Michel Piccoli». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۵ مارس ۲۰۱۴.
«Michel Piccoli». دریافت‌شده در ۱۵ مارس ۲۰۱۴.

پیوند به بیرون

میشل پیکولی در IMDb

@@ خط ۳۲: / خط ۳۲: @@
 [[رده:بازیگران مرد تئاتر اهل فرانسه]]
 [[رده:بازیگران مرد سده ۲۰ (میلادی) اهل فرانسه]]
-[[رده:بازیگران مرد فرانسوی سده ۲۱ (میلادی)]]
+[[رده:بازیگران مرد سده ۲۱ (میلادی) اهل فرانسه]]
 [[رده:بازیگران مرد فیلم اهل فرانسه]]
 [[رده:برندگان جایزه فیلم آلمان]]

ن ب و جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره کن
۱۹۴۶–۱۹۷۵	ری میلند (۱۹۴۶) ادوارد جی. رابینسون (۱۹۴۹) مایکل ردگریو (۱۹۵۱) مارلون براندو (۱۹۵۲) چارلز وانل (۱۹۵۳) اسپنسر تریسی/بازیگران خانواده بزرگ (۱۹۵۵) جان کیتزمیلر (۱۹۵۷) پل نیومن (۱۹۵۸) برادفورد دیلمن/دین استاکول/اورسن ولز (۱۹۵۹) آنتونی پرکینز (۱۹۶۱) دین استاکول/جیسون روباردز/رالف ریچاردسون/مورای ملوین (۱۹۶۲) ریچارد هریس (۱۹۶۳) آنتال پاگر/سارو اورزی (۱۹۶۴) ترنس استامپ (۱۹۶۵) پر اسکارشون (۱۹۶۶) اودد کوتلر (۱۹۶۷) ژان-لویی ترنتینیان (۱۹۶۹) مارچلو ماسترویانی (۱۹۷۰) ریکاردو کوچولا (۱۹۷۱) ژان یان (۱۹۷۲) جانکارلو جانینی (۱۹۷۳) جک نیکلسون (۱۹۷۴) ویتوریو گاسمن (۱۹۷۵)
۱۹۷۶–۲۰۰۰	خوزه لوئیس گومز (۱۹۷۶) فرناندو ری (۱۹۷۷) جان ویت (۱۹۷۸) جک لمون (۱۹۷۹) میشل پیکولی (۱۹۸۰) اوگو تونیاتسی (۱۹۸۱) جک لمون (۱۹۸۲) جان ماریا ولونته (۱۹۸۳) آلفردو لاندا/فرانسیسکو رابال (۱۹۸۴) ویلیام هرت (۱۹۸۵) میشل بلان/باب هاسکینز (۱۹۸۶) مارچلو ماسترویانی (۱۹۸۷) فارست ویتاکر (۱۹۸۸) جیمز اسپیدر (۱۹۸۹) ژرار دوپاردیو (۱۹۹۰) جان تورتورو (۱۹۹۱) تیم رابینز (۱۹۹۲) دیوید تیولیس (۱۹۹۳) گه یو (۱۹۹۴) جاناتان پرایس (۱۹۹۵) پاسکال دوکن/دنیل اوتوی (۱۹۹۶) شان پن (۱۹۹۷) پیتر مولان (۱۹۹۸) امانوئل شوت (۱۹۹۹) تونی لیانگ (۲۰۰۰)
۲۰۰۱-اکنون	بونوآ ماژیمل (۲۰۰۱) الیویه گورمه (۲۰۰۲) مظفر اوزدمیر/محمد امین توپراک (۲۰۰۳) یویا یاگیرا (۲۰۰۴) تامی لی جونز (۲۰۰۵) جمال دبوز/سامی ناصری/رشدی زیم/سامی بواجیله/برنار بلانکان (۲۰۰۶) کونستانتین لاوروننکو (۲۰۰۷) بنیسیو دل تورو (۲۰۰۸) کریستف والتس (۲۰۰۹) خاویر باردم/الیو جرمانو (۲۰۱۰) ژان دوژاردن (۲۰۱۱) مدس میکلسن (۲۰۱۲) بروس درن (۲۰۱۳) تیموتی اسپال (۲۰۱۴) ونسان لندون (۲۰۱۵) شهاب حسینی (۲۰۱۶) واکین فینیکس (۲۰۱۷) مارچلو فونت (۲۰۱۸) آنتونیو باندراس (۲۰۱۹)

ن ب و جایزه دیوید دی دوناتلو بهترین بازیگر مرد
۱۹۵۶–۱۹۸۰	ویتوریو دسیکا (۱۹۵۶) ویتوریو گاسمن / آلبرتو سوردی (۱۹۶۰) آلبرتو سوردی (۱۹۶۱) رف ولونه (۱۹۶۲) ویتوریو گاسمن (۱۹۶۳) مارچلو ماسترویانی (۱۹۶۴) ویتوریو گاسمن / مارچلو ماسترویانی (۱۹۶۵) آلبرتو سوردی (۱۹۶۶) ویتوریو گاسمن / اوگو تونیاتزی (۱۹۶۷) فرانکو نرو (۱۹۶۸) نینو مانفردی / آلبرتو سوردی (۱۹۶۹) نینو مانفردی / جان ماریا ولونته (۱۹۷۰) اوگو تونیاتزی (۱۹۷۱) جانکارلو جانینی / آلبرتو سوردی (۱۹۷۲) آلبرتو سوردی (۱۹۷۳) نینو مانفردی (۱۹۷۴) ویتوریو گاسمن (۱۹۷۵) اوگو تونیاتزی (۱۹۷۶) آلبرتو سوردی (۱۹۷۷) نینو مانفردی (۱۹۷۸) ویتوریو گاسمن (۱۹۷۹) آدریانو چلنتانو (۱۹۸۰)
۱۹۸۱–۲۰۰۰	ماسیمو ترویسی (۱۹۸۱) کارلو وردون (۱۹۸۲) فرانچسکو نوتی (۱۹۸۳) جانکارلو جانینی (۱۹۸۴) فرانچسکو نوتی (۱۹۸۵) مارچلو ماسترویانی (۱۹۸۶) ویتوریو گاسمن (۱۹۸۷) مارچلو ماسترویانی (۱۹۸۸) روبرتو بنینی (۱۹۸۹) پائولو ویلاجیو / جان ماریا ولونته (۱۹۹۰) نانی مورتی (۱۹۹۱) کارلو وردون (۱۹۹۲) سرجو کاستلیتو (۱۹۹۳) جولیو اسکارپاتی (۱۹۹۴) مارچلو ماسترویانی (۱۹۹۵) جانکارلو جانینی (۱۹۹۶) فابریتزیو بنتیوولیو (۱۹۹۷) روبرتو بنینی (۱۹۹۸) استفانو آکورسی (۱۹۹۹) برونو گانتس (۲۰۰۰)
۲۰۰۱-اکنون	لوییجی لو کاشو (۲۰۰۱) جانکارلو جانینی (۲۰۰۲) ماسیمو جیروتی (۲۰۰۳) سرجو کاستلیتو (۲۰۰۴) تونی سرویلو (۲۰۰۵) سیلویو اورلاندو (۲۰۰۶) الیو جرمانو (۲۰۰۷) تونی سرویلو (۲۰۰۸) تونی سرویلو (۲۰۰۹) والریو ماستاندرئا (۲۰۱۰) الیو جرمانو (۲۰۱۱) میشل پیکولی (۲۰۱۲) والریو ماستاندرئا (۲۰۱۳) تونی سرویلو (۲۰۱۴) الیو جرمانو (۲۰۱۵) کلاودیو سانتاماریا (۲۰۱۶) استفانو آکورسی (۲۰۱۷) رناتو کارپنتیری (۲۰۱۸) آلساندرو بورگی (۲۰۱۹)